Τετάρτη 3 Ιουνίου 2009

Omar Faruk Tekbilek - Μια νύχτα στον Παράδεισο

Ετοιμαζόμουν για να πάω στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, το Σάββατο 30 Μαϊου, φορώντας τα "καλά" μου και ανυπομονώντας να δω για πρώτη φορά από κοντά τον Ομάρ Φαρούκ Τεκμπιλέκ και να ακούσω τη μουσική των Σούφι. Άνοιξα το τσαντάκι που θα έπαιρνα μαζί μου και τακτοποιώντας το, βρήκα μιαν επαγγελματική σου κάρτα μέσα, αγάπη μου. ΄Εφυγα για το Μέγαρο και περίμενα να ξεκινήσει η συναυλία, καθισμένη σε απόσταση αναπνοής από την ορχήστρα. Μπήκε η Νέα Συμφωνική Ορχήστρα της Θεσσαλονίκης, η Χορωδία, οι μουσικοί του Τεκμπιλέκ και τελευταίος εκείνος, ντυμένος μέσα στα μαύρα, όπως όλοι, απλός μα και αγέρωχος μέσα στη λυγερόκορμη σιλουέτα του.

Ο μαέστρος έδωσε το έναυσμα για να ξεκινήσει η παράσταση. Όλοι πειθαρχημένοι, όλοι συντονισμένοι στον υπέρτατο σκοπό. Ανατρίχιασα καθώς οι πρώτες νότες ξεπήδησαν από την ορχήστρα και τους οργανοπαίχτες! Αν υπήρχε προορισμός στη ζωή μου, αυτό ήθελα να είμαι και εγώ, ένα κομμάτι αυτού του συνόλου που ζει και αναπνέει για την μουσική και την αρμονία των ήχων μέσα από τις νότες...


Omar Faruk Tekbilek - Why

Ήθελα να σε έχω στο πλάι μου, αγάπη μου, καθώς η θεσπέσια μουσική του Τεκμπιλέκ είχε πλημμυρίσει τον χώρο. Ήθελα να σου κρατώ το χέρι και να σου ψιθυρίσω "θυμάσαι?". Θυμάσαι τότε που εσύ με γνώρισες σε αυτήν την θεόπνευστη μουσική ένα βράδυ, χωρίς να ξέρω ποιός και τι ήταν αυτό που άκουγα για πρώτη φορά και είχα "πάει" σε άλλο επίπεδο, όσο διαρκούσε το κομμάτι. Σε ξαναρώτησα έναν χρόνο σχεδόν μετά και μου αντέγραψες το δίσκο του για να τον πάρω μαζί μου και η αίσθηση ήταν ακόμα εκεί. Η μουσική των Σούφι είχε μπει μέσα μου, είχε γίνει βίωμά μου και εσύ με είχες κάνει κοινωνό της για πρώτη φορά, τότε...


Omar Faruk Tekbilek - Whirling Dervish

Δε στο κρύβω, πως έκλαψα καθώς άκουγα τις μελωδίες και τις προσευχές του επί σκηνής. Το συναίσθημα από τη μουσική του με είχε κατακλύσει, το δίχως άλλο. Δάκρυα συγκίνησης ήταν, που δεν πίστευα ακόμα πως ήμουν εκεί, κομμάτι της ξεχωριστής αυτής βραδυάς που εκτυλισσόταν. Άκουσα το "I love you" με τα βιολιά να κάνουν το χαρακτηριστικό κόψιμο και αγαλλίασα! Ο Μαέστρος, ο φωτισμένος Σούφι Τεκμπιλέκ, είχε φέρει ένα κομμάτι του ουρανού επί της γης και το μοιραζόταν μαζί μας!

Κι έπειτα, πως μπορώ να μην σου περιγράψω την αίσθηση των Περιστρεφόμενων Δερβίσηδων επί σκηνής? Πως να περιγράψω το δέος, τον σεβασμό, την εκστατικότητα που εξέπεμπαν, καθώς με τους ήχους της μουσικής, ξεκινούσαν την επικοινωνία τους με τον Θεό, τον Μοναδικό, τον Ένα και περιστρέφονταν αφήνοντας τα Γήινα κατά μέρους, ξανά και ξανά, παραδίδοντας τον Εαυτό εις την Ανώτερη Δύναμη. Δεν ήταν χορός, ήταν μυσταγωγία να παρατηρείς την έκφραση της μετάβασης σε άλλες σφαίρες στα πρόσωπά τους καθώς στροβιλιζόταν, μέσα στις παραδοσιακές τους φορεσιές και μου μετέδιδαν κύμματα ηλεκτρισμού από την πνευματική κατάσταση που είχαν περιέλθει ενώ επικοινωνούσαν με τα Άνωθεν. Κι έπειτα, ενώ επανερχόταν στη πραγματικότητα, κατέβαζαν το κεφάλι και προχωρούσαν αργόσυρτα προς τα παρασκήνια, για να επανέλθουν με το ίδιο τελετουργικό ξανά στο επόμενο κομμάτι που θα εμφανιζόταν και ο Μαέστρος θα έβαζε το χέρι στη καρδιά και θα επικαλούνταν τον Θεό στις προσευχές του.


Omar Faruk Tekbilek - I love you

Τέσσερις φορές τον καλέσαμε τον Τεκμπιλέκ επί σκηνής, ενώ έκανε να φύγει και το χειροκρότημά μας συχνά, κρατούσε επί μακρόν σε κάθε κομμάτι που τελείωνε. Τέσσερις φορές, σύσσωμη η κατάμεση αίθουσα ήμασταν τόσο διψασμένοι για την Αλήθεια του, για την Μουσική του, που ζητούσαμε τις ουράνιες μελωδίες του να έλθουν να εναποτεθούν στις διψασμένες μας καρδιές. Έκλεισε τη συναυλία με τη δεύτερη εκτέλεση του "I love you" και υποκλίθηκε στο κοινό ταπεινά, πριν αποχωρήσει. Είχε κάνει το θαύμα της η μουσική του, αγάπη μου, σαν τότε που τον είχα πρωτακούσει στο σπίτι σου, όταν οι νότε του γέμισαν το δωμάτιο και ο έρωτάς μας τη ψυχή μου.

Ευλογημένος να είναι ο Ομάρ Φαρούκ Τεκμπιλέκ, να δημιουργεί αυτά τα μικρά αριστουργήματα που μοιάζουν με μια Νύχτα στον Παράδεισο, αγάπη μου, σαν τότε... θυμάσαι?

Links: Ψυχαγωγία - Omar Faruk Tekbilek και Περιστρεφόμενοι Δερβίσηδες

Μαριαλένα, 31/5/2009

3 σχόλια:

  1. Πρέπει να ήταν πολύ όμορφα, αλλά κι εσύ τα περιγράφεις τόσο γλαφυρά που σε ζήλεψα!!!

    Κι ευχαριστώ για την ευκαιρία της διεύρυνσης των μουσικών οριζόντων μου. :D

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μαρλέν αγάπη μου, συνερπαστικότατο..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @ Σουζάνα: Ακόμα και μια εβδομάδα μετά, η μαγεία δεν έχει ξεθωριάσει από μέσα μου να φανταστείς... Χαίρομαι που άνοιξε ένα ακόμα μουσικό μονοπάτι για σένα μέσα από τα ακούσματά μου αυτά!

    @ Γοργονίτσα: Όπως η συγκεκριμένη μουσική που με συνεπήρε, ζουζουνίτσα μου όμορφη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή