She's like the wind

Patrick Swayze - She's like the wind (1987)

-Πιστεύεις στις νεράιδες?
-Εγώ?
-Ναι, εσύ, πιστεύεις στις νεράιδες?
-Μπορεί, γιατί με ρωτάς?
-Αν πιστεύεις, θα σου πω το γιατί...
-Όταν ήμουν μικρή υπήρχαν στη φαντασία μου.
-Και τώρα?
-Και τώρα, τι?
-Υπάρχουν?
-Για τους άλλους γύρω μου ναι, για μένα όμως όχι...
-Απαισιοδοξία?
-Πες το και έτσι, αλλιώς ρεαλισμός.
-Δεν πιστεύεις στα παραμύθια?
-Πολύ θα ήθελα πια να πιστεύω, όσο τίποτε άλλο!
-Αλλά?
-Πάντα υπάρχει αυτό το αλλά, σε όλα, αλλά...
-Αλλά, τι?
-Αλλά, τα δικά μου παραμύθια δεν τελειώνουν με το "ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα" που έλεγε η γιαγιά κάθε που τελείωνε τη διήγηση, θυμάσαι?
-Μου βάζεις δύσκολα.
-Το ξέρω, τα δύσκολα είναι η ειδικότητά μου, γι' αυτό και αυτό το happy end ακόμα να έλθει.
-Σταμάτα!
-Σταματάω.
-Εσύ τα λες αυτά? Τι σε έπιασε πάλι και έβαλες τις μαύρες πλερέζες?
-Αυτά τα δύσκολα, τι άλλο νομίζεις?
-Ξέρεις κάτι που να είναι εύκολο?
-Δεν είπα αυτό, όμως κολλάω πάλι σε όσα δεν μπορώ να αλλάξω.
-Τι δεν μπορείς να αλλάξεις?
-Τα όρια σε κάθε άνθρωπο, την επιβολή ή την έλλειψή τους.
-Τα όρια?
-Ναι, αυτά που όσο και αν θες να τα παρακάμψεις, πέφτεις πάνω τους αργά ή γρήγορα.
-Όρια ταχύτητας?
-Θα ήθελες! Όρια στις ανθρώπινες συμπεριφορές, στον τρόπο που αλληλεπιδρούμε μεταξύ μας, το πως μας εκμεταλλεύονται άνθρωποι με χειριστικές συμπεριφορές, που εμποδίζουν το να ζήσουμε ευτυχισμένοι.
-Και γιατί τότε είσαι σκεπτική?
-Γιατί όταν διαλέγεις τα δύσκολα, οφείλεις να είσαι σε θέση να αντιμετωπίσεις και τις συνέπειες, αλλιώς κανόνισε τη πορεία σου.
-Πάλι αυτό το αλλιώς...
-Άσε με σου λέω, από τη μια είμαι ευγνώμων και από την άλλη χτυπάω το κεφάλι μου στον τοίχο που έχω γίνει πολιορκητικός κριός, μιλάμε.
-Αν αγαπάς κάποιον, άστον ελεύθερο. Αν είναι δικός σου θα γυρίσει πίσω, αλλιώς θα φύγει μακριά, έχω ακούσει να λένε, σοφή κουβέντα!
-Κάπως έτσι.
-Και μετά?
-Και μετά, τι?
-Έχεις σκεφτεί?
-Δεν ξέρω, δεν μπορώ να σκεφθώ.
-The show must go on...
-Είμαστε ακόμα ζωντανοί, στη σκηνή σαν ροκ συγκρότημα και αν μας αντέξει το σχοινί, θα φανεί στο χειροκρότημα.
-Αυλαία τότε?
-Αυλαία, γέλα παλιάτσο!

Marialena, 1/11/2009