Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2009

Καταξίωση

(Άνδρας)
Ω, η γυναίκα μου, τι όμορφη που είναι!
Από την αγνότητα της, κάτασπρη
σαν το πρώτο χιόνι.
Από την ντροπή και την επιθυμία της,
κατακόκκινη σαν φωτιά που φούντωσε.
Όλα τα ποτάμια
δεν μπορούν να σβύσουν τη φωτιά της.
Όλες οι θάλασσες
δεν μπορούν να πνίξουν τον πόθο μου
για τη γυναίκα μου.
Πλευρά από την πλευρά μου,
σάρκα από την σάρκα μου,
εσύ πριν τα παιδά μας,
-ω! η γυναίκα μου
τι όμορφη που είναι-
μου δίδαξες τον δρόμο της επιθυμίας,
να σου διδάξω το δρόμο του έρωτα
και της τελείωσης.
Έλα όμως, μη μου φεύγεις...
Γιατί μου φεύγεις...
Αχ, μην παίζεις με την λαχτάρα μου...
Τραβιέται η γυναίκα μου από κοντά μου
παιχνιδιάρικα.
Σωστά με οδήγησε η επιθυμία σου
κι αβάσταχτος είναι ο πόθος μου...
Γιατί μου φεύγεις τώρα?
Γλυστρά η γυναίκα μου από το κρεββάτι μας
και δεν αφήνει να την πιάσω.
Μη φεύγεις, γυναίκα μου... Γιατί...
Δορκάδα ανυπόταχτη
τρέχει στον κοιτώνα μας
και δεν αφήνει να την πιάσω...
Παιχνιδιάρικο το γέλιο σου,
με περιπαίζει και με τυραννά...
Ω, η γυναίκα μου τι όμορφη που είναι...
Αγρίμι ανυπόταχτο,
κρυφά κι ανομολόγητα με περιμένει...
Το ξέρω...
Όμως, τρομερός και ανίκητος στρατός,
στρατηγοί με χίλιες νίκες
δεν θα μπορούσαν να παγιδέψουν
τη γυναίκα μου.
ω, η γυναίκα μου, πόσο όμορφη είναι...
Ω, τι τέλεια που είναι
στο παιχνίδι της άρνησης.
Αυστηρή σαν το θάνατο.
Ξέρω πως μονάχα εγώ
μπορώ να παγιδέψω τη γυναίκα μου,
χωρίς στρατό, χωρίς όπλα, χωρίς στρατηγική.
Ξέρω πως μονάχα εγώ
μπορώ να φυλακίσω τη γυναίκα μου
σε φοβερή φυλακή, χωρίς κλειδιά,
χωρίς πόρτα, χωρίς φρουρούς.
Μονάχα με τον λόγο πιάνεται η γυναίκα μου.
Με τον ανθρώπινο λόγο,
που είναι εκπόρευση του Θείου Λόγου.
Ο λόγος μου είναι και λόγος της,
είμαστε από πάντα ένα.
Ιδού, ο ανθρώπινος λόγος μου
γυναίκα μου, απευθείνεται σε σένα.
"Γυναίκα μου, σε είδα και σε αναγνώρισα.
Πλευρά από την πλευρά μου.
Σε επιλέγω εν επιγνώσει μου,
έρωτά μου, γυναίκα μου.
Καταξιώνεται η προσφορά σου.
Διδάχθηκα από σένα.
Σε καλώ στο κρεββάτι μας.
Το ροδοστόλισα πέταλα από τριαντάφυλλα,
κόκκινα φωτιά, σαν τον πόθο μου.
Πρέπει ναρθείς, γυναίκα μου.
Ήλθε η ώρα να σ' ερωτευθώ.
Ήλθε η ώρα να σ' αγαπήσω.
Ήλθε η ώρα να σε γνωρίσω.
Ευλογημένη να είσαι".


Από το βιβλίο του Κώστα Φωτεινού, "Έρωτας", σελ. 85-87, εκδόσεις "Καφέ Σχολειό"


Michael Bolton - When A Man Loves A Woman Lyrics By Gali

Μαριαλένα, 29/2/2008 (αφιερωμένο εξαιρετικά στη φίλη μου Giotavita, που μου το είχε κάποτε ζήτησει...)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου