Make my day! Πέντε πράγματα που μου την "σπάνε"!

Μετά από πρόσκληση της αγαπητής Μαρίνας στο Daily Madness μπλόγκ της, για πέντε πράγματα που μου την "σπάνε" στην καθημερινότητά μου, εκτός του ότι γέλασα με τα γραφόμενά της, προβληματίστηκα κιόλας, μιας και ως λαός έχουμε πληθώρα στραβών και ανάποδων.

Να λοιπόν και η δική μου λίστα των όσων δεν αντέχω, αλλά τα βρίσκω μπροστά μου!

Νούμερο Ούνο: Αγωγή μηδέν...
Μιλάς στο τηλέφωνο και ενώ είσαι συγκεντρωμένος στη κλήση σου και στον συνομίλητή σου, σε διακόπτει η μαμά π.χ. για να σε ρωτήσει τι θα φας το βράδυ, ο προϊστάμενος για να σε ρωτήσει αν έχει χαρτί ο εκτυπωτής, ή πότε θα παραγγείλεις γαλατάκια, λες και αν σε ρωτήσουν αργότερα, θα φύγει το γάλα, ή δεν θα φας βραδυνό! Hello, η Μαριαλένα είναι άνθρωπος!



Νούμερο Ντούε: Έχω ένα μυστικό...
Είσαι στο λεωφορείο, μετά τη δουλειά, συνήθως αποχαυνωμένος και περιμένεις να ξεκινήσει, να πας σπιτάκι σου επιτέλους! Κοντά σου πάντα βρίσκεται μια νεαρή ύπαρξη που έχει το κινητό ανά χείρας και τηλεφωνεί στη κολλητή της για να της πει τα καθέκαστα. Και καλά να της πει δυό κουβέντες και να κλείσει, αλλά το μαρτύριο είναι να ακούς στέρεο όλην την εξιστόρηση των τεκταινομένων, συνήθως γκομενικών, από την ώρα που θα καθήσει και θα βολευτεί, μέχρι την ώρα που θα κατέβει στη στάση της, συνήθως από δέκα λεπτά μέχρι μισή ώρα μετά.

Νούμερο Τρε: Pump up the jam, Yo!
Μεσάνυχτα και η πλάση ησυχάζει? Μα τι λέτε τώρα, που ζείτε αγαπητοί μου? Κάπου έξω υπάρχει ένα "πουσαρισμένο" αμάξι, με έναν νεαρό ή νεαρούς μέσα καψούριδες για να μην το πω αλλιώς και αυτολογοκριθώ, που παίζουν στο στέρεο του αυτοκινήτου τους σε ένταση που θυμίζει κλαμπ, τραγούδια τρίτης λαϊκής κατηγορίας ή μπιτάκια που μπουκώνουν τα ηχεία από την ένταση και εσύ προσπαθείς να κοιμηθείς, ενώ έξω δίνεται συναυλία live, που περνάει από τον δρόμο μπροστά στο σπίτι σου και σηκώνει τη γειτονιά στο πόδι. Αβάντι μαέστρο!

Νούμερο κουάτρο: Φωτιά στα Σαββατόβραδα...
Ξημερώνει Σάββατο, ημέρα "ιερή" για όσους δουλεύουν πενθήμερο και περιμένουν το σ/κ, για να ξεκουραστούν, χαλαρώσουν, κάνουν τις δουλειές τους, φύγουν, έλθουν, διασκεδάσουν, κοιμηθούν κλπ. Εκεί λοιπόν που κάνουν κάτι από τα παρακάτω, υπάρχει πάντα ένας "φίλος" που θα σε θυμηθεί από το πουθενά για να βγείτε. Ο λόγος δεν είναι ότι ξαφνικά τον έπιασε νοσταλγία για το τι κάνεις, όχι, αλλά γιατί ξέμεινε και έπιασε την οπισθοφυλακή για να εξασφαλίσει την έξοδό του. Και το κυριότερο, θα σε πάρουν τηλέφωνο, την ώρα που τρως, κοιμάσαι, είσαι στη τουαλέτα, όταν χαζολογάς στον υπολογιστή, ξανατρώς, πας για ύπνο κλπ. Δεν θέλω να με θυμάσαι μόνον όταν θες να βγεις, πως να το κάνουμε? Δεν τα μπορώ τα τηλεφωνήματα από το πουθενά!



Νούμερο Τσίνκουε: Χασάπη, γράμματα...
Γιατί τις καλές σειρές ή ταινίες στη τηλεόραση προβάλλονται ώρες που μόνον τα βαμπίρ ή οι υπάλληλοι που κάνουν νυχτερινή βάρδια είναι ξύπνιοι, μου λέτε? Πως μπορείς να τις παρακολουθήσεις όταν έχεις πρωϊνό ξύπνημα για να πας στη δουλειά σου? Αυτό προφανώς δεν αποτελεί κίνητρο για τους υπεύθυνους προγράμματος στους τηλεοπτικούς σταθμούς, μιας και την ώρα που μπορείς να καθήσεις να δεις τηλεόραση σαν άνθρωπος, θα παρακολουθήσεις μονάχα επαναλήψεις, ανόητες ελληνικές σειρές, κουτσομπολιά ή θεάματα χωρίς λιοντάρια και δούλους, αλλά με μπόλικο αίμα ή σπέρμα ανάλογα. Θέλω να δω μια καλή ταινία τώρα!!! Μπορώ?

Με τη σειρά μου δίνω τη σκυτάλη των πέντε σπαστικών πραγμάτων στους φίλους συνιστολόγους:

- Γιώταβήτα
- Stardust30
- Σταυραετό
- Εξόφθαλμη
- Citronella

...και καλά να περάσουμε με το μπλογκοπαίγνιο!

Μαριαλένα, 2/3/2008