Άνοιξη (Γλυκερία - Ζερβουδάκης)

Γλυκερία - Δημήτρης Ζερβουδάκης: Άνοιξη (2004)

Στίχοι: Θοδωρής Κοτονιάς
Μουσική: Θοδωρής Κοτονιάς
Πρώτη εκτέλεση: Γλυκερία & Δημήτρης Ζερβουδάκης ( Ντουέτο )

Κόκκινο τριαντάφυλλο
Είσαι μες στην καρδιά μου
Την νύχτα γίνεσαι πληγή
Που τρώει τα σωθικά μου

Έρχεσαι πάντα πιο νωρίς
Κανείς δε σε γνωρίζει
άλλον τον κάνεις ν' αγαπά
Κι άλλον να μη γυρίζει

Και δε σου φτάνουν όλ' αυτά
Φεύγεις και δε θυμάσαι
Ωραία είσαι άνοιξη
Γιατί δεν μας λυπάσαι

Έρχεσαι λίγο κάθεσαι
Στον κήπο μας κι ανθίζεις
Το αίμα μας επότισε
Κι ανάσταση μυρίζεις

Κι όταν θα φύγεις τίποτα
Δεν θα ΄ναι όπως πρώτα
άσε για λίγο ανοιχτή
Του ουρανού την πόρτα



σ.σ. Άνοιξη ante portas και αυτό το λατρεμένο τραγούδι, να μου το θυμίζει κάθε μέρα καθώς σιγοψιθυρίζω τον σκοπό του, τόσο εμπνευσμένη δημιουργία και μοναδική απόδοση από το ντουέτο της Γλυκερίας και του Δημήτρη Ζερβουδάκη, λες και ακούω να απαγγέλουν τον Ερωτόκριτο οι δυό τους μέσα σε ένα κάστέλλο του Χάνδακα μια νύχτα με φεγγάρι, κάποτε στη Κρήτη του ύστερου Μεσαίωνα...

Για όλα αυτά που μας υπενθυμίζουν το ξύπνημα της Φύσης, την αφύπνιση του ίδιου μας του εαυτού μέσα από την αναγέννηση της Πλάσης ξανά και ξανά, για τις υποσχέσεις που δίνουμε για ένα ακόμη ξύπνημα από τον λήθαργο του χειμώνα, μέσα και έξω μας, για το θαύμα που συντελείται μπροστά στα μάτια μας κάθε μέρα που η Άνοιξη καλπάζει περήφανη εμπρός μας, για την αδιόρατη μελαγχολία που μας φέρνει η ξέφρενη πορεία της, εμάς των ανυποψίαστων θνητών, για όσα θες να πεις μέσα από ένα τραγούδι σαν και αυτό, μα τα λέει καλύτερα από εσένα και πριν από σένα αλλά και μετά...

Καλή ακρόαση!

Marialena, 23/3/2009