... Εις Το Επανειδείν

Σήμερα ήταν μια από αυτές τις ημέρες που σε προκαλούν συναισθηματικά. Στο γραφείο ο ένας μετά τον άλλον οι συνάδελφοι που οι συμβάσεις τους λήγουν στις 31/12, αποχώρησαν αφήνοντας πια τα γραφεία τους κενά και έχοντας μαζέψει τα πράγματά τους, ενώ γύρω μου επικρατεί μια απόκοσμη ησυχία.

Άσχημο πράγμα να αποχαιρετάς ανθρώπους που συνεργαζόσουν για καιρό μαζί τους και που με κάποιους γίνατε φίλοι και κάνατε και παρέα κιόλας. Ήλθαν στην υπηρεσία για να καλύψουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, ενώ οι προσλήψεις μέσω ΑΣΕΠ είναι δυστυχώς χρονοβόρες και δεν αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά το πρόβλημα της έλλειψης προσωπικού στις δημόσιες υπηρεσίες.

Το ότι διάλεξε η πολιτεία να "λύσει" το ζήτημα μέσω των συμβάσεων έργου και να προσλαμβάνει αθρόα εργαζόμενους που με την προοπτική της προϋπηρεσίας και του διορισμού, ανέχονταν τα μπλοκάκια παροχής υπηρεσιών και τη διακριτική συμπεριφορά, είναι η χιονοστιβάδα που τώρα καλείται να αντιμετωπίσει.

Από την εμπειρία που αποκόμισα συνεργαζόμενη μαζί τους, θα πω ότι οι περισσότεροι και εργατικοί είναι και αξιόλογοι από πλευράς προσόντων και χαρακτήρα, που εργαζόμενοι στα διάφορα πόστα, το έκαναν γιατί είχαν οικογενειακές ανάγκες και αναζητούσαν μιαν ευκαιρία στην αξιοπρεπή εργασία, ενώ υπάρχει η γνωστή μερίδα μονίμων δημοσίων υπαλλήλων που διακατέχονται από την νοοτροπία του "ωχ αδελφέ" και του "τι με νοιάζει εμένα..." σε αντίθεση.

Είναι ηλίου φαεινότερον πως από Δευτέρα τα πράγματα θα είναι διαφορετικά στην αποτελεσματικότητα της εξυπηρέτησης του πολίτη, καθώς οι τομείς που δραστηριοποιούνται οι συμβασιούχοι, θα μείνουν τώρα δίχως υποστήριξη και μοιραία το σύστημα θα "κάνει κοιλιά", χωρίς την παρουσία τους.

Δεν θα μπω στη λογική να κρίνω την απόφαση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ για την κατάργηση των συμβάσεων εργασίας στο δημόσιο. Το θέμα είναι ότι τη δεδομένη στιγμή, η δημόσια διοίκηση δεν λύνει τους γόρδιους δεσμούς της με σπασμωδικές κινήσεις που πλήττουν τη κοινωνική συνοχή και αυξάνουν τα ποσοστά της ανεργίας δραματικά.

Οι προσλήψεις από το παράθυρο για ικανοποίηση των ψηφοφόρων της εκάστοτε εκλογικής περιφέρειας στο μεγάλο χωνευτήρι του δημοσίου, αποδείχτηκαν η "μαύρη τρύπα" στη λογική του "δως ημείς σήμερον" και αύριο ποιος ξέρει! Το ότι με αυτές τις τακτικές δημιουργούνται χιλιάδες ανέργων που παραμονή Πρωτοχρονιάς μένουν δίχως δουλειά και εισόδημα, πόσο άραγε επηρεάζει τα κέντρα λήψης αποφάσεων της κυβέρνησης? Που είναι οι θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν σε αντιστάθμισμα βάσει της "πράσινης ανάπτυξης"?

Θα πω ΝΑΙ στον εξορθολογισμό της δημόσιας διοίκησης, αφού περικοπούν οι διπλοθεσίτες, οι δήθεν σύμβουλοι, τα διακοσμητικά μέλη των Δ.Σ. με τους παχυλούς μισθούς και τις παροχές σε χρήμα και είδος, οι μίζες, οι ρεμούλες και τα ελλείμματα που προέρχονται από διασπάθιση των κονδυλίων του προϋπολογισμού και των χρημάτων των φορολογούμενων.

Η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία λέμε για να γλυκάνουμε το χάπι, όμως για τους συμβασιούχους συναδέλφους μου εύχομαι - μέρες που είναι- να υπάρξει μια δίκαιη λύση, γιατί για ανθρώπους μιλάμε και όχι για κάτι που φθείρεται και το πετάς αντικαθιστώντας το. Σε αυτή τη περίπτωση δεν θέλω να πω αντίο, αλλά ...εις το επανειδείν.


Never say goodbye, image by www.decorativeglasspaintings.co.uk

Μαριαλένα, 30/12/2009