Σε σκέφτομαι να ακούω τα βήματά σου να μπαίνουν στο σπίτι, να βάζεις το κλειδί στη πόρτα και να ακούω σαν από το βάθος έναν ανεπαίσθητο θόρυβο που κάνουν τα παπούτσια σου καθώς βαδίζεις προς το μέρος μου. Περπατάς στα δάκτυλα και κατευθύνεσαι στη κρεβατοκάμαρα που κοιμάμαι. Είναι ήδη πρωί και με βρίσκεις να είμαι ξαπλωμένη στο κρεβάτι με τα μαλλιά μου λυμένα και με ένα νυχτικάκι στο κορμί μου, εκείνο το λευκό σατέν που σου αρέσει. Στέκεσαι στα πόδια του κρεβατιού και με κοιτάς χωρίς να μιλήσεις, χωρίς να πεις τίποτα, παρά μόνον με κοιτάς με ένα χαμόγελο πλατύ να έχει σχηματιστεί στα χείλη σου. Ένας αναστεναγμός, μόνον αυτός ακούγεται και κάθεσαι πλάι μου στο στρώμα, ενώ το χέρι σου χαϊδεύει τα μαλλιά μου για πρώτη φορά μετά από καιρό.
Η μυρωδιά σου, ω! ναι, η μυρωδιά σου τώρα είναι διάχυτη γύρω μου και το χέρι σου το νιώθω να γλυστρά στα μαλλιά μου απαλά. Ονειρεύομαι τάχα? Μήπως ζω ένα ακόμη όνειρο όπου εσύ είσαι πρωταγωνιστής ξανά και ξανά? Γυρίζω πλευρό και σε νιώθω δίπλα μου, είσαι εκεί ολοζώντανος, τα μάτια μου δεν με γελάνε, είσαι εσύ με σάρκα και οστά!
Ω, Θεέ μου, δεν μπορώ να το πιστέψω, ναι, δεν είναι δυνατόν, είσαι εδώ, γύρισες!!!
Τα χέρια μου απλώνονται στα δικά σου και το κορμί μου σφίγγεται με μιας στην αγκαλιά σου. "Αγάπη μου, αγάπη μου, ήλθες, δεν ονειρεύομαι, έτσι δεν είναι?" Με κοιτάς και γελάς, το πρωϊνό φως σε φωτίζει ολόκληρο, σε κάνει να μοιάζεις σαν ένας μικρός θεός! Ναι, εδώ είμαι, γύρισα, μου έλειψες μικρή μου, το ξέρεις? μου λες και με σφίγγεις ακόμα πιο πολύ καθώς τα χέρια σου με έχουν τυλίξει ολόγυρα και ακούω τον χτύπο της καρδιάς σου ή μήπως τον δικό μου να χτυπάει τρελλά, τόσο που η ανάσα μου κόβεται. Με φιλάς, με πάθος, με λαχτάρα, με αγκαλιάζεις και με φιλάς όσο η σιωπή ντύνει με μελωδία ασύλληπτη, της στιγμής.
Με ξαπλώνεις πάλι στο στρώμα και με χαϊδεύεις στους ώμους, στο στήθος, στα χέρια. Βγάζεις το σακάκι σου με μια κίνηση και μένεις με το πουκάμισο. Το άφτερ σέιβ σου έχει ποτίσει τον λαιμό σου και αυτή η μοναδική σου αντρική μυρωδιά γίνεται ένα με τα χείλη μου καθώς αγγίζω τις φλέβες σου που πάνε να σπάσουν στο λαιμό από την ένταση. Ανεβαίνω σιγά σιγά προς το στόμα σου που αρπάει το φιλί μου αχόρταγα. Ξαπλώνεις και εσύ και βλέπω τα μάτια σου να μισοκλείνουν ηδονικά καθώς τα χέρια σου αφαιρούν σιγά σιγά το νυχτικάκι μου αποκαλύπτοντας σου το κορμί μου ξανά εμπρός σου.
Χαμογελάς αυτάρεσκα, είναι γνώριμο το θέαμα, με φιλάς στο λαιμό, στο στέρνο, στο στήθος και εγώ ανατριχιάζω στη πρωϊνή ψύχρα και στο φιλί σου. Σου ξεκουμπώνω το πουκάμισο, στο λαιμό σου κρέμεται πάντα το μικρό σου φυλακτό, να σε φυλάει από τις καραβοτσακισμένες θάλασσες και τις άγνωστες στεριές που ταξιδεύεις. Έχεις ζεσταθεί, το νιώθω στην ανάσα σου, στο παλλόμενο στέρνο σου με τους μύες που το ομορφαίνουν.
Lovers, image by Mario Testino
Φίλησέ με, φίλησέ με λατρεία μου σε όλο μου το κορμί, μη σταματάς φίλησέ με, σου λέω και εσύ αγγίζεις με τα χείλη σου τη σάρκα μου που πεινασμένη αναζητά τη θωπεία σου. Κατεβαίνεις πιο χαμηλά στη κοιλιά μου που σφίγγεται καθώς με βυθίζεις σε πόθους ξάγρυπνους. Φτάνεις στη μικρή μου ζεστή φωλιά και συνεχίζεις να με φιλάς. Σταματάς για ένα λεπτό και με κοιτάς στα μάτια που παραδωμένη στέκω και αφήνομαι στο χάδι σου.
Χαμογελάς ξανά και συνεχίζεις να με ιχνηλατείς με τη γλώσσα σου, λίγο πιο μέσα, λίγο πιο πολύ, ωσότου οι αντιστάσεις μου έχουν πια χαθεί, είμαι έρμαιο στα χέρια σου, στις παλμικές κινήσεις της γλώσσας σου στο λεπτό δέρμα του εφήβαιου, δεν ορίζω πια τον εαυτό μου, είμαι δική σου, δική σου..., δική σου αγάπη μου, άντρα μου, Θεέ μου!"
Και με ένα ρίγος ηδονικό θα σβήσω στην αγκαλιά σου καθώς γνωρίζω συγκινήσεις μοναδικές μαζί σου, ενώ εσύ θα αφαιρέσεις τότε και τα υπόλοιπα ρούχα σου και θα αντικρύσω το θεσπέσιο θέαμα του κορμιού σου να στέκει περήφανο εμπρός σου, με το μόριό σου έτοιμο για όλα. Τι όμορφος που είσαι, ω! τι όμορφος που είσαι μωρό μου, έλα, έλα κοντά μου ξανά, κάνε μου έρωτα όπως εσύ ξέρεις... σε παρακαλώ, έλα!
Ερχεσαι και αισθάνομαι να με γεύεται πεινασμένα το αρσενικό μέσα σου. Σε κρατώ από τους ώμους και χαϊδεύω το σβέρκο σου καθώς θέλω ξανά να φιληθούμε και οι γλώσσες μας να χορέψουν το χορό της φωτιάς καθώς ενώνονται. Σε γεύομαι, ναι, τι όμορφο που είναι το φιλί σου, το φιλί του άνδρα που σε έχει στην αγκαλιά του. Θέλω να σε νιώσω μέσα μου, θέλω να μου κάνεις έρωτα όπως παλιά, κάνε μου έρωτα, κάνε με δική σου, έλα...
Το βλέπω στο βλέμμα σου ότι το θες και εσύ, το αναγνωρίζω στο κορμί σου που ετοιμάζεται να σμίξει με το δικό μου, οι ορμόνες μας χτυπούν κόκκινο για την αναπάντεχη συνεύρεση!
Με κοιτάς και χωρίς να πεις λέξη, σαν το δόρυ του αρχαίου πολεμιστή, βρίσκεις το στόχο σου στη γεννετήσια περιοχή μου, ενώ το επιβεβαιώνει μια δική μου μικρή κραυγή. Γαλήνεψα τώρα, είσαι μέσα μου, πόσο μου αρέσει να σε νιώθω μέσα μου, το ξέρεις αυτό! Και η φύση αναλαμβάνει τα υπόλοιπα και σε ορίζει να με οδηγήσεις στο δρόμο της απόλαυσης μαζί σου, είμαστε ένα, το νιώθεις και εσύ αυτό? Ενωθήκαμε τώρα, κράτα μου το χέρι και πάμε μαζί να ζήσουμε την ένωσή μας, αγάπη μου.
Τι να πω, όσο η ανάσα μου βαθαίνει και οι υπόκωφες κραυγές μου ξεπηδούν από τα σπλάχνα μου, τι να πω, δεν λέω τίποτα, μονάχα ανεβαίνω, ανεβαίνω όλο και πιο ψηλά μαζί σου, σου σφίγγω το χέρι, τεντώνω το κορμί μου, γυρίζω το κεφάλι μου προς τα πίσω και σε κλάσματα δευτερολέπτου, το πάθος μου με έχει κυριεύσει ξανά μαζί σου για δεύτερη φορά από τη στιγμή που ήλθες. Αχ, ναι, νιώστο και εσύ μαζί μου, εσύ μου το έδωσες αυτό το δώρο, το κορμί μου σε ευχαριστεί για την πλημμυρίδα των χυμών που του προκάλεσες! Δεν μπορείς να αντέξεις άλλο και τελειώνεις και εσύ ενώ αισθάνομαι το μόριό σου να εκρήγνυται στον κόλπο μου.
Πέφτεις στην αγκαλιά μου κάθιδρος, έλα ξάπλωσε, ξάπλωσε λατρεία μου να σε πάρω αγκαλιά, με έκανες τόσο ευτυχισμένη μαζί σου απόψε, κλαίω, από ευτυχία, από συγκίνηση, μη στεναχωριέσαι δεν είναι για κακό, μονάχα τα συναισθήματά μου εκφράζω, θέλουν και εκείνα να εκδηλωθούν μέσα σε αυτό που νιώθω για σένα. Τυλίγομαι στο στέρνο σου, σαν κλωσσόπουλο, τυλίγομαι και σε αγκαλιάζω μην μου φύγεις, μην τυχόν είναι μονάχα ένα όνειρο αυτό που ζω και όλα είναι αποκύημα της φαντασίας μου μονάχα.
Κοιτάζω γύρω μου, ανοίγω ξανά τα μάτια, έξω είναι νύχτα ακόμα και εγώ στο κρεβάτι μόνη, όπως πάντα, μιας και εσύ είσαι αλλού, μακρυά μου. Τα σκεπάσματα έχουν φύγει από τη θέση τους μιας και φαίνεται πως στριφογύριζα ανήσυχη στον ύπνο μου πριν λίγο. Το νυχτικό μου κολλάει πάνω μου, έστω και αν είναι χειμώνας. Μα τι έχω πάθει μου λες?
Δεν είσαι πουθενά στο σπίτι εκτός από τη φωτογραφία που με έχεις αγκαλιά δίπλα στο κομοδίνο και σε αυτήν λέω καλημέρα και καληνύχτα κάθε φορά. Παίρνω ένα μπλοκάκι που κρατάω δίπλα στο τηλέφωνο για σημειώσεις και σου γράφω δυο λόγια:
...απόψε μες το κρύο, μια αγκαλιά ψάχνει για δυο, μα είσαι μια τόσο μακρυνή απουσία τώρα πια, σαν να μην υπήρξες ποτέ μες τη ζωή μου, πριν καν εγώ σ' ονειρευτώ!
Για σένα..."
Marialena, 12/03/2009
Αναρτήσεις
alithino....
ΑπάντησηΔιαγραφή