Το Φως της Αλήθειας

Πάσχα Κυρίου, μέσα στην αναγέννηση της Άνοιξης, τώρα που ο Άδης άφησε τη Περσεφόνη να επιστρέψει στην επιφάνεια της Γης και να σημάνει την απαρχή του κύκλου της ζωής και πάλι.

Πάσχα Κυρίου με τον Αμνό του Θεού, να θυσιάζεται υπέρ ημών επί Ποντίου Πιλάτου και παθόντα και ταφέντα και αναστάντα την τρίτη μέρα κατά τας γραφάς.

Μας υποσχέθηκε την Αιώνιο Ζωή, την Επουράνια Λύτρωση, την Αποκάλυψη, κρίναις ζώντας και νεκρούς, ου της Βασιλείας ουκ έστι τέλος...

Αυτό ήταν το κάλεσμά Του, ο προορισμός Του, το πεπρωμένο Του. Εμείς, οι επίγονοι, οι εν Κυρίω αδελφοί εκούσια και ακούσια, ακροβατούμε μεταξύ πραγματικότητας και προσδοκίας, ελπίδας και απελπισίας, ζωής και θανάτου, φυσικού και πνευματικού κόσμου.

Το Φως της Αναστάσεως, θα ανάψει για μιαν ακόμη φορά μέσα στην άκρα του Τάφου σιωπή, το Θαύμα της Πίστης, αναβλύζει μέσα από μιαν τόσο δα φλογίτσα για εμάς τους Χριστιανούς.

Αλληλλούϊα, σε ψυχές που μαραζώνουν μέσα από τις δοκιμασίες της καθημερινόητας, που προσφεύγουν στη προσευχή και στην άνωθεν ευσπλαχνία, για να παίρνουν κουράγιο. Γονυπετείς, με τα μάτια σβησμένα από τον πόνο, σφίγγουν τα χέρια και μονολογούν μπροστά σε ένα εικόνισμα "Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με τον αμαρτωλό" ξανά και ξανά, σαν μάντρα.

Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με την αμαρτωλή, ελέησον μια ψυχή που ακροβατεί μεταξύ ορθολογισμού και συναισθήματος, πίστης και αμφισβήτισης, οργής και γαλήνης, θυμού και ηρεμίας, αρρώστιας και υγείας, ελέησόν με τη δούλη Σου, την Μαρία τη Μαγδαληνή, την μια εκ των Δέκα Παρθένων, τη γυναίκα που τα δάκρυά της αν και αφανή, έχουν ποτίσει τα πόδια σου στο Σταυρό, όταν σε αποκαθήλωναν.

Εύχομαι υγεία, σωματική, ψυχική και νοητική, εύχομαι αγάπη, που θα δωθεί στα αδέσποτα, στους γέροντες, στα ορφανά και στους ανθρώπους δίχως όνομα μα με ταυτότητα ψυχής, εύχομαι η Σταύρωση να σημάνει κάτι στις καρδιές μας, όχι σαν έθιμο ή συνήθεια, αλλά κατ' ουσίαν, για την ίδια την σημασία του Θανάτου στο Σταυρό και την Ανάσταση του Ναζωραίου.

Για μένα εύχομαι ηρεμία αυτήν την εποχή, ανασυγκρότηση και επαφή με τον εαυτό μου που την έχω χάσει το τελευταίο διάστημα, τη χαρά της ζωής και των νέων ξεκινημάτων, τον ενθουσιασμό και την παρακίνηση για να ανοίξω τη πόρτα της ψυχής να κάνω επαφή με το φως της φώτισης και της Υπέρτατης Αλήθειας, την αγάπη προς τον εαυτό μου και τη δοτικότητα προς τους σημαντικούς για εμένα ανθρώπους.

Δεν μου αρέσει να λέω μεγάλες κουβέντες, ούτε να παριστάνω αυτό που δεν είμαι, αλλά αυτό που επιθυμώ και θέλω, πέραν όλων των άλλων ονείρων και επιδιώξεων που έχω, είναι να έλθει το επόμενο Πάσχα και να δώσω το φιλί της Αγάπης με τον Άνθρωπό μου, τίποτε άλλο, Αμήν.


Send this eCard !


Marialena, 16/4/2009