Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2011

ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ, ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ… ΤΟ ΤΟΛΜΑΣ?

Που καταντήσαμε λοχία… να θες π.χ. για να πας οδικώς μέχρι τη Θεσσαλονίκη από την Αθήνα και μάνι μάνι να σου ζητάνε 24 ολόκληρα ευρώ για διόδια, χώρια τα καύσιμα για τα 450 περίπου χλμ που μας χωρίζουν. Δυο χρόνια πριν, το κόστος των διοδίων ήταν για την ίδια διαδρομή περίπου στα 15€ και της βενζίνας στο 1€ σκάρτα, ποσά που τώρα μας φαίνονται κοψοχρονιά, σε σχέση με τις αυξήσεις που διαρκώς επιβάλλονται στη χρήση του οδικού δικτύου της χώρας, βάσει των οικονομικών συμφωνιών που έχουν υπογράψει οι ιδιώτες/κατασκευαστές και εκμεταλλευτές της δημόσιας περιουσίας για 30 ακόμη χρόνια που θα τους τρώμε στη μούρη, κάθε φορά που θα τολμάμε να βγούμε με το όχημά μας εκτός των ορίων της περιοχής που ζούμε.

Ή από την άλλη, αν θέλεις να διασχίσεις τη χώρα προς δυσμάς και πάρεις την Νέα Εθνική Οδό Αθηνών Πατρών, τότε θα βρεθείς από το κακό στο χειρότερο, έχοντας να περάσεις από μια διαδρομή χωρίς τα στοιχειώδη προστατευτικά μέτρα (φωτισμός, διαχωριστικά τοιχία, επαρκή σήμανση, σωστή χάραξη και κατασκευή του οδοστρώματος κλπ) και με τους φαρισαίους των διοδίων παρόντες για να σου πάρουν τον οβολό προς αποπεράτωση του έργου που σαν άλλο γεφύρι της Άρτας, «ολημερίς το χτίζανε, το βράδυ γκρεμιζόταν…». Η αίσθηση να φτάνεις στο λιμάνι της Πάτρας από το εξωτερικό, όπου τα επίπεδα οδικής ασφάλειας είναι μακράν των δικών μας Βαλκάνιων δρόμων για τους αραμπάδες και να εισέρχεσαι στην εθνική είτε μέρα, είτε νύχτα, το αποτέλεσμα είναι πως σε πιάνει η ψυχή σου με αυτά που αντικρίζεις από τα πρώτα κιόλας χιλιόμετρα και μέχρι να φτάσεις στα διόδια του Ισθμού στη Κόρινθο.



Εκεί είναι που λες, μα καλά με τέτοια χάλια θέλουν να πληρώνουμε και διόδια και δεν κάνουν τόσα χρόνια τίποτα για να κατασκευάσουν ένα σωστό εθνικό δρόμο διεθνών προδιαγραφών? Φαντάζομαι ότι όταν οι ανυποψίαστοι ταξιδιώτες από την Ευρώπη που έρχονται στην Ελλάδα με το ιδιωτικό τους μέσο μετακίνησης, πέραν όσων τους έχουν δελεάσει για να επισκεφθούν τη χώρα μας, έρχονται αντιμέτωποι με την προχειρότητα, την επιπόλαια οδική συμπεριφορά των συμπατριωτών μας και την αδιαφορία της πολιτείας για την δημιουργία τέτοιων υποδομών που θέλοντας και μη, να σέβεσαι και τα κόστη που απαιτήθηκαν για την αποπεράτωσή τους, ως πολίτης και χρήστης τους.

Είχαμε ακούσει κάποια χρόνια πριν ότι μεμονωμένοι - αγανακτισμένοι από αυτήν την κατάσταση πολίτες-, αρνούνταν να καταβάλλουν το κόμιστρο των διοδίων στην Αθηνών Πατρών με την αιτιολογία ότι ο δρόμος αυτός, δεν πληροί τις προδιαγραφές ασφαλείας των ευρωπαϊκών αυτοκινητοδρόμων ταχείας κυκλοφορίας, γι’ αυτό και δεν δικαιούνται να εισπράττουν διόδια από έναν μη ολοκληρωμένο έργο. Η πρώτη αντίδρασή μου ήταν να σκεφθώ πως αυτοί οι άνθρωποι είχαν μεν δίκιο, αλλά είχαν ακόμα μεγαλύτερο θάρρος ή θράσος (ανάλογα το πώς το βλέπει κανείς), για να σηκώσουν το κεφάλι ενάντια σε συμφέροντα που λυμαίνονται τα χρήματα των φορολογουμένων επί δεκαετίες.



Χρόνο με τον χρόνο, έπαψε να αποτελεί είδηση η «ανυπακοή» των ολίγων, γιατί το κράτος (αυτός ο γίγαντας με τα πήλινα πόδια), πέραν της αναλγησίας του στην εκπλήρωση των κοινωνικών αναγκών των πολιτών του, υπερασπίζεται σθεναρά και με αδιαφανείς διαδικασίες, τα καλά και συμφέροντα του μηχανισμού στήριξής του, μέσα από την αλληλοχρηματοδότηση του μεγάλου κεφαλαίου, που παραμένει αλώβητο από τις αναταράξεις και επιπτώσεις της πτώσης του βιοτικού επιπέδου των υπολοίπων (πληβείων) φορολογούμενων αυτής της μπανανίας.

Τρανό παράδειγμα, η υπερψήφιση το 2008, του νόμου Σουφλιά (του γνωστού βλάχου πολιτικού που διακήρυττε την ακεραιότητα του, αλλά μπροστά στο χρήμα έγινε και εκείνος οσφυοκάμπτης και έφυγε εν μια νυκτί από την πολιτική γεμάτος απαξίωση από τους ψηφοφόρους, για να αποφύγει ποινικές διώξεις) και από την τότε κυβέρνηση της ΝΔ και της αντιπολίτευσης του ΠΑΣΟΚ, που έδινε το δικαίωμα εκμετάλλευσης των διοδίων από ιδιώτες για 30 χρόνια, με υποχρέωση συντήρησης και επέκτασης του οδικού δικτύου που διαχειρίζονται, μέσα από τη χρηματοδότηση από τις επάλληλες αυξήσεις των κομίστρων, σε τμήματα τόσο παραδομένα στη κυκλοφορία, όσο και όσα ακόμα τελούν υπό κατασκευήν και δεν δικαιούται να επιβάλλουν διόδια εκεί. Αλλά θα μου πείτε, αυτή η φάση είναι σαν τα περίφημα 090 τηλέφωνα που έδωσε ο ΟΤΕ προς εκμετάλλευση από τρίτους. Αφού εισέπραττε ποσοστό επί των κερδών, τι τον ένοιαζε αν τα κόστη ήταν υψηλά, ή γινόταν άσκοπη χρήση από τους χρήστες των γραμμών? Το ίδιο ισχύει και σε αυτή τη περίπτωση, αφού ο κρατικός κορβανάς είναι συμμέτοχος στα κέρδη επί των διοδίων, σκασίλα του μεγάλη αν φτάσεις να πληρώνεις, εσύ μαλάκα Έλληνα, τα μαλλιοκέφαλά σου για να σου υπόσχονται τη παράκαμψη του Μαλλιακού, ή την διέλευση των Τεμπών μέσω σήραγγας ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο «μπιχλιμπίδι» θα σου κουνήσουν μπροστά στη μούρη σου για να σε θαμπώσουν, ανόητε ιθαγενή της Μπαμπουανίας τον καιρό του Κολόμβου!

Εδώ λοιπόν τίθεται και το ερώτημα που με απασχολεί ήδη από τον τίτλο αυτών των προβληματισμών, αν τολμάμε να ξεβολευφτούμε από την γνωστή μας δεύτερη φύση του ωχαδελφισμού και να γίνουν οι χίλιοι «ανυπάκουοι» οδηγοί που δεν πληρώνουν διόδια, π.χ. 10 χιλιάδες και σύντομα 100 χιλιάδες και πάει λέγοντας, καθώς θα αψηφήσουν τη ενοχική φοβολογία περί των ευθυνών για τη χρεοκοπία της χώρας και θα αποδώσουν τα του Καίσαρος, τω Καίσαρι, σε αυτούς που κεκλεισμένων των θυρών εξυπηρετούν άλλων συμφέροντα, πέραν αυτών που υπαγορεύει το δημόσιο αίσθημα.

Την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να οδηγήσουμε σε κάποια από τις Εθνικές μας Οδούς που κάθε άλλο παρά ασφαλείς δρόμοι είναι, θα βγούμε από το αυτοκίνητό μας και θα σηκώσουμε τη μπάρα, σε ένδειξη δυσαρέσκειας? Ή θα δώσουμε τα 5,90€ για να χρηματοδοτήσουμε τη κατασκευή των υπόγειων σηράγγων στα Τέμπη, όταν ακόμα χρησιμοποιούμε τον ίδιο δρόμο που κατασκευάστηκε τη δεκαετία του 60 και ακόμα ενώνει τη χώρα μέσα από ένα στενό πέρασμα?



Θα δίνουμε 1,40€/διαδρομή για να μπούμε στα πεπαλαιωμένα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, όταν αυτά ειδικά απευθύνονται στα λαϊκά εκείνα στρώματα που δεν έχουν άλλο τρόπο μετακίνησης, εκτός από αυτά? Θα γίνουμε «τσαμπατζήδες» από άποψη ή από ανάγκη? Θα τολμήσουμε να πούμε κατάμουτρα στον Καισαρίσκο που μιλά εκ του ασφαλούς, επ’ ονόματι των συμφερόντων που εξυπηρετεί η αμετροεπής του συμπεριφορά, πως «δεν δικαιούται δια να ομιλεί», όπως έλεγε και ο μακαρίτης-συναγωνιστής του Μένιος Κουτσόγιωργας το βρώμικο ΄89, γιατί πολύ απλά εμείς οι υποταγείς του 3 και 60, ΜΑΖΙ ΔΕΝ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ. Τα έφαγαν όλοι μαζί εκείνοι που εύπιστα τους ψηφίζαμε και χρηματοδοτούσαμε για να μας «σώσουν» και να μας «εξυγιάνουν» από τη κακοδιαχείριση των δημοσίων πόρων και την αποτροπή εισροής ξένου κεφαλαίου μέσα από ευκαιρίες επενδύσεων, οι ξεφτίλες εθνοσωτήρες και καλά.



Πότε θα καθίσουμε και εμείς μπροστά στη Βουλή, με βάρδιες σε σκηνές, όπως οι Αιγύπτιοι που έτσι αγωνίστηκαν για την αποπομπή του τέως προέδρου Μουμπάρακ από το ύπατο αξίωμα που κατείχε από το 1979 και τελικά επέτυχαν, γιατί προείχε το κοινό καλό και όχι το ίδιο συμφέρον που εμείς προβάλουμε, γι’ αυτό και αντιδρούμε μουδιασμένα στα ραπίσματα ανάξιων κυβερνώντων, μήπως θιγεί το βόλεμά μας?

Link: epitropesdiodiastop.blogspot.com

Marialena, 16/02/2011

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου