My Valentine

Είναι να απορείς πως μια συγκεκριμένη ημερομηνία στο ημερολόγιο, όπως αυτή της 14ης Φεβρουαρίου, έχει τέτοιον αντίκτυπο στο κοινωνικό υποσυνείδητο. Η ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, ή αλλιώς "των ερωτευμένων", μια ξενόφερτη γιορτή, που όμως έχει κατορθώσει να μας αγγίζει όλους με τον τρόπο της.

Θα μου πείτε "βλακείες, όταν είσαι ερωτευμένος, γιορτάζεις κάθε μέρα..." και άλλα τέτοια παρόμοια, αλλά τι κάνει να χτυπάει η καρδιά μας δυνατά, ειδικά στις 14 Φεβρουαρίου? Για εμάς τις γυναίκες, ίσως το γεγονός ότι περιμένουμε και προσδοκούμε να αισθανθούμε για μια ακόμη φορά οι εκλεκτές στη καρδιά των αγαπημένων μας και αυτό επιβεβαιώνεται μέσα από τη χειρονομία τους, προσφέροντας ένα λουλούδι, μια κάρτα, ένα δωράκι τέλος πάντων, που δείχνει ότι δεν μας έχουν ξεχάσει, ότι κάτι σημαίνουμε γι' αυτούς ακόμα.

Για τους άνδρες, από όσο έχω καταλάβει, πέραν από το γεγονός ότι τους προκαλεί αμηχανία η εκδήλωση των συναισθημάτων τους, ειδικά σε τέτοιες περιστάσεις, βρίσκουν και εκείνοι τον τρόπο να εισπράξουν τον έρωτα της αγαπημένης τους, μέσα από το ερωτικό παιχνίδι, την χαρά που εκδηλώνουν όταν τους προσφέρουν ένα δώρο επί τη ευκαιρία, τη μαγεία της στιγμής όπου οι σύντροφοί τους παραδίδονται στη δίνη των αισθήσεών τους για να μοιραστούν τη στιγμή οι δυο τους.

Τον Βαλεντίνο τον γνώρισα από μια αγαπημένη φίλη από την Αμερική, που πολλά χρόνια πριν, καθώς αλληλογραφούσαμε, μου έστελνε κάρτες με την ευγνωμοσύνη της για τη φιλία μας, τις οποίες φύλαξα με αγάπη στο συρτάρι των αναμνήσεών μου, όμως την Ημέρα των Ερωτευμένων, αν θέλετε, τη "γιόρτασα" δυο φορές, μέχρι τώρα, στην ενήλικη ζωή μου με ανάμεικτα συναισθήματα.

Τη πρώτη γιατί ούσα ερωτευμένη εκείνη την εποχή, ο εκλεκτός της καρδιάς μου τότε, εκεί που είχα παρασυρθεί στην αίσθηση της ημέρας, με επανέφερε στη πραγματικότητα, όταν πηγαίνοντας έξω για φαγητό, οι τιμές του φάνηκαν ακριβές και προσγειώθηκα ανώμαλα στα καθ' ημάς, ενώ τη δεύτερη, χρόνια μετά και σε άλλες συνθήκες και πρόσωπα, μας βρήκε σε ένα ξύλινο σπιτάκι στη κορυφή ενός βουνού, όπου κάτω από τις βαριές κουβέρτες και τα πολλά ρούχα που φορούσαμε για να μην κρυώνουμε, ο ένας έδωσε το πρώτο αναμνηστικό στον άλλον, που ακόμα και τώρα θυμίζει εκείνη τη περίσταση.

Φέτος θέλω να αφιερώσω σε όλες και όλους σας αυτό το πανέμορφο τραγούδι, με τα τόσο σημαντικά νοήματα που εκφράζει και την ευαίσθητη ερμηνεία της Martina McBride. Αν μπορείτε, αν θέλετε, μη μιζεριάσετε, είτε έχετε κάποιον στη σκέψη σας, είτε ακόμα όχι. Το να πεις "σ' αγαπώ" με όλη σου τη καρδιά στους σημαντικούς ανθρώπους στη ζωή σου, μη περιμένεις να ξημερώσει 14 Φεβρουαρίου για να το εκφράσεις.



Ladies and gentlemen, αγκαλιαστείτε, φιληθείτε, κάντε κάτι που ξέρετε ότι κάνει τον άλλον άνθρωπο στη σχέση σας ευτυχισμένο και σας ακόμα περισσότερο, αγαπηθείτε, ερωτευθείτε ξανά και ξανά το κορμί που σας ταξιδεύει στην αθανασία της ψυχής, σαν σμίγετε. Η ζωή είναι πολύ μικρή για να είναι μίζερη και μια τέτοια μέρα μπορεί να το αποδείξει περίτρανα.

My Valentine και μη φοβάστε να αγαπήσετε και να αγαπηθείτε, όποια και αν είναι η περίσταση που σας το υπενθυμίζει κάθε φορά και κάθε μέρα!

Marialena, 13/2/2011