Ξύλινα Κορμιά

Θα θίξω τα γκομενικά πάλι, μιας και το θέμα είναι ανεξάντλητο, ανάλογα πως το βλέπει κανείς... Τα έχω "πάρει" γενικώς αυτόν τον καιρό με κάποιες φίλες μου, που μου δείχνουν ένα πρόσωπο ξένο προς αυτό που είχα συνηθίσει μέχρι τώρα.

Ο λόγος? Εχουν γκόμενο! Θα μου πείτε, σιγά το πράμα, λες και το να κάνει κανείς σχέση με ένα αγόρι π.χ. είναι κάτι το ασυνήθιστο. Κάθε άλλο, ο άνθρωπος είναι και συντροφικό όν και έχει ανάγκη την επαφή με έναν ερωτικό σύντροφο που να τον ελκύει. Όμως οι καλές μου αυτές "φίλες", όχι μόνον έχουν τον γκόμενο αγκαζέ, αλλά έχουν βαλθεί να με βάλουν σε περιπέτειες. Και εξηγούμαι:

Η πρώτη, συνομίληκή μου, είχε πάρει αμπάριζα ό,τι πετάει και ό,τι κολυμπάει μιας και μεγάλωσε και η μαμά την πιέζει να παντρευτεί, έτσι λοιπόν επειδή ο κόσμος είναι μικρός, "έπεσε" πάνω σε έναν γνωστό μου και έκανε κονέ. Τα νέα τα έμαθα από εκείνην και της ευχήθηκα καλή επιτυχία. Επειδή όμως γνωρίζω το αγόρι ανεξάρτητα από εκείνην, μου ζήτησε εν ψυχρώ να τον "παρακολουθώ" μήπως κάνει καμμία κουτσουκέλα με καμμιά άλλη. Τρελλάθηκα! Της εξήγησα πως εγώ δεν θα γίνω ο τρίτος άνθρωπος στη σχέση της και δεν πρόκειται να κάνω κάτι τέτοιο, αλλά εκείνη το αντιπαρήλθε ότι δεν μου ζήτησε δα και κάτι τόσο τραγικό για να ενοχληθώ. Δεν ξέρω τι να σκεφθώ πια για εκείνην που όσο ήταν στο ψάξιμο, όλο να βγούμε και να βγούμε ήταν και τώρα, μην τον είδατε τον Παναή.

Η δεύτερη, μικρότερή μου, ηράσθει ένα συνομίληκό μου, ο οποίος μετά από λίγους μήνες γνωριμίας και που ακόμα δεν έχει βρει δουλειά στα μέτρα του, μένει πια μαζί της στο πατρικό της, μαζί με την υπόλοιπη οικογένεια. Η μητέρα του τον προορίζει για γαμπρό, αλλά η φίλη μου δεν είναι σίγουρη ότι αυτός είναι ο άνθρωπός της, καθότι αρέσκεται να τον φροντίζει, μα δεν ξέρει αν η καρδιά της τον αγαπά πραγματικά. Η προσωπική της ζωή είναι καθαρά δική της υπόθεση, αλλά σε μια κουβέντα που είχαμε πρόσφατα, μου πρότεινε για να μην είμαι μόνη, να "τα φτιάξω" με τον πρώην της που ουδέποτε με ενδιέφερε ερωτικά και αν δεν πάνε τα πράγματα καλά με τον νυν, να τον πάρω υπό την προστασία μου...! Ω, θεοί και δαίμονες, μου έφυγε το σκάλπ με αυτή της τη πρόταση.

Της είπα πως παρά το ότι κάνουμε παρέα, μάλλον δεν με ξέρει τόσο καλά όσο πίστευα, γιατί αλλιώς θα ήξερε για μένα ότι κάτι τέτοιο είναι απλά απαράδεκτο. Της εξήγησα πως προτιμώ να είμαι μόνη και αξιοπρεπής, παρά αναξιοπρεπής ακολουθώντας τη συμβουλή της. Να πω ότι φταίει το νεαρόν της ηλικίας της, να πω πως τώρα που σπίτωσε τον γκόμενο δεν έχει με τι να ασχοληθεί και θέλει να με "τακτοποιήσει"? Τι να πω, δεν ξέρω...

Πολλές φορές οι σχέσεις είναι απλή πρακτική αριθμητική και άλλες φορές πολύπλοκη εξίσωση που δεν είναι εύκολο να την λύσει κανείς. Το μόνο σίγουρο είναι πως κανείς τρίτος, δεν πρόκειται να αποφασίσει για σένα τι στο καλό θα κάνεις στη προσωπική σου ζωή.

Γιατί? Για έναν απλούστατο λόγο, πως οι άνδρες την σήμερον ημέρα, όσοι τουλάχιστον δεν έχουν καταλήξει στα προσωπικά τους, είναι είτε μαλθακοί ως χαρακτήρες είτε πολυσυλλεκτικοί, δηλαδή πετούν από κλαδάκι σε κλαδάκι και απ' εδώ παν' κι οι άλλες, που λένε. Για τους μαλθακούς να μην μιλήσω, καθότι το έχω αναπτύξει το θέμα παλιότερα και το κακό είναι πως νομίζουν πως αυτοί είναι εντάξει και ο υπόλοιπος κόσμος τους φταίει.

Θα πω για τους "ψαράδες" γοργονών ή μιας και είμαστε στη στεριά, γυναικών. Με την ευκολία χρήσης του διαδυκτίου και "επαφής" μέσα από σελίδες κοινωνικής δικτύωσης, ιστολόγια, φόρουμς κλπ. το να επικοινωνήσει ένας άνδρας με μια άγνωστη γυναίκα, είναι το πλέον εύκολο. Κρυμμένοι πίσω από μια περσόνα που οι ίδιοι ελέγχουν, βγάζουν προς τα έξω έναν εαυτό, συχνά ξένο προς την πραγματικότητα.

Ναι, ζούμε σε μια εποχή μοναχική ως επί το πλείστον, σε μια κοινωνία ιδιαίτερα στις μεγάλες πόλεις που είναι εύκολο να χαθείς μέσα στη καθημερινότητα, τις υποχρεώσεις και την έλλειψη επικοινωνίας με τον περίγυρο και γι' αυτό αυτή η διέξοδος που κατακλύζει τους κοινούς ανθρώπους, τα τελευταία χρόνια, έχει και τα δικά της χαρακτηριστικά.

Στα χρόνια του Facebook, Hi5, Zuni κλπ, το φλερτ είναι στιγμιαίο και αναλώσιμο, σαν μια γκοφρέτα που καταναλώνεις όσο χαζεύεις το προφίλ του άλλου. Σου αρέσει η φωτό του, σου αρέσει που γράφει πιασάρικα για τον εαυτό του και του στέλνεις μήνυμα για γνωριμία. Μπορεί να προκύψει συντάντηση από κοντά, οπότε μετά τον καφέ, γίνεται και ευθέως η πρόταση "πάμε να την βρούμε?" και έχεις να διαλέξεις μεταξύ μιας αρπαχτής και της αποχώρησης με γοργά. Αλλά δεν σε πολυνοιάζει κιόλας, μιας και έχεις κρατήσει ρεζέρβα, κάποιον άλλον που βρίσκεται δηλωμένος στον κυβερνοχώρο.

Αυτό διάβαζα τις προάλλες σε μια καθημερινή εφημερίδα που δημοσίευε την νέα κοινωνική τάση και προβληματίστηκα. Για μένα ισχύει μάλλον το αντίθετο, είμαι παραδοσιακή σε αυτά τα θέματα της προσέγγισης με το άλλο φύλο. Αν ο άνδρας δεν "αιχμαλωτίσει" το μυαλό μου, πως στο καλό θα απολαύσει και το κορμί μου?

Δεν έχω πρόβλημα για τις επαφές μέσω ίντερνετ, είμαστε άνθρωποι που ένα μεγάλο κομμάτι καθημερινότητας, διασκέδασης, επαφών και επικοινωνίας γίνεται μέσω του διαδυκτίου, αλλά τον έρωτα σε συσκευασία Big Mac, ποτέ μου δεν τον χώνεψα καλά. Ναι, μπορεί να προκύψει κάποια στιγμή και να γνωρίσεις έναν ενδιαφέροντα άνθρωπο και να τον κάνεις φίλο σου ή κάτι περισσότερο, κανένα πρόβλημα. Αλλά αυτό το απρόσωπο και απόμακρο που χαρακτηρίζει τις προσδοκίες επί προσωπικού, με προβληματίζει ιδιαίτερα.

Οι άνδρες σε μετράνε σύμφωνα με τον βαθμό του ερεθισμού του εγκεφάλου και του ανδρικού τους μορίου, όταν προκύπτει συνάντηση μέσα από αυτά τα δεδομένα. Μπορεί να σου μιλήσουν για εκείνους, για την πρώην ή την νυν, το πόσο καλά και άξια πλάσματα είναι και πως τους φαίνονται οι γυναίκες γενικότερα, αλλά στο τέλος το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Δυσκαμψία, μηνύματα που βομβαρδίζουν τον άλλον προσπαθώντας να τα καταφέρουν εντός μιας ή δύο ωρών, να σε "ρίξουν" στο κρεββάτι τους, να μαζέψουν πόντους για να εξαργυρώσουν την επιταγή του σούπερ μάρκετ στους φίλους τους μπροστά.

Που πήγε η αυτοσυγκράτηση, η εφυής προσέγγιση που ξεκλειδώνει την επιφυλακτική, συνήθως, γυναίκα απέναντί τους? Που πήγαν οι τρόποι και το τακτ. Αυτά τα πράγματα τα συναντάς πια μόνον στους πενηντάρηδες που έχουν την οικογένειά τους, τη καριέρα τους, τα ενδιαφέροντά τους και είναι κουλ (και δεν μιλάω για γκομενικές καταστάσεις με 50άρηδες, να εξηγούμεθα). Αναρωτιέμαι πότε θα κάνουν το ίδιο και μικρότεροί τους άνδρες, ή μήπως φοβούνται ότι αν φερθούν με μέτρο και σεβασμό στη γυναίκα απέναντί τους, εκείνη θα πει από μέσα της αφού δεν της την πέφτει πασιφανώς "α, τον μαλάκα!"

Που πήγε το να σε εμπνέει ο άλλος με τη προσωπικότητα και τη στάση του? Γιατί πρέπει το σεξ να είναι η απαρχή και όχι η συνέχεια μιας γνωριμίας? Γιατί πρέπει να κρύβουμε τα συναισθήματά μας και να αφήνουμε μονάχα τα ξύλινα κορμιά μας να δέχονται σπασμωδικές θωπείες ενός εραστή που μπορεί καν να μην μας ενδιαφέρει τελικά?

Αυτό το σεξ δεν με ενδιαφέρει, ούτε κατ' ουσίαν με ενδιέφερε ποτέ. Όταν ακούω έναν άνδρα να λέει το γνωστό παραμύθι, ίσα ίσα για να ξαλαφρώσει, σηκώνω ξανά το παραπέτασμα και σκέφτομαι "μια από τα ίδια...". Άλλωστε, στις προσωπικές μας σχέσεις δεν μετράει η ποσότητα και το μπάτε σκύλοι αλέστε, αλλά η ποιότητα και αυτό έχει το τίμημά του τελικά, όποιο και αν είναι αυτό. Ο έρωτας είναι τέχνη, είναι ζωή, είναι ανεπανάληπτο συναίσθημα και αίσθηση και εμείς αρκούμαστε μοναχά στα "προσεχώς".

Προς το παρόν, πάω να κατασκοπεύσω τον γκόμενο της μιας και να ανοίξω άσυλο για τους πρώην της άλλης φίλης μου, μιας και τώρα που το καλοσκέφτομαι, το καλό μου θέλουν τα κορίτσια, εγώ γιατί αρπάζομαι, μου λέτε? Α, να χαθώ για θηλυκό...


Δόμνα Κουντούρη - Left outside alone

Marialena, 30/1/2008

Η δική μου Αθήνα (μέρος 1ο)

Με τη φωτογραφική μου μηχανή στο χέρι, καθώς περπατώ στους πολυσύχναστους δρόμους της Αθήνας, σταματώ για μια στιγμή να θαυμάσω κάτι που μου τράβηξε την προσοχή, με τα χρώματα του ουρανού να αλλάζουν καθώς περνά η μέρα, απαθανατίζω τη πόλη όπου ζω και την αποτυπώνω μέσα από τα δικά μου μάτια, στο φως και το σκοτάδι, σαν μια προσωπική κατάθεση των στιγμιοτύπων που χαράσσονται για πάντα στη μνήμη.


Το τέρμα της οδού Αιόλου στο Μοναστηράκι όπως φαίνεται από την Ερμού


Η Παλιά Βουλή και το άγαλμα του Κολοκοτρώνη


Η Παλιά Βουλή από το πλάι και το άγαλμα του Τρικούπη μπροστά από το πάρκο


Το άγαλμα της Εθνικής Συμφιλίωσης στη Πλατεία Κλαυθμώνος


Η Κοραή και στο βάθος το κτήριο της Ακαδημίας Αθηνών


Η Εθνική Βιβλιοθήκη



Το κτίριο της Πρυτανείας στην Ακαδημία Αθηνών


Το πάρκο πίσω από τα παλιά δικαστήρια επί της οδού Σανταρόζα και Πανεπιστημίου


Το βυζαντινού ύφους κτίριο του Οφθαμιατρίου Αθηνών επί των οδών Πανεπιστημίου και Σίνα


Το νεοκλασσικό κτίριο της Εθνικής Τράπεζας στη γωνία των οδών Πανεπιστημίου και Πατησίων

Δεν έχει σημασία που τα μέρη που φωτογραφίζω ή τα μνημεία είναι χιλιοειδωμένα. Σημασία έχει πως κάθε φορά που η ματιά διασταυρώνεται μαζί τους, κάτι νέο, κάτι ολότελα διαφορετικό, είναι αυτό που θα σου στρέψει τη προσοχή προς τα αναγνωρίσιμα σημεία της Αθήνας.

...και η περιπλάνηση συνεχίζεται!

All photos, by Marialena 2008-2009

Μαριαλένα, 27/1/2009

Ζωντανοί Νεκροί

Είμαστε όλοι εμείς που λαθροθυρεύουμε τη κάθε μέρα που περνάει, μέχρι να ξημερώσει η επόμενη.

Είμαστε εμείς με το απλανές βλέμμα στο Μετρό κάθε φορά που με τα μάτια κομμένα από τη κούραση κι ας είναι πρωί ακόμα, βάζουμε τα ακουστικά στα αυτιά και ακούμε χιλιοπαιγμένες μελωδίες στο φορητό μας mp3 player. "Big girls don't cry" αγάπη μου, απλά χάνονται μέσα στα σκοτεινά τούνελ που καταπίνουν τους συρμούς έναν έναν και εμάς μαζί τους.

Είμαστε εμείς που είδαμε έκπληκτοι ένα ζευγαράκι να φιλιέται με πάθος, κόντρα στο τζάμι ενός βαγονιού, περιμένοντας να ξεκινήσει, χωρίς να διακόψουν το φιλί τους. Και δυο ακόμη παιδιά στην αποβάθρα να είναι αγκαλιασμένα και να δίνουν ένα φιλί δίπλα σου. Κοιτάς, δεν μπορείς να μην κοιτάξεις αυτήν την ομορφιά του κόσμου που εξανθρωπίζεται σε ένα φιλί γεμάτο από έρωτα, κυμματοθραύστη του γκρίζου και της βοής από τα σμάρια των ανθρώπινων βημάτων που σε οδηγούν στα υπόγεια μονοπάτια του μυαλού σου.



Είμαστε εμείς που το σκοτάδι όταν απλώνεται σε αυτήν την αλλόθρησκη πολιτεία, μοιάζει με το μαλακό υπογάστριο που ασυναίσθητα μεταμορφωνόμαστε, καθώς η φωτορύπανση σκεπάζει τις φωτεινές απολήξεις των άστρων στο ουράνιο στερέωμα και μέσα στην αλλαφιασμένη φωταψία, μας προκαλεί να αναζητήσουμε τι κρύβεται πίσω από το φωτεινό παραπέτασμα που σκεπάζει αυτήν τη πόλη.

Είμαστε εμείς που αντιδρούμε στα παράξενα και παράλογα του κόσμου τούτου, με τις "φυγές" μας, με τους διακτινισμούς του θυμικού σε άλλες παραλλήλους, μη ορισμένες από τη λογική, παρά μόνον από ισχνά δημιουργήματα μιας παραπαίουσας φαντασίας. Μας βλέπεις, μας γνωρίζεις ίσως εξ' όψεως μονάχα, γιατί το υποσυνείδητο είναι καλά κουρνιασμένο μέσα σε μια ιδιότυπη μήτρα που ανήκει στην Μήδεια που κουβαλάμε όλοι μέσα μας.

Είμαστε εμείς που ονειρευόμαστε έναν κόσμο αλλιώτικο, λιγότερο απάνθρωπο και βίαιο, περισσότερο ανθρώπινο και κατανοητό. Δεν περιμένουμε τίποτα, μα κατά βάθος αυτή η πεποίθηση, η ανάγκη, μας καθοδηγεί να είμαστε αυτοί που είμαστε, μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου, όσο κρατάει η αποβίβαση και η επιβίβαση σε έναν συρμό του Μετρό.

Πρόσεξέ μας, είμαστε όλοι εκείνοι που θα μας δεις με τα ακουστικά στο κεφάλι, να κοιτάμε έξω από το παράθυρο του βαγονιού, βλέποντας μόνον την αντανάκλασή μας. Τα μεγάλα κορίτσια δεν κλαίνε, παρά μόνον αφήνονται μέσα στα σπλάχνα του Υπόγειου Σιδηρόδρομου, ψάχνοντας να βρουν τον εαυτό τους...

Marialena, 21/1/2008

Τα ματάκια σου τα δυο...

Πήγα χθες σε μιαν ειδική οπτομέτρη στην Αθήνα, εξειδικευμένη στις διαταραχές της ωχράς κηλίδας και της χαμηλής όρασης, καθηγήτρια Πανεπιστημίου πάνω σε αυτά τα ζητήματα στην Αμερική η ίδια, για να με ελέγχξει και να μου προτείνει τις καλύτερες δυνατές λύσεις για την αμφιβληστροειδοπάθειά μου και τη βελτίωση της όρασής μου.



Μετά από μια λεπτομερέστατη οφθαλμολογική εξέταση διάρκειας περίπου μιας και παραπάνω ώρας σε κάθε μου μάτι, η οπτικός διαπίστωσε πως α. τα γυαλιά μου μέχρι τώρα ήταν με λάθος προδιαγραφές για τα μάτια μου και β. πως η όραση στο αριστερό και πιο ευαίσθητο μάτι μου έχει πέσει στα 4/10. Σοκαρίστηκα, καθώς τόσο χαμηλή όραση δημιουργεί προβλήματα στις μετακινήσεις μου, στην αντίληψη της τρισδιάστατης πραγματικότητας και μπερδεύει τον εγκέφαλο στέλνοντάς του άλλα μηνύματα για το δεξί και άλλα για το αριστερό μου μάτι με αποτέλεσμα, πολύ συχνά, να μην βλέπω μπροστά ' ή δίπλα μου τι υπάρχει (π.χ. κλαδί, εμπόδιο, λακούβα) και να στραπακλιάζομαι.

Μου πρότεινε να ακολουθήσω μιαν θεραπευτική μέθοδο, η οποία έγγειται στο εξής: Για έναν χρόνο, θα φοράω για μιαν ώρα την ημέρα στο σπίτι ένα ζευγάρι γυαλιά σε στυλ Χάρρυ Πότερ (κοινώς γυαλαμπούκες) που θα καλύπτουν το δεξί μάτι που είναι το γερό και θα αναγκάζουν το αριστερό να βλέπει και για τα δυο για να ξαναμάθει ο εγκέφαλος να βλέπει και μέσα από αυτό, γιατί επί του παρόντος το διώχνει προς τα έξω γιατί βασίζεται στο δεξί που έχει την καλύτερη όραση. "Ευτυχώς ήλθες έγκαιρα" μου είπε, "αν το άφηνες θα το χάναμε το μάτι..." Ξανά κεραμίδα μου ήλθε στο κεφάλι, έτσι λοιπόν έρχεται εκείνη η στιγμή που ένα μάτι παύει να είναι λειτουργικό, σκέφτηκα. Δεν είχα το περιθώριο να πω όχι στη πρότασή της, ήδη εδώ και λίγο καιρό αντιλαμβανόμουν ότι κάτι έτρεχε πάλι με την όρασή μου και γι' αυτό έκλεισα το ραντεβού μαζί της κατ' αρχήν. "Έχεις γεννήσει?" με ρώτησε ξανά, "όχι" της απάντησα, "θα έχω πρόβλημα?" και κούνησε καταφατικά το κεφάλι της. Το ήξερα αυτό άλλωστε, για τον κίνδυνο να αιμορραγήσουν τα αγγεία των οφθαλμών σε εμάς τους πάσχοντες από διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια. Μια γνωστή μου πήγε στην Αμερική για να την παρακολουθούν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της με την συγκεκριμένη κατάσταση και να γεννήσει το παιδί της με ασφάλεια και να μην χάσει την όρασή της.

Το κόστος αυτών των βοηθημάτων είναι μεγάλο, αλλά ήδη τα παρήγγειλα και θα έλθουν σε δέκα μέρες περίπου, μαζί με ένα καινούργιο ζευγάρι γυαλιά που θα φοράω μονίμως πια. Από τότε μέχρι και έναν χρόνο μετά, θα πρέπει να κάνω καθημερινά τη θεραπεία μου, διαβάζοντας με τα γυαλιά αυτά. Μαζί με χάπια λουτεϊνης που θα παίρνω καθημερινά για να ενδυναμώσω την όρασή μου, καθώς αυτή η πρωτεϊνη υπάρχει στα μάτια μας και με τα χρόνια εξασθενεί και με την πρόσληψή της προλαμβάνονται εκφυλιστικές παθήσεις των οφθαλμών όπως ο καταρράκτης. Θα το κάνω, πρέπει να το κάνω, αν δεν θέλω να επιδεινωθεί και άλλο η όραση μου για τώρα. Δεν μπορώ να μην σκέπτομαι πως ίσως μεγαλώνοντας και με τα Χ χρόνια διαβήτη και επιπλοκών στη πλάτη μου, ίσως κάποτε θα φτάσω στην αναπηρία κυριολεκτικά και τότε η ζωή θα προσδιορίζεται από αυτό κατά κύριο λόγο. Πόσο εύκολο είναι να ζεις σε μια πόλη όπου η τυφλότητα είναι παράγοντας δυσχερούς μετακίνησης σε έναν πάσχοντα? Πόσα αναγκαστηκά θα αφήσεις πίσω για να προσαρμοστείς στη νέα πραγματικότητα? Πόσο μπορείς να έχεις μια φυσιολογική ζωή...?

Όχι, δεν είμαι ασθενής, αρνούμαι να το δεχτώ αυτό για μένα, πάσχων ναι, είμαι, ασθενής όμως όχι. Το τι θα γίνει με τον θυρεοειδή, τον διαβήτη, τη καρδιά, τα δάκτυλά μου και τα μάτια, Κύριος οίδε και εγώ εφάρμοσα. Σαν να έβαλα τον εαυτό μου πάλι απέναντι και να καθήσαμε παρέα να συζητήσουμε τα νέα ευρήματα. Σαν να με βλέπω απέναντί μου και να τείνω το χέρι μου για να συνεργαστούμε. Δεν είμαι έτοιμη να μπω ακόμα στον κόσμο του σκότους και της περιορισμένης κινητικότητας, ίσως να μην είμαι διατεθιμένη να παραδώσω τα όπλα ακόμα, στη μάχη για να ζήσω μιαν αξιοπρεπή και όχι μίζερη πραγματικότητα. Όμως πρέπει να είμαι προετοιμασμένη και για το μετέπειτα, αν το στοίχημα είναι να συμβιβαστώ με τους περιορισμούς της δικής μου ζωής εδώ στη γη, δεν έχω ξανά άλλη επιλογή. Και ας με κοιτάζουν παράξενα οι συνάδελφοι στο γραφείο, που δουλεύοντας ώρες μόνη μου, να ξεσπώ έξαφνα σε γέλια για το παραμικρό μικρό ή μεγάλο αστείο που θα λεχθεί ή εκεί που σκοτεινιάζω να λέω "δε βαριέσαι..." και να νομίζουν πως παίρνω ληγμένα και σταυροκοπιούνται. Μια συνάδελφος μου είπε πως αυτή η ανάλαφρη διάθεση είναι άμυνα του οργανισμού και της απάντησα ναι, έτσι είναι.

Αναρωτιέμαι πόση μεγάλη καρδιά γεμάτη αγάπη χρειάζεται να έχει ένας δικός μου σύντροφος από εδώ και εμπρός, για όλα αυτά που συμβαίνουν στη πραγματικότητά μου τώρα πια. Πόσο ανθρώπινος και ψυχικά σε επαφή με τον εαυτό του να είναι, για να μην απειληθεί από το δικό μου τρόπο ζωής. Η ψυχή μου είναι καλά, βλέπω το καλό και το κακό και το ξεχωρίζω, για όλα αυτά που συμβαίνουν, συνεχίζω και λέω μέσα μου "...προχώρα!", μόνον που όλα αυτά τα προχωρήματα θα ήθελα να τα μοιράζομαι και με κάποιον άνθρωπο πια, αλλά αν δεν είναι στα γραμμένα μου, τι να κάνω, θα πορευτώ όπως μου τα φέρνει η ζωή τελικά, με ή χωρίς γυαλαμπούκες που έκανα και χιούμορ στην ειδικό και της είπα πως αν είναι, να τα φορέσω για να βγάλω φωτογραφία πορτραίτου και να τη δημοσιεύσω στο Facebook, μπας και βρω κανά γαμπρό και τότε σκάσαμε στα γέλια.

Άντε, πάμε παρακάτω...

Μαριαλένα, 6/12/2008

America - America: Η επιστροφή

Και το κορίτσι των δεκατεσσάρων ετών που είχε μαγευτεί από την πρώτη της επίσκεψη στην Αμερική, έμελε να επιστρέψει ξανά μετά από 12 χρόνια, νεαρή γυναίκα πια.

Είχε τελειώσει τις σπουδές της, δούλεψε σε μια μεγάλη εταιρία τροφίμων στην Αθήνα με εντατικούς ρυθμούς, σχεδόν εξοντωτικούς, αφού κάθε μέρα σχεδόν εργαζόταν σε 12ώρη βάση και αφού αυτό το κομμάτι έκλεισε για εκείνην μετά από κάποιον καιρό, έκανε στροφή στο να προσέχει περισσότερο την υγεία της και να βάλει επιτέλους τον διαβήτη της σε σειρά, αφού τον είχε παραμελήσει μετά από μια δύσκολη, σχεδόν αυτοκαταστροφική εφηβεία σε αυτό το ζήτημα.

Παράλληλα, ο παιδίατρός της πρότεινε να εργαστεί σε έναν διεθνή ερευνητικό οργανισμό για τον σακχαρώδη διαβήτη, κρατώντας το γραφείο και κάνοντας επαφές τόσο με φορείς για εξασφάλιση χρηματοδότησης της έρευνας, όσο και με τους πάσχοντες για ενημέρωση. Όμως, η υγεία της επιδεινώθηκε καθώς παρουσίασε επιπλοκές στα μάτια και έπρεπε να χειρουργηθεί για να αποφύγει περαιτέρω εξέλιξη της αμφιβληστροειδοπάθειας. Η πρώτη φορά ήταν χωρίς ιδιαίτερη ενόχληση, αλλά όταν όμως η κατάσταση δεν υποχωρούσε, έπρεπε να υποβληθεί ξανά σε νέο κύκλο επεμβάσεων με λέιζερ για να παταχθεί η κατάσταση έγκαιρα. Αυτήν την φορά, οι συνεδρίες ήταν τρομερά επώδυνες και την έκαναν να μην μπορεί να δει καθαρά για πολύν καιρό, αφήνοντας της μάλιστα και μειωμένη οπτική ικανότητα πια που ήταν απόρεια των ακτινοβολιών.

Για πρώτη φορά στη ζωή της συνειδητοποίησε πως δεν ήταν αθάνατη και πως η όρασή της δεν ήταν δεδομένη. Παρόλα αυτά, συνέχισε να πηγαίνει στο γραφείο κανονικά όσο διαρκούσε η θεραπεία και μάλιστα να οδηγεί έστω και το ένα μάτι δεν έβλεπε κάθε φορά που γύριζε από τον οφθαλμίατρο. Ο προϊστάμενός της ανέθεσε να πάει στην Αμερική, αυτήν τη φορά στο Σικάγο, για να εκπροσωπήσει τη χώρα μας σε ένα διεθνές συνέδριο που έκανε ο Ερευνητικός Οργανισμός για τους εκπροσώπους του.

Εκείνη παρόλη την ταλαιπωρία της δέχτηκε να πάει, καθώς έβαζε για μιαν ακόμα φορά στοίχημα με τον εαυτό της να τα καταφέρει παρά το πρόβλημα στην όρασή της. Μέσα Οκτώβρη ήταν η συνάντηση για πέντε περίπου μέρες και το ταξίδι με σταθμούς μετεπιβίβασης, πολύ κουραστικό καθώς πετούσε παραπάνω από μισή μέρα για να φτάσει στο Σικάγο. Βράδυ ήταν όταν τελικά έφτασε και μέσα από το βαν που την μετέφερε στο ξενοδοχείο στο κέντρο της πόλης, έβλεπε να περνούν από μπροστά της οι μεγάλες λεωφόροι και τα φώτα που με κίτρινο χρώμα έσπαγαν το μαύρο της νύχτας στον ουρανό.

Έφτασε στο ξενοδοχείο της δίπλα στις όχθες της Λίμνης Μίσιγκαν και περίμενε να ξημερώσει για να δει τους συναδέλφους της από το Διεθνές Ίδρυμα Έρευνας κατά του Νεανικού Διαβήτη, την οργάνωση που τότε πέραν από την εθελοντική της συμμετοχή, εργαζόταν πια στο γραφείο της Ελληνικής Αντιπροσωπείας στην Αθήνα. Το ξενοδοχείο ήταν πολυώροφο και χτισμένο μπροστά από τον ποταμό Σικάγο, και από το δωμάτιό της, έβλεπε από ψηλά τη Λίμνη Μίσιγκαν και τους υπόλοιπους ουρανοξύστες που είχαν χτιστεί κατά μήκους της όχθης της λίμνης, δημιουργώντας στα μάτια της, μια εικόνα πολύ διαφορετική από ό,τι είχε συνηθίσει να αντικρύζει στη δική της χώρα. Τα φώτα στο βάθος ακόμα και μέσα στα βαθιά μεσάνυχτα, έδειχναν μια πόλη που δεν κοιμάται και λειτουργεί σε ρυθμούς μιας πολύβουης μεγαλούπολης.


Chicago, image by esteve.us

Της σύστησαν μια Ελληνοαμερικανίδα κυρία, την Άλεξ, η οποία ήταν υπεύθυνη για το γραφείο της Νέας Υόρκης, γνώρισε την Αγγλίδα ομόλογό της και πολλούς άλλους αξιόλογους ανθρώπους που ήταν αφιερωμένοι στον ίδιο σκοπό, την εξεύρεση θεραπείας για τον διαβήτη μέσω χρηματοδότησης της έρευνας παγκοσμίως.

Είχαν περάσει δώδεκα χρόνια από τη πρώτη της επίσκεψη στην Ουάσιγκτον και από τότε που είχε δει για πρώτη φορά τη φίλη της Σου από το Ουϊσκόνσιν. Αλληλογραφούσαν τακτικά, αντάλλασαν φωτογραφίες και δώρα στις γιορτές, όλα αυτά τα χρόνια και η 26χρονη ανέμενε με ανυπομονησία να φτάσει η φίλη της στο Σικάγο για να ιδωθούν ξανά μετά από τόσα χρόνια. Και η Σου έφτασε οδικώς και έκλεισε ένα δωμάτιο στο ίδιο ξενοδοχείο για να περάσουν τις μέρες της παραμονής της, μαζί.

Μια ζεστή αγκαλιά για τη χαρά που έσμιξαν και γλυκειά κουβεντούλα, σαν να είχαν να ιδωθούν από χθες, έμοιαζε να είναι η επαφή τους σαν ξανάσμιξαν. Η φίλη της δι' αλληλογραφίας ήταν εκεί, με σάρκα και οστά και περνούσαν παρέα τον ελεύθερο χρόνο που είχαν από το συνέδριο. Σε μια πρωϊνή συνάντηση, ένα βίντεο έδειχνε με τον πιο μελοδραματικό τρόπο τις επιπλοκές του διαβήτη, ανάμεσά τους και την τύφλωση. Έπιασε το χέρι της φίλης της σφιχτά και αναστέναξε, ενώ δάκρυα έτρεχαν από τα πληγωμένα της μάτια. "Εγώ δεν θα γίνω έτσι" της είπε, "δεν θέλω να γίνω έτσι..." έκανε με ένα αναφυλητό, ενώ κατέβασε το κεφάλι συγκινημένη... Με τη σκληρή Μοίρα, δεν τα πήγαινε ποτέ καλά, άλλωστε.

Η Σου έπρεπε να φύγει για τη πόλη της στο Ουϊσκόνσιν, λίγο νωρίτερα από την ίδια και το συνέδριο καθώς τελείωνε, της άφηνε λίγο χρόνο να γνωρίσει τη "Πόλη των Ανέμων" όπως ονομάζεται το Σικάγο και να το περπατήσει στο κέντρο, για να γνωρίσει καλύτερα αυτή την τόσο γνωστή πόλη. Η ομάδα μπάσκετ των Chigago Bulls, με τον Μάικλ Τζόρταν στα φόρτε του, γι'αυτό και πολλές βιτρίνες έφεραν τα σήματα της διάσημης ομάδας. Τα καταστήματα της πρωτεύουσας του Ιλλινόις, ήταν πολλά και γεμάτα από καταναλωτικά αγαθά. Εκεί είδε για πρώτη φορά τα Starbucks και πήρε ένα βραστηράκι για να το φέρει πίσω στην Αθήνα. Μαζί με την Άλεξ και την Ανν την αγγλίδα, σε μια βραδυνή τους έξοδο, επισκεύθηκαν και μια ελληνική ταβέρνα στο Σικάγο, ονόματι "Καρυάτιδες" που έμοιαζε να έχει ξεπηδήσει από το ντεκόρ ελληνικών ταινιών της δεκαετίας του '60!

Όμως το συνέδριο είχε φτάσει στο τέλος του κι έτσι ανανέωσε το ραντεβού με τους φίλους που είχε κάνει στον διεθνή οργανισμό και έφυγε για την Ελλάδα, ενώ αισθανόταν πως γύριζε πίσω γεμάτη από τις εντυπώσεις που είχε αποκομίσει κατά τη διάρκεια της παραμονής της στο Σικάγο. Το αεροπλάνο απογειώθηκε νωρίς το πρωί και έτσι, πρόλαβε και είδε από το φινιστρίνι το μέγεθος της Λίμνης Μίσιγκαν και τους ουρανοξύστες από ψηλά. Ύστερα, τα σύννεφα κάλυψαν τον ορίζοντα και το αεροπλάνο, έκανε μια στροφή προς τα ανατολικά πριν χαράξει τη πορεία του στο χάρτη προς τον προόρισμό του.

Marialena, 8/6/2008-18/1/2009

Ζωή Κλεμμένη

Ελευθερία Αρβανιτάκη - Ζωή Κλεμμένη



Στίχοι: Σταμάτης Σπανουδάκης
Μουσική: Σταμάτης Σπανουδάκης
Πρώτη εκτέλεση: Κατερίνα Σιάπαντα
Άλλες ερμηνείες: Ελευθερία Αρβανιτάκη

Ίσως εκείνο που ζητάς
εγώ να μην το έχω
κι απ' ό,τι ονειρεύτηκες
εγώ πολύ ν' απέχω.

Ίσως να μη σου φτάνω εγώ
γιατί πολλά ζητούσες
μα θα 'ταν όλα αλλιώτικα
αν λίγο μ' αγαπούσες.

Μη μ' αποφεύγεις μάτια μου
μη με κοιτάς σαν ξένη
ζωή που δε μοιράζεται
είναι ζωή κλεμμένη.

Ίσως να σε κρατάει εδώ
μονάχα η συνήθεια
μα όσα κι αν μου 'πες ψέμματα
σ' αγάπησα στ' αλήθεια.

σ.σ. Ζωή που δεν μοιράζεται... είναι ζωή κλεμμένη!

Μαριαλένα, 17/1/2009

Prayer for Peace

The world prayer for peace comes from the Vancouver Assembly of the World Council of Churches :

For peace in your country
For the victims of violence everywhere
For those struggling for peace and justice
For churches in conflict situations
For a world without war and violence

Lead me from death to life,
from falsehood to truth,
Lead me from despair to hope,
from fear to trust.
Lead me from hate to love,
from war to peace,
Let peace fill our beings,
our world and our universe. Amen.

This decade has been named as the decade to overcome violence. In the logo, the hands represent a heart, above a broken yellow earth.

Pointers for Prayer : Many people pause for a moment at 12 noon to pray the prayer for peace wherever they are at that time. Why not join them? Alternatively, you could incorporate this prayer as part of your daily pattern for prayer.

Είμαστε όλοι Παλαιστίνιοι

Παραμονές του νέου χρόνου, διάλεξε το Ισραήλ να επιτεθεί στην Παλαιστίνη διεκδικώντας για μιαν ακόμη φορά τα Υψώματα του Γκολάν. Οι Ισραηλινοί, με τη γνωστή μέθοδο της επίθεσής και αποκλεισμού των κατεχομένων εδαφών, προσπάθησαν να εξολοθρεύσουν για μιαν ακόμα φορά τον Παλαιστινιακό πληθισμό που ζει στη λωρίδα της Γάζας, που από το 1948 έτος ίδρυσης του κράτους του Ισραήλ, είναι έδαφος διεκδίκησης των.

Ο νεοεκλεχθείς Πρόεδρος της Αμερικής, Μπαράκ Ομπάμα, όταν ζητήθηκε να σχολιάσει την κατάσταση, είπε πως η Αμερική έχει πρόεδρο, αποφεύγοντας να εμπλακεί εις την διπλωματική σκακιέρα και πιθανόν αυτό να του κοστίσει πόντους στη δημοτικότητά του ακόμα πριν αναλάβει την εξουσία στην Ουάσιγκτον. Η Χίλαρυ Κλίντον, που θα αναλάβει μετά την 20η Ιανουαρίου το Υπουργείο Εξωτερικών, είναι γνωστή για τα φιλοισραηλινά της αισθήματα, οπότε και τότε το κράτος του Ισραήλ δεν κινδυνεύει να χάσει τους από μηχανής συμμάχους του στη Δύση.

Θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε 52η πολιτεία των Ηνωμένων Πολιτειών το Ισραήλ και όχι άδικα. Γιατί εκεί οι ΗΠΑ, έχουν τον δικό τους παράγοντα ελέγχου και αποσταθεροποίησης της Μέσης Ανατολής. Γιατί οι Εβραίοι ελέγχουν το χρήμα στις Τράπεζες της Αμερικής και όχι μόνο. Γιατί εκεί οι Αμερικανοί δοκιμάζουν τις νέες τεχνολογίες στις μηχανές πολέμου και διατηρούν τον έλεγχο της περιοχής. Άλλωστε ο νυν Πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπους, είναι εκείνος που έδωσε το πράσινο φως στις επιθέσεις των Ισραηλινών, με αφορμή τη δράση της Χαμάς στα κατεχόμενα, με την ιδεοληψία που τον διακατέχει περί "τρομοκρατών". Το διεθνές δίκαιο που παραβιάζεται στη Παλαιστίνη, δεν τον απασχολεί βέβαια...

Η περιοχή της Μέσης Ανατολής βρίθει από προβλήματα κυρίως εξωγενή, που έχουν γίνει καθεστώς λόγω του χειρισμού των Μεγάλων Δυνάμεων στη περιοχή. Πάρτε για παράδειγμα τη κατοχή του Βορείου Τμήματος της Κύπρου από τις Δυνάμεις Κατοχής των Τούρκων και που τόσα χρόνια το ζήτημα βρίσκεται στον ΟΗΕ, χωρίς να έχει δωθεί 29 χρόνια αργότερα μια σαφής λύση από τη πλευρά των Ηνωμένων Εθνών.

Όταν το 1948 θεσμοθετήθηκε το κράτος του Ισραήλ πάνω σε εδάφη που παραχωρήθηκαν από την Παλαιστίνη, η λωρίδα της Γάζας και τα υψώματα του Γκολάν υπήρξαν πάντοτε εδάφη υπό αμφισβήτιση. Οι ισραηλινοί δημιούργησαν νέες πόλεις όπως το Τελ Αβίβ και νέους οικισμούς και έφτασαν να καταπατήσουν τα εδάφη των γειτόνων τους, όπως της Παλαιστίνης και του Λιβάνου και έτσι να ξεκινήσει ο αγώνας δικαίωσής των πληθυσμών που επλήγεισαν που έχει λάβει τη μορφή της "ιντιφάντα", του αγώνα δηλαδή μέχρι τελικής πτώσεως. Με την υποστήριξη της Αμερικής κύρια αλλά και άλλων κρατών διεθνώς, το Ισραήλ συνεχίζει μέχρι και σήμερα την αδιάντροπη επεκτατική του πολιτική προς τις γειτονικές χώρες χρησιμοποιώντας ως μέσο, την βία και τον πόλεμο.

Στη Παλαιστίνη έχουν δημιουργηθεί αντάρτικες ομάδες όπως η Χαμάς, που με ορμητήριο γειτονικές χώρες της Μέσης Ανατολής, οργανώνουν την αντίσταση και την επίθεση κατά των Ισραηλινών, συχνά με χτυπήματα τρομοκρατικά που πλήττουν άμαχο πληθυσμό στο Ισραήλ και τότε το δόγμα το εβραϊκό "οφθαλμός αντί οφθαλμού και οδόντας αντί οδόντου" βρίσκει ανταπόκριση στην πολιτική του Ισραήλ. Η ανταπόδωση των Ισραηλινών στα τρομοκρατικά χτυπήματα είναι δρυμεία και επιφέρει την καταστροφή στους Παλαιστινιακούς συνοικισμούς στις αμφισβητούμενες από τους ίδιους περιοχές.

Με το θάρρος της γνώμης μου θα δηλώσω την αγανάκτησή μου ως πολίτης αυτού του κόσμου, μιας και οι Εβραίοι της Ευρώπης που διώχθησαν και εξολοθρεύτηκαν από τον Χίτλερ στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, όσοι επέζησαν απετέλεσαν τη βάση για τον εποικισμό των παραχωρηθέντων εδαφών από την Παλαιστίνη μετά το πέρας του Δ.Π.Π., αλλά αυτό το κατακλυσμιαίο γεγονός του αφανισμού σχεδόν, ολόκληρου του έθνους τους από έναν αιμοσταγή δικτάτορα, δεν τους απέτρεψε από το να κάνουν τα ίδια και χειρότερα στον ντόπιο πληθυσμό της γης στην οποία τους επετράπει να ζήσουν μετά το Ολοκαύτωμα! Και σε καμμία περίπτωση δεν πιστεύω ότι είναι ο "περιούσιος λαός" του Θεού, πράγμα το οποίο ως άλλη θρησκευτική προπαγάνδα, έχουν διασπείρει στην υφήλιο από την εποχή που ήταν απλά ένας νομαδικός λαός κυνηγημένος από τους Αιγυπτίους, επί Μωυσή. Αυτή η επιβολιμιαία προπαγάνδα που περνάει από το δημοτικό ακόμα, περί λαού εκλεκτού και βασανισμένου, πρέπει κάποτε επιτέλους να σταματήσει, μιας και τα όποια θύματα, έχουν γίνει πια αδίστακτοι θύτες.

Σε μια εποχή που η υφήλιος γιόρταζε τον ερχομό του νέου χρόνου, επέλεξαν οι στρατιωτικές δυνάμεις του Ισραήλ να επιτεθούν ξανά κατά του Παλαιστινιακού πληθυσμού στη Γάζα, αφήνοντας μέχρι και σήμερα νεκρούς στο πέρασμά τους γυναικόπαιδα και αμάχους. Είναι γνωστή πια η πρόθεση του Ισραήλ, να σβήσει από τον χάρτη τον γηγενή πληθυσμό της Παλαιστίνης, προβάλλοντας ως αιτιολογία τη δράση της Χαμάς και άλλων ομάδων κρούσης κατά του ισραηλινού στρατού. Ο ΟΗΕ, τόσα χρόνια δείχνει αδύναμος να επιβάλλει την πολυπόθητη εκεχειρία στην περιοχή και να αποκαταστήσει τα συνταγματικά δικαιώματα των Παλαιστινίων στη χώρα τους.

Με ποιό δικαίωμα το Ισραήλ, έχει κόψει τη παροχή ηλεκτρικού, νερού, στα κατεχόμενα? Γιατί δεν αφήνει να εισαχθούν φάρμακα και τρόφιμα στη περιοχή? Γιατί οι κάτοικοι της Γάζας ζουν υπό το καθεστώς αφανισμού? Γιατί έχουν καταστραφεί τα σπίτια τους και οι άνθρωποι έχουν χάσει τις δουλειές τους? Γιατί το Ισραήλ κάνει ό,τι θέλει ατιμώρητο?

Όλο και πλησιάζουμε στην εκδοχή ότι ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος θα ξεκινήσει από την Μέση Ανατολή και κάπως έτσι θα χωριστεί ο κόσμος σε δυο στρατόπεδα, τους Καλούς και τους Κακούς, εξαρτάται πως το βλέπει κανείς...



Marialena, 4/1/2009

Καζαμίας 2009

Για να μπει με το καλό η νέα χρονιά, αποκλειστικά και μόνο σε αυτό το ιστολόγιο, φιλοξενούμε τις αστρολογικές προβλέψεις της διάσημης αστρολόγου-μελλοντολόγου, κυρίας Νούτση Καρατσούτση, η οποία είναι η εξ απορρήτων σύμβουλος γνωστών κοσμικών κυριών της Αθηναϊκής κοινωνίας και όχι μόνο!

Η κυρία Καρατσούτση, διαθέτωντας κληρονομικό χάρισμα που το είχε ο ξάλελφος της νύφης της αδελφής της κουνιάδας του θείου του πατέρα της, ο περίφημος Ξενοφών Καρατσούτσης με το όνομα, μας παραχώρησε τις αστρολογικές της προβλέψεις για το 2009 για κάθε ζώδιο. Απολαύστε τες!



ΚΡΙΟΣ
Το 2009 αγαπητοί Κριοί θα είναι ακόμα πιο σφικτόκωλο για εσάς. Μην περιμένετε πως με το να τρέχετε πάντα μπροστά από τους άλλους θα σας φέρει και τα πολυπόθητα αποτελέσματα. Μόνιμο παράπονό σας ότι δεν σας καταλαβαίνουν έτσι όπως σκέφτεστε κριαρίσια. Ευτυχώς που είστε ξερόλες και θα την βρείτε τη λύση αργά ή γρήγορα. Ερωτικά, είτε θα αναστενάξουν οι σουμιέδες, είτε θα κάνετε στροφή προς τον μοναχισμό. Αμήν!

ΤΑΥΡΟΣ
Τώρα για εσάς τα αργοκίνητα καράβια τι να σας πω? Κάντε δίαιτα γιατί όλο το νου σας στο φαί το έχετε τελευταία. Έχετε όμως κάτι μάτια αγελαδίσια που δύσκολα μπορεί να σας αντισταθεί κανείς. Ερωτικά, αν θέλετε είστε οι καλύτεροι εραστές με την υπομονή που διαθέτετε και την ακούραστη ενέργειά σας, αλλά αν δεν θέλετε ζήσε Μάη μου, άστο για άλλη φορά! Το 2009 θα σας παιδέψει, να είστε σίγουροι.

ΔΙΔΥΜΟΣ
Μέχρι να αποφασίσετε τι σας κάνει, μας κάνετε τα νεύρα τσατάλια των υπολοίπων. Δεν μπορείτε να διαλέξετε, πάρτε το χαμπάρι. Και πως καταλήγετε κάπου, είναι άθλος. Σπαστικοί είστε, παραδεχθείτε το, αλλά και γοητευτικοί με την αέρινη γοητεία σας. Γίνεστε και κωλόπαιδα ενίοτε και το ευχαριστιέστε. Ερωτικά, σας θέλουν αλλά δεν τους θέλετε, προτιμάτε τη σιγουριά του "ωχ, μωρέ δεν είμαι εγώ για τέτοια". Ξεπετούλες θα σας διανθίζουν την κατά τα άλλα στρεσογόνα καθημερινότητά σας και φυγές στο άπειρο. Το 2009 θα σας βρει και πάλι μόνους, αλλά δεν φταίει κανείς γι' αυτό εκτός από το κεφάλι σας!

ΚΑΡΚΙΝΟΣ
Ο μυξομούνης του ζωδιακού, η γκρίνια προσωποποιημένη! Είστε κρυφές σουπιές εσείς, μη κοιτάτε που το παίζετε "μάνες του λόχου" και θέλετε όλα να περνούν από τον έλεγχό σας, με την γκρίνια σας κάνετε τους άλλους να μην σας αντέχουν και υποχωρούν. Σας το είπα πως έχετε μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σας? Ερωτικά, αφήστε καλύτερα γιατί είστε κρύοι και άνοστοι αγαπητοί μου. Πολύ μη μου άπτου και της ηθικής παντιέρες... Το 2009 θα συνεχίσετε να γκρινιάζετε και ω! του θαύματος δεν προβλέπεται ανανέωση στην ερωτική σας ζωή, πάρτε το απόφαση!

ΛΕΩΝ
Ο βασιλεύς του ζωδιακού, ακαταμάχητος αλλά και κατά βάθος πολύπαθος Λέων, ψάχνει πάντα την αναγνώριση από τον περίγυρο και γίνεται συχνά φορτικός με την απαίτησή του να τον παραδέχονται όλοι. Έρμαιο των παθών του, είναι άστατος πολύ και έχει στο παλμαρέ του πολλές κατακτήσεις από το αντίθετο φύλο. Καλάμι καβαλημένο, πατήστε και λίγο στη γη, αλλά τι σας λέω, αφού εσείς είστε και άλλος δεν είναι! Το 2009 προβλέπεται να έχετε οικονομικές δυσκολίες, γι'αυτό τη Ferrari θα την αποκτήσετε στις αρχές του 2010 που θα σας ευνοήσουν τα άστρα.

ΠΑΡΘΕΝΟΣ
Η χαρωπή νοικοκυρά των ζωδίων. Έχετε μιαν μυστηριακή ομορφιά με συχνά πανέμορφα μάτια, αλλά αδελφάκια μου, είστε σχολαστικοί μέχρι θανάτου! Ή θα την βρίσκετε με το ξεσκονόπανο παρέα και την Βιλέττα, ή θα αναρωτιέστε γιατί δεν σας καταλαβαίνει ο κόσμος, εσάς τους τόσο εκπληκτικούς ανθρώπους. Εχετε ταλέντα προς την καλλιτεχνία, αλλά και ερωτικά είστε και εκφυλάκια χρυσούλια μου, ε? Όσοι είστε σε σχέση καλώς, αλλά όσοι ψάχνεστε για κάτι καινούργιο, το 2009 θα σας δυσκολέψει στις επιλογές σας.

ΖΥΓΟΣ
Η χαρά της ζωής είστε, επικοινωνιακοί, ανοιχτόμυαλοι, κοινωνικοί, έξυπνοι. Δίκαιοι και αντικειμενικοί. Όμως αν σας πιάσει το μονόχνωτο, κουβέντα δεν σας παίρνουν οι άλλοι. Τις στεναχώριες τις παίρνετε μέσα σας και σκάτε. Ερωτικά, έχετε μια λάμψη ιδιαίτερη, που κάνει τον περίγυρό σας να σας προσέχει. Τυχερούλια, όταν δεν οικτείρετε τον εαυτό σας, για τις περίεργες καταστάσεις που έχετε μπλέξει! Το 2009 δεν προβλέπεται αλλαγή στο στάτους της ζωής σας, εσείς τρώγεστε με τα ρούχα σας, αλλά υπομονή!

ΣΚΟΡΠΙΟΣ
Ο Νονός του ζωδιακού κύκλου. Κόζα Νόστρα και παύλα. Ευχαρίστως θα θέλατε να ζείτε στη γοτθική εποχή του μεσαίωνα, όπου όλα ήταν σκοτεινά και χθόνια. Ο Πλούτωνας ήταν συγγενής σας. Το πιο θανατερό βλέμμα σε άνθρωπο, το έχετε εσείς. Μυαλό ξυράφι, αλλά και εσείς έρμαιο των παθών σας. Σεξουαλικά όντα μέχρι θανάτου και πολυσυλλεκτικοί στον έρωτα. Θέλετε επιβεβαίωση από πολλούς θαυμαστές. Ταλαντούχοι και φανατικοί σε ό,τι είναι αυτό που πιστεύετε, θρησκεία, ιδεολογία, ή ιδεοληψία. Το 2009 θα ανακαλύψετε ή θα ασπαστείτε μιαν ακόμα θεωρία για την προέλευση του λαού των Ελ και θα κάνετε σχετική ομάδα στο Facebook, όπου ο Λιακόπουλος θα σας πει ότι του κλέψατε την ιδέα!

ΤΟΞΟΤΗΣ
Ευχάριστοι και δυναμικοί. Όχι ξερόλες όπως οι Κριοί, ούτε προσκηνύστε με όπως οι Λέοντες. Ακτινοβολείτε από δυναμισμό και διάθεση για ζωή, προσοχή στην επιπολαιότητά σας. Ιδεολόγοι, αλλά και αιθεροβάμονες συχνά, προσγειώνεστε ανώμαλα στη πραγματικότητα. Σας βγαίνει και ένας εγωϊσμός όταν σας πληγώσουν, άλλο πράγμα! Δυνατά μυαλά, αλλά και τάση προς την ιδιοτροπία και την τρέλλα. Προσέξτε το αυτό.
Ερωτικά, μην τρελλαθούμε καλοί είστε αλλά όχι οι κορυφαίοι, είστε πιο πολύ του φαίνεσθαι, παρά του είναι. Επιδέχεστε βελτίωση... Το 2009 μην θρέφετε φρούδες ελπίδες ότι θα αλλάξετε δουλειά ή θα πάρετε περισσότερα λεφτά. Καθήστε στα αυγά σας!

ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ
Τα κατσικάκια των ζωδίων! Παιδιά για σπίτι, συνήθως μελαχροινοί με υπέροχα ματάκια, σταθερή αξία στη δουλειά και με στόχους για να πετύχουν αυτό που επιδιώκουν. Εσωστρεφείς και κλεισμένοι στον εαυτό τους όταν αντιμετωπίζουν προβλήματα, κάνουν το μεγάλο μπαμ πάνω στα νεύρα τους και τα κάνουν λαμπόγυαλα. Μπορεί να πάρουν το ρόλο του θύματος σε μια σχέση για να την κρατήσουν και να οικτήρουν τον εαυτό τους για τις ευκαιρίες τις οποίες δεν αρπάνε από τα μαλλιά, αφού βαριούνται που ζουν. Γοητευτικοί και γαλαντόμοι, αλλά χωρίς ιδιαίτερα προσόντα στο σεξ, εκφυλάκια και αυτά ενίοτε, κρυμμένα πίσω από τη σοβαροφάνειά τους. Καταπιεσμένες ψυχές σε αυτή τη ζωή! Τι τα θέλεις τα στολίδια που σε τρων τα μαύρα φίδια? Το 2009 αγαπητοί μου, θα παραμείνετε μπακούρια όσοι από εσάς δεν... και για τους έχοντες σχέση, πάρτε ένα κράνος στους αγαπημένους σας, γιατί τα ξεσπάσματά σας θα είναι πολύ συχνά. Περαστικά σας!

ΥΔΡΟΧΟΟΣ
Εδώ και αν μιλάμε για γοητεία που δεν σε αφήνει ανεπηρέαστο! Πρωτοπόροι, ανήσυχα πνεύματα, αστράφτουν και προκαλούν τον θαυμασμό. Ιδεολόγοι και γυρολόγοι, αφήνουν την αίσθηση μιας σίγουρης ζωής για να πραγματοποιήσουν το πιο άπιαστο όνειρό τους και ας μετά πεθάνουν της πείνας. Ελεήμονες και φιλάνθρωποι, συχνά έχουν τη φιλανθρωπία ως τρόπο ζωής. Βαριούνται εύκολα σε σχέσεις και τους αρέσει η έντονη ζωή μπρος ή πίσω από τον προβολέα. Ερωτικά, απολαμβάνουν το σεξ μέχρι εξαντλήσεως και ερωτεύονται με πάθος, μέχρι την επόμενη κατάκτηση. Όταν εμείς πηγαίναμε, εκείνοι γύριζαν! Κατά βάθος μοναχικοί καβαλλάρηδες. Όσο και αν θέλετε να αλλάξετε τον κόσμο με τις επαναστατικές σας θεωρίες, το 2009 θα γίνετε ακόμα περισσότερο μέρος του συστήματος και αυτό σας κάνει να βγάζετε φλύκταινες. Υπομονή, ο κόσμος δεν είναι ακόμα έτοιμος για την δική σας εποχή του Υδροχόου...

ΙΧΘΥΣ
Το πιο φευγάτο ζώδιο είναι οι Ιχθύες. Θα μπορούσαν κάλλιστα να είναι γκουρού στην Ινδία, ή ιεροκύρηκες στα βάθη της Αφρικής. Η διαίσθησή τους λειτουργεί στο μέγιστο, γι' αυτό και έχουν και ικανότητες να συλλαμβάνουν αυτά που συμβαίνουν στον περίγυρό τους εξωλεκτικά. Εσωστρεφείς και συχνά ιδιότροποι, έχουν μια μόνιμη δυσφορία και προβληματισμό στην έκφρασή τους. Ερωτικά τα ψαράκια μας είναι παράξενα πλάσματα, πολύ τρυφερά και υποτάσσονται στις βουλές ενός πιο αυταρχικού ζωδίου, ενώ μάλλον αισθάνονται πως ανήκουν σε διαφορετικό κόσμο από τον υπάρχοντα. Καλλιτεχνικές φύσεις ή επιστήμονες ή διδάσκαλοι, ασκούν μιαν ιδιαίτερη γοητεία στον περίγυρο. Το 2009, θα σας βρει να κεντάτε σεμέν κοντά στο παράθυρο, ή να πάρετε μιαν ακόμα γάτα στο σπίτι για συντροφιά, μιας και οι άνθρωποι σας έχουν απογοητεύσει. Το χαμόγελό σας είναι ντροπαλό, αλλά σας πάει να χαμογελάτε, γι' αυτό ξεκινήστε από τώρα!

Αστρολόγος-Μελλοντολόγος κα Νούτση Καρατσούτση,
τηλ. επικοινωνίας επί 24ώρου βάσεως: 800-11-12345
δέχεται με ραντεβού στο Κέντρο Επουράνιας Φώτισης,
Το Τρίτο Μάτι, Αθήνα
Επιτυχία εξασφαλισμένη, λύσιμο μαγείας και ξόρκια βασκανίας,
ερωτικά φίλτρα και υπνωτισμός για επικοινωνία με το υπερπέραν.
Τιμές φιλικές και άτοκες δόσεις για ποσά άνω των 300€.

Με τον Καζαμία του 2009, να ευχηθούμε καλές αντοχές για τον καινούργιο χρόνο που ξημερώνει μπροστά στα μάτια μας με υγεία και καρτερικότητα για όσα έρχονται απρόσμενα στη ζωή μας. Να μην ξεχνάτε να κρατάτε αναμμένη τη φλόγα της αγάπης μέσα στη καρδιά και να προσπαθείτε μέσα από τις πράξεις σας να γίνεστε ολοένα και καλύτεροι ως άνθρωποι, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα. Καλή Χρονιά!

Μαριαλένα, 27/12/2009