Επαφή/The touch

Το βιντεάκι αυτό έφτασε στα χέρια μου χθες το βράδυ απρόσμενα, καθώς έλαβα ένα μήνυμα στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο από τον Νίκο, που μου έλεγε πως διάβασε αυτούς μου τους διαλόγους στο μπλογκ και εμπνεύστηκε να τους εικονοποιήσει!

Χάρηκα πολύ για αυτή του την κίνηση, τόσο να μ' ενημερώσει, όσο και να διαβάσει τα πριν από πέντε χρόνια "ψαξίματά" μου και να θελήσει να φτιάξει αυτό το βίντεο. Μπήκα και εγώ στη διαδικασία να διαβάσω τι έγραφα τότε, να με αφουκραστώ ξανά πέντε χρόνια μετά και να δω που βρίσκομαι μέσα μου. Κάποια πράγματα έχουν αλλάξει, μα κάποια ακόμα όχι...

Η γραφή μου, μοιάζει άλλοτε τρυφερή και άλλοτε ακανθώδης, μαστίγιο και καρότο μαζί, τρυφερότητα μα και πόνος, όπως όλα αυτά που εισπράττουμε από τη ζωή. Ίσως με το πέρασμα του χρόνου, να έχω γίνει πιο εκδηλωτική σαν άνθρωπος, αλλά και ταυτόχρονα και πιο "εσωτερική" στις προσωπικές μου αναζητήσεις, φωτιά και νερό μαζί, όπως είμαι πλασμένη.

Φίλε Νίκο, δεν γνωριζόμαστε, αλλά η χθεσινή μας επικοινωνία μου έδωσε μεγάλη χαρά για το αποτέλεσμα της έμπνευσής σου, με υπόστρωμα τις σκέψεις τις δικές μου μια φορά και έναν καιρό. Αυτό το βίντεο είναι για όλους μας, μέλη αυτής της μεγάλης διαδικτυακής παρέας που έχουμε χτίσει με τα χρόνια και όχι μόνο!

Σ' ευχαριστώ...

Marialena, 30/9/2011