Για τον Αλέξη...

Ανήμερα του Αγίου Νικολάου, 6 του Δεκέμβρη, πάνε δυο χρόνια από τότε που ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος έφυγε από τη ζωή, χτυπημένος αναίτια από το βόλι ενός "οργάνου της τάξης".

Πάνε δυο χρόνια από τότε που ξέσπασαν οι περίφημες ταραχές [greek riots], από όσους ένιωθαν ότι τους έπνιγε η κατάσταση που είχε διαμορφωθεί. Δυο χρόνια πέρασαν από τότε που κυβερνούσε ένας ανίκανος που έδωσε τη θέση του σε έναν ακόμα αδίσταχτο ηγέτη. Και γι' αυτά τα δυο χρόνια που πέρασαν, επέτρεψέ μου Αλέξη, να σου ζητήσω ταπεινά συγνώμη...

-Συγνώμη, που ο θάνατός σου συνέβη για το τίποτα, ένα βράδυ Σαββάτου καθώς ζήτησες τον λόγο από δυο αστυνομικούς που επιτέθηκαν φραστικά στους συνομιλήκους σου, καθώς καθόσασταν στη Ζωοδόχου Πηγής και Τζαβέλα στα Εξάρχεια.

-Συγνώμη, που ένας εκπρόσωπος της δικής μου γενιάς, ο επαίσχυντος Κορκονέας, τράβηξε το όπλο καθώς ξαναγύρισε για να σου "δείξει" εσένα του παιδιού, που ήσουν αθώος γι' αυτό και μίλησες!

-Συγνώμη, που η Αθήνα έγινε πεδίο μάχης, ανάμεσα σε θύτες και θύματα, εξουσιαστές και πολίτες, συνήθεις υπόπτους και νοικοκυραίους, που η οργή τους έστρεψε να βγουν στους δρόμους.

-Συγνώμη, για τις περιουσίες που κάηκαν, λεηλατήθηκαν, για τους δρόμους που ακόμα έχουν τα σημάδια της ταραχής χαραγμένα στην άσφαλτο, εξαιτίας της δολοφονίας σου.

-Συγνώμη, που η πόλη που μεγάλωσες, δείχνει τώρα πιο "ξένη" από ποτέ μέσα στις γκρίζες ζώνες που χαράσσονται ενώ πέφτει το σκοτάδι κάθε δειλινό.

-Συγνώμη, που εκείνα τα Χριστούγεννα, όπως και τα φετινά δεν θυμίζουν κάτι από γιορτές σε μια ευνομούμενη και ευημερούσα κοινωνία, όπως κάποτε θεωρούσαμε ότι είμασταν.

-Συγνώμη, που η γενιά των 700€, έγινε τώρα των 592€ και της υποταγής στα ξένα χρηματοπιστωτικά συμφέροντα, που τόσες δεκαετίες έκαναν πλιάτσικο στις πλάτες τις δικές μας και τώρα πληρώνουμε τα σπασμένα της "εμπιστοσύνης" μας σε πολιτικούς δίχως αξίες και αξιωσύνη.

-Συγνώμη, που τώρα θα ήσουν 17 χρονών παλικάρι και θα ετοιμαζόσουν να δώσεις εισαγωγικές εξετάσεις για το Πανεπιστήμιο, για να πάρεις ένα πτυχίο δίχως αντίκρυσμα στην αγορά εργασίας.

-Συγνώμη, αγόρι μου, που δεν πρόλαβες να δεις την όμορφη πλευρά της ζωής καθώς μεγάλωνες, να ερωτευθείς, να αγαπήσεις, να κάνεις έρωτα, να χτυπήσει η καρδιά σου δυνατά για να διεκδικήσεις το δικαίωμά σου στην αθανασία!

-Συγνώμη, που πίστεψα τις σειρήνες της παραπληροφόρησης για τα αίτια του θανάτου σου, που μέχρι να καταλάβω τι παιχνίδι παίχτηκε πάνω στο νεκρό σου σώμα ήταν πια αργά.

-Συγνώμη, που δεν πήρα και εγώ μια πέτρα να την ρίξω στο κεφάλι όσων μας έκαναν να σκύψουμε το κεφάλι και να λέμε και ευχαριστώ για την κατάντια μας βρε Αλέξη, αλλά δεν φταις εσύ που πλήρωσες με τίμημα την ίδια σου τη ζωή.

Συγνώμη, παιδί μου, συγνώμη...


Αλέξης Γρηγορόπουλος

Links: Φωτογραφικό αφιέρωμα στον Αλέξη Γρηγορόπουλο (1)
Φωτογραφικό αφιέρωμα (2)

Υ.Γ. Συγνώμη Αλέξη, που ανοσιοργούμε στη μνήμη σου στην επέτειο του χαμού σου, για λόγους και αιτίες πέραν από ότι συνέβη εκείνη τη νύχτα. Σήμερα είσαι εσύ ο λόγος για ξεσηκωμό και αναταραχές εκτόνωσης ή στάχτης στα μάτια. Αύριο για ποιον θα κτυπήσει η καμπάνα άραγε?

Marialena, 4/12/2010