Πρώτα απ' όλα, η νίκη του ΠΑΣΟΚ, δεν ήταν απλά νίκη, αλλά εκλογικός θρίαμβος, καθώς με τη σωστή επικοινωνιακή πολιτική που ακολουθήθηκε και την θετική στάση του προέδρου του, απέναντι στις προκλήσεις της νέας κυβέρνησης, έδωσε στους ψηφοφόρους μήνυμα αισιοδοξίας, σε αντίθεση με τον απερχόμενο Πρωθυπουργό, ο οποίος προκαλούσε δυσθυμία στους πολίτες, με ύφος και λόγο, που όσο αληθινοί και αν ήταν, δεν έπαυαν να μας κάνουν να αναρωτιόμαστε, αν πραγματικά αυτά που λέει, τα εννοεί, για να του δοθεί ακόμα μια ψήφος εμπιστοσύνης από το εκλογικό σώμα.
Η ήττα της Νέας Δημοκρατίας ήταν συντριπτική, γεγονός που άφησε πολλά ερωτηματικά για το υπόβαθρο της κυβερνητικής, μέχρι πρόσφατα, παράταξης. Ο κ. Καραμανλής μπορεί σε μια συναισθηματικά φορτισμένη περίσταση να ανέλαβε ηθικά το φταίξιμο για το εκλογικό αποτέλεσμα και να παραιτήθηκε του προεδρικού αξιώματος, ανοίγοντας το δρόμο για την εκλογή νέου Προέδρου στη Νέα Δημοκρατία, όμως δεν αρκεί κάτι τέτοιο για να απονείμει δικαιοσύνη και να διορθώσει τα κακώς κείμενα εκ μέρους της κυβέρνησης που ηγήθηκε.
Αν μπορούσα να γυρίσω πίσω το ρολόι του χρόνου, θα πήγαινα έναν χρόνο και πίσω, όταν ξέσπασε το σκάνδαλο του Βατοπεδίου όπου στην Έκθεση της Θεσσαλονίκης του 2008, ο Πρωθυπουργός είπε πως "δεν είχε επαρκή ενημέρωση περί του σκανδάλου" από τους συνεργάτες του και απέμεινε να παρακολουθεί τις εξελίξεις πίσω από μιαν γελοία δικαιολογία και έλλειψη πολιτικής τόλμης, βάζοντας το μαχαίρι στο κόκκαλο και τη "νέα διακυβέρνηση" που βαυκαλιζόταν να την κάνει, επιτέλους, πράξη. Αντ' αυτού, επέλεξε να συγκαλύψει την διασπάθιση του δημοσίου χρήματος υπέρ του παγκαριού της Μονής Βατοπεδίου και του κατάπτιστου διδύμου ιερωμένων Εφραίμ και Αρσενίου, που με τις πλάτες της πολιτικής ηγεσίας, πλούτισαν εις βάρος της δημόσιας γης και του αισθήματος δικαίου της κοινωνίας, για να φέρω ένα παράδειγμα το οποίο εξώθησε την αντίδραση της κοινωνίας για την αποτελεσματικότητα της κυβερνητικής πολιτικής.
Όχι μόνον η εκλογική βάση της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και ολόκληρη η κοινωνία απέμεινε να παρακολουθεί σαστισμένη για την έλλειψη κυβερνητικής πυγμής, στη διαχείριση ανάλογων κρίσεων, γεγονός που επιβεβαιώθηκε μέσω της ψήφου και στις ευρωεκλογές του περασμένου Ιουνίου, όπου πανικόβλητος ο κ. Πρωθυπουργός ανακάλυψε μετέπειτα το ζήτημα των παρανόμων μεταναστών στην Ελλάδα, ενώ ήδη στο παρασκήνιο φαινόταν οι εγκέφαλοι του κόμματος που χάρασσαν απουσία αυτού, την σκληρή γραμμή για την χάραξη πολιτικής.
Προσπάθησε ο Κώστας Καραμανλής να προβάλει ένα πρότυπο πολιτικού ανδρός, ο οποίος να είναι αυτάρκης, σαφής, ειλικρινής και σε επαφή με τον κόσμο που τον ψηφίζει. Κατέληξε να εγκαταλείψει πρώτος το καράβι της διακυβέρνησης, δείχνοντας τον δρόμο και στους ψηφοφόρους που αμφιταλαντευόταν για να του δώσει τη ψήφο του για μιαν ακόμη φορά, ενώ εκείνος έστεκε αβοήθητος μπροστά στο ξέσπασμα πυρκαγιών, καταστρεπτικών για την χώρα και την οικονομική κρίση, που επέβαλε ακόμα σκληρότερα μέτρα για την δημοσιονομική αντιμετώπιση του ελλείμματος, με στόχο τους μισθωτούς και τα μικρομεσαία εισοδήματα.
Εικόνα από medya.todayszaman.com
Τα λοιπά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, απείχαν διακριτικά από την καταιγίδα εν κρανίω του Προέδρου τους, καθώς άλλοι ήταν οι υπαίτιοι για την πτώση και άλλοι κρατούσαν τις αποστάσεις τους, περιμένοντας να δουν τι θα γίνει την επόμενη μέρα. Η παράταξη της κεντροδεξιάς, έτσι όπως εκφράζεται από τη Νέα Δημοκρατία, διακατέχονταν πάντοτε από εσωστρέφεια και διχογνωμία, που πήγαζε από τα συμφέροντα των πολιτικών τζακιών, που έβρισκαν στέγη στον ίδιο χώρο. Από τη μια οι Καραμανλικοί και από την άλλοι οι Μητσοτακικοί που εναλλάσσονται στην εξουσία κατά διαστήματα, με έκτακτες εμφανίσεις άλλων στελεχών, περισσότερο κεντρώων ή δεξιών, οι οποίοι είναι επίσης σφετεριστές της εξουσίας.
Ό,τι ξεκίνησε με την έλευση του Κωνσταντίνου Καραμανλή το 1974 και την εγκαθίδρυση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα, τώρα πια έκανε τον κύκλο του και έκλεισε οριστικά, καθώς βλέπω από τις τρέχουσες εξελίξεις. Το μεν ΠΑΣΟΚ, αναδιοργανώθηκε όσο καιρό περνούσε τη κρίση του τα τελευταία έξι χρόνια, ως αντιπολίτευση, η δε Νέα Δημοκρατία, τώρα εισέρχεται σε μιαν μακρά περίοδο κρίσης και αποσύνθεσης, όπου θα ξεχωρίσει η ίρα από το στάρι και θέλω να πιστεύω, επιτέλους, θα δωθεί ένα τέλος, σε όσους πολιτικούς έδρασαν παραβατικά μέσα στους κόλπους της, εις βάρος της κομματικής της βάσης και του ελληνικού λαού. Η κεντροδεξιά παράταξη, δεν είναι τυχαία, εκπροσωπεί όπως και στην Ευρώπη, ένα μεγάλο ρεύμα λαού, γι' αυτό και η απομάκρυνση κομματικών στελεχών που στέκουν εμπόδιο στην εξέλιξη και εξυγίανσή της, είναι παραπάνω από επιβεβλημένη, τώρα πια, αν θέλει η Νέα Δημοκρατία να επιζήσει της κρίσης που έχει περιέλθει και να βγει αναγεννημένη στο πολιτικό προσκήνιο, με νέες στρατηγικές και νέα πρόσωπα να υπηρετούν την ιδεολογία την οποία, κάποτε, προάσπιζε.
Η ανάληψη της εξουσίας από την κεντροαριστερά με ισχυρή πλέον, πλειοψηφία, ήταν ιστορική αναγκαιότητα, καθώς η παρατεταμένη περίοδος ανασφάλειας και έλλειψης κυβερνητικής πολιτικής, θα είχε καταστρεπτικά αποτελέσματα για την χώρα, η οποία είναι ήδη σε δεινή οικονομική κατάσταση. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως ο Γιώργος Παπανδρέου είναι θαυματοποιός ή ζογκλέρ, ο οποίος θα φέρει την ευμάρεια σε μιαν Ελλάδα γεμάτη εξωτερικά χρέη και ελλείμματα, λόγω συσσωρευμένης κακοδιαχείρισης των δημόσιων πόρων.
Εάν πάψει επιτέλους, αυτό το "ανεβήκαμε στην εξουσία και τρώμε με δέκα μασέλες, εμείς και οι παρατρεχάμενοι μας" που χαρακτήριζε τους κυβερνώντες από το 1981 και μετά, ίσως η χώρα να μπορέσει να ορθοποδήσει σε βάθος χρόνου. Αν σταματήσει η νοοτροπία του βολέματος σε μια θεσούλα και αντί αυτού δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας στην βιομηχανία και παροχή υπηρεσιών, τότε ο Έλληνας θα θέλει να αξιοποιήσει το δυναμικό του σε ανάλογες δουλειές, αντί να βολεύεται με τα προγράμματα Stage και τις συμβάσεις εργασίας, για εργολαβίες ή μάλλον κάλυψη οργανικών αναγκών, στον υδροκέφαλο δημόσιο τομέα.
Αν ακολουθηθεί μια οικονομική πολιτική που θα προσελκύσει επενδύσεις στη χώρα, αντί να διώχνει το ξένο κεφάλαιο προς άλλες Βαλκανικές οικονομίες, αν δεν υπάρξει πολιτική πρόνοιας προς τους πολίτες αυτής της χώρας, καθώς και για όσους έχουν μεταναστεύσει ή διαμένουν σε αυτήν, στα πρότυπα της Βόρειας Ευρώπης, η Ελλάδα θα παραμένει ο τριτοκοσμικός εταίρος, βουτηγμένος στα σκάνδαλα και στη ρεμούλα, ο οποίος θα αποτελεί λόγω γεωπολιτικής θέσης, προτεκτοράτο των Μεγάλων Δυνάμεων, όπου πολύ λίγο ρόλο θα παίζει η άσκηση πολιτικής και υπεράσπιση συμφερόντων, παρά η παραχώρηση γης και ύδατος, για να γίνουν οι πλούσιοι πλουσιότεροι και οι φτωχοί ακόμα πιο φτωχοί.
Οι κυβερνήσεις του Κώστα Καραμανλή, έκαναν έργο και μάλιστα σημαντικό, το οποίο κάτω από τον κυκεώνα των λαθεμένων επιλογών του Πρωθυπουργού για την ανάληψη δράσης, καταποντίστηκε και απαξιώθηκε, ως μηδέποτε γενόμενο και είναι κρίμα για όσους δούλεψαν προς αυτήν την κατεύθυνση. Η νέα κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου, έχει να κερδίζει ένα μεγάλο στοίχημα, ότι θα δράσει πέρα και πάνω από τις παγιοποιημένες πρακτικές των τρωκτικών που εκμαυλίζουν τον δημόσιο βίο, σε όποιον πολιτικό χώρο και αν ανήκουν. Αν καταφέρει μέχρι την επόμενη εκλογική αναμέτρηση, να παράξει έργο και να φέρει τη χώρα ένα βήμα πιο μπροστά από πριν, τότε θα έχουμε αλλάξει νοοτροπία ως πολίτες αυτής της χώρας! Ίδωμεν...
Μαριαλένα, 6/10/2009
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου