Πως με θέλετε? The facebook way!

Image by http://cpatrendlines.com/

Στην εποχή της κοινωνικής δικτύωσης που ζούμε την άνθισή της εδώ στην Ελλάδα, τα τελευταία δύο ή και περισσότερα χρόνια, πολλά πράγματα έχουν αλλάξει στον τρόπο που επικοινωνούμε ασύρματα και απρόσωπα, πια.

Ανάμεσα στα άλλα, είναι της μόδας να κάνεις "φίλους" ανθρώπους που δεν ξέρεις καν, ούτε έχεις διανοηθεί γιατί σε προσθέτουν στις λίστες των επαφών τους, έστω και αν δεν ανταλλάσσεις ποτέ μαζί τους πληροφορίες ή οτιδήποτε που σας αφορά από κοινού. Σε βομβαρδίζουν ή τους βομβαρδίζεις με άχρηστες εφαρμογές που και χρονοβόρες είναι και χωρίς ουσιαστικό όφελος, παρά μόνον ότι παραμένεις κολλημένος στην οθόνη του υπολογιστή σου για ώρες, παίζοντας ποιος θα μαζέψει τα περισσότερα βατόμουρα από το δάσος, ή θα επιτεθεί στους εξωγήινους, προσπαθώντας να μην σε πάρουν χαμπάρι, ειδικά όταν είσαι ενήλικος, σε δημόσιους χώρους ή εν ώρα εργασίας.

Βάζεις φωτογραφίες τραβηγμένες βιαστικά ή με μαστοριά, με σένα, τα σκυλιά, τα γατιά και τα παιδιά σου σε ανέμελες ή στημένες πόζες, βρίσκεις τραγούδια και αφιερώνεις βίντεο από το You Tube και "ενημερώνεις" τους "φίλους" σου εκεί, ότι περνάς καταπληκτικά, τέλεια, φοβερά, ή βαριέσαι απίστευτα π.χ. για να φανεί πως είσαι και εσύ εδώ στο τεράστιο διαδικτυακό χωριό. Ειδικά αν είσαι οπαδός του ρητού "η πουτάνα θέλει να κρυφτεί μα η χαρά δεν την αφήνει", τότε πετάς και κανένα υπονοούμενο περί υπέρτατης ευτυχίας και καψούρας δίχως τέλος και πάρε κόσμε να' χεις!

Όμως, ο Έλληνας χρήστης του ίντερνετ, πέραν όλων των άλλων, είναι και άσσος στο φλερτ/καμάκι/κωλοβάρεμα που τον αναδεικνύουν σε μάχημο παίχτη της ιντερνετικής σαγήνης! Παντρεμένοι και ανύπαντροι, σε σχέση ή όχι, φλερτάρουν ασύστολα και άμα λάχει, κάνουν και καμιά αρπαχτή για να δείξουν στην κούκλα πόσα απίδια βάζει ο σάκος με την αντροσύνη τους!

Ψάχνουν για παρτενέρ σόλο, ντουέτο ή τρίο καντσόνε και όποια πάρει ο χάρος που θα είναι και αυτή μια από τα ίδια, μπαϊλντισμένη νοικοκυρά, αγάμητη αειπάρθενος, κακογαμημένη σύζυγος, ταμένη χήρα και πάει λέγοντας. Ο "καλύτερα να μασάς, παρά να μιλάς" τιμημένος απόγονος του Κουσγκούνη, βρίσκει πεδίον δόξης λαμπρόν στις σελίδες όπου όλη την ημέρα, μπαίνουν και βγαίνουν άνθρωποι που δεν έχουν τίποτε άλλο να κάνουν.

Γιατί να το κρύψομεν άλλωστε (γκούτου-γκούτου), είμαι και εγώ μέλος της γνωστής και δημοφιλέστατης σελίδας κοινωνικής δικτύωσης, του Facebook. Μπήκα πριν από 2μιση περίπου χρόνια, με την παραίνεση μιας παλιάς μου συμφοιτήτριας και φίλης που με έβαλε στον μαγικό κόσμο του "βρίσκω φίλους, γνωστούς και αγνώστους" και κάνω το παρεάκι μου. Με πληθώρα γνωριμιών από τον χώρο των ιστολογίων, των ενώσεων διαβήτη, της λέσχης μοτοσυκλετών και αυτοκινήτου, συγγενείς, συμμαθητές, συμφοιτητές, συναδέλφους πρώην και νυν, γνωστοί, φίλοι φίλων και πάει λέγοντας, υποδέχεσαι στη σελίδα σου ανθρώπους που έμμεσα ή άμεσα αρχίζουν να μαθαίνουν τι κάνεις, πως είσαι και με τι ασχολείσαι, εφόσον το κοινοποιείς στα μέλη του προφίλ σου. Αν είσαι μέλος δε και σε ομάδες και ή σκοπούς, τότε εύκολα μπορεί κάποιος να σε βρει και να διαβάσει για το ποιόν και τις δραστηριότητές σου που καμαρωτά αραδιάζεις στην καινούργια διαδικτυακή σου ταυτότητα.

Όμως μεταξύ σοβαρού και αστείου, σήμερα το απόγευμα μου έκανε εντύπωση που ένα νεαρό παιδί που έχουμε κοινό ενδιαφέρον τη μοτοκίνηση, μου έστειλε ένα μήνυμα λέγοντάς μου τα γνωστά τυπικά, προφανώς αναζητώντας κουβέντα, αλλά η στάση του δεν με έκανε να αποφύγω να ανταλλάξουμε κάποια κοινωνικά αναγνωριστικά, έστω μηνύματα μεταξύ μας περί ανέμων και υδάτων, μέχρι που έξαφνα εκεί που αναφερόμαστε στα μουσικά μας γούστα (κουβέντα να γίνεται δηλαδή), μου ανακοινώνει έντρομος πως πρόσεξε στο προφίλ σου ότι είμαι Ελληνίδα Χριστιανή Ορθόδοξος και δεν θα με ξαναενοχλήσει!!!

Προσπαθώντας να μάθω τι συμβαίνει και αντέδρασε έτσι, μου είπε πως εκείνος δεν έχει βρει τον Θεό και εγώ φαίνομαι "κοπέλα" που φροντίζει περισσότερο τη ψυχή παρά το σώμα της κατά τα λεγόμενά του και με αποχαιρέτησε αποσβολωμένη για την αντίδρασή του. Σε αυτήν την περίπτωση μπορείς να πεις τα εξής γνωστά και μη εξαιρετέα, αφού μια τέτοια στιχομυθία εκτυλίσσεται μεταξύ αγνώστων:

α. Α, τον μαλάκα!
β. Τώρα τι τον έπιασε δαύτον, μύγα τον τσίμπησε ξαφνικά?
γ. Υπονοεί πως είμαι χοντρή ή κάτι τέτοιο???

Δεν έχει σημασία ότι κάποιος επιλέγει να "μιλήσει" ή όχι με κάποιον σε διαδυκτιακό επίπεδο, αρκεί να ξέρουμε τι μας γίνεται κιόλας. Δεν έχω δημοσιοποιήσει πρόσωπα και καταστάσεις που αφορούν στη προσωπική και ιδιωτική μου ζωή, για τον λόγο ότι δεν αφορά κανέναν άλλον εκτός από εμένα και τα πρόσωπα που εμπλέκονται σε αυτήν, γι' αυτό και το τι κάνω στο κρεβάτι μου είναι δική μου υπόθεση και μόνον.

Εδώ είναι που αντιλαμβάνομαι όμως πως ο υποτιθέμενος δημοκρατικός χώρος του ίντερνετ, βρίθει διακρίσεων και νοοτροπιών που τις εφαρμόζουμε καθημερινά και στην πραγματικότητά μας. Επειδή δεν είμαι 1,85 και 55 κιλά π.χ. ξανθιά αλά Τζούλια Αλεξανδράτου με σιλικονούχο βυζί και ρετουσαρισμένο κώλο και δεν παίρνω πίπες για χόμπυ, συγνώμη βρε παιδιά, δεν σας κάνω. Επειδή γουστάρω να την βρίσκω με το μεταφυσικό, να παίζω με τις εμπνεύσεις μου, το να βοηθώ τους συνανθρώπους μου και να μην γίνομαι λιώμα από τα ξύδια που ποτίζετε τις γλάστρες που σας συνοδεύουν στις μπαρότσαρκές σας, συγνώμη βρε παιδιά, πάλι δεν σας κάνω. Επειδή οδηγώ μοτοσυκλέτα και παίρνω τα όρη και βουνά όταν μου τη βιδώσει ή πιάνω τη φωτογραφική μηχανή και απαθανατίζω αυτά που μου αρέσουν, σας δυσκολεύω μωρέ, γι' αυτό μακρυά, δαγκώνει ο Τζακ!

Γελάστε ελεύθερα με την αθυροστομία μου σε αυτό το σημείωμα, μιας και εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω. Όλοι μας λίγο ή πολύ, αναλωνόμαστε σε κρίσεις και επικρίσεις εκ του ασφαλούς για τον περίγυρο και όχι μόνον. Αυτό το "δεν θα σε ξαναενοχλήσω" που εισέπραξα από κάποιον που κατά τα άλλα, διεξήγαγε μια συζήτηση σε φιλικό στυλ μέχρις να φρικάρει από ότι νόμιζε ότι βρήκε μπροστά του και τον απείλησε, είναι ένας υπέροχος φοβικός κόσμος που χτίζουμε πλήκτρο το πλήκτρο και κλικ στο κλικ που κάνουμε κάθε φορά που πατάμε έναν σύνδεσμο ή απαντάμε σε ένα μήνυμα προς άγνωστο παραλήπτη για να σπάσουμε την ανία μας και εμείς οι γυναίκες, με την αίσθηση πως αυτό που βλέπεις σε μια φωτογραφία και πέντε λέξεις είναι καλύτερο και από ότι φαίνεται για να ξεκινήσεις μια γνωριμία με αμφίβολη εξέλιξη.

Δεν είμαι η "Ζαχαρομπουμπού", ούτε η "Κλεοπάτρα", για να κρύβομαι πίσω από το δάκτυλό μου με τις περσόνες που θα μπορούσα να υποδύομαι τόσο πειστικά. Είμαι μια γυναίκα που νεότερη δεν πρόκειται να γίνω, ούτε θα μετασχηματιστώ σε μια σεξοβόμβα που στο διάβα της αφήνει τον ανδρικό πληθυσμό χωρίς ανάσα, ειδικά στη προβολή της δημόσιας εικόνας της ή αλλιώς "αχχχχ, τι σου κάνω Μήτρουμ, τι σου κάνω η Γκόλφω!" Επειδή όμως, άλλο το ένα και άλλο το άλλο, μην παραμυθιαζόμαστε, αλλού και αλλιώς είναι η ζωή, γι' αυτό σε όποιον αρέσουμε, για τους πολλούς άλλους χασομέρηδες, δεν θα μπορέσουμε...

Μαριαλένα, 31/8/2009