Επιστρέφω σε λίγο - Κλεψύδρα, Onirama

Κλεψύδρα - Onirama

Στίχοι:

Επιστρέφω σε λίγο
Τα ρολλά μου κλειστά
Θέλω μόνο να φύγω
Κι ας γυρίσω ξανά..

Επιστρέφω σε λίγο
Κι ας είναι αργά
Τ' όνειρο δεν αφήνω
Κι ας κοστίζει ακριβά..

Επιστρέφω σε λίγο
Κι ας μην είσαι εκεί
Δεν μπορώ άλλο να μείνω
Κι ίσως μια άλλη στιγμή..

Μα πώς να χωρέσει ο χρόνος σε μια ευχή
Παράξενο παιχνίδι είν' η ζωή
Την κλεψύδρα να γυρνούσα κι ό,τι βγει
Αρκεί να ξανα αρχίζαν όλα απ' την αρχή..

Μα πώς να χωρέσει ο χρόνος σε μια ευχή
Παράξενο παιχνίδι είν' η ζωή
Την κλεψύδρα να γυρνούσα κι ό,τι βγει
Αρκεί να ξανα αρχίζαν όλα απ' την αρχή..

Επιστρέφω σε λίγο
Δε θα πάω μακριά
Την αλήθεια θα κρύβω
Για μια μόνο βραδιά..

Επιστρέφω σε λίγο
Ειν' η πόλη μικρή
Στην υγειά μας θα πίνω
Κι ίσως μια άλλη στιγμή..

Μα πώς να χωρέσει ο χρόνος σε μια ευχή
Παράξενο παιχνίδι είν' η ζωή
Την κλεψύδρα να γυρνούσα κι ό,τι βγει
Αρκεί να ξανα αρχίζαν όλα απ' την αρχή..

Μα πώς να χωρέσει ο χρόνος σε μια ευχή
Παράξενο παιχνίδι είν' η ζωή
Την κλεψύδρα να γυρνούσα κι ό,τι βγει
Αρκεί να ξανα αρχίζαν όλα απ' την αρχή
Αρκεί να ξανα αρχίζαν όλα απ' την αρχή..

Μα πώς να χωρέσει ο χρόνος σε μια ευχή
Παράξενο παιχνίδι είν' η ζωή
Την κλεψύδρα να γυρνούσα κι ό,τι βγει
Αρκεί να ξανα αρχίζαν όλα απ' την αρχή..

Μα δε θα χωρέσει ο χρόνος σε μια ευχή
Παράξενο παιχνίδι είν' η ζωή
Την κλεψύδρα να γυρνούσα κι ό,τι βγει
Αρκεί να ξανα αρχίζαν όλα απ' την αρχή
Αρκεί να ξανα αρχίζαν όλα απ' την αρχή...

σ.σ. Η ώρα σήμανε να πάρουμε μιαν ανάσα και να φύγουμε για λίγο μακριά από τη πόλη, σε μέρη ήρεμα, με γαλανό ουρανό και θάλασσα που βάφει τον ορίζοντα με την αντανάκλαση του Ήλιου απέναντί σου. Οι καλοκαιρινές διακοπές είναι μια ανάσα απόσταση, πριν κλείσει ο υπολογιστής και λέγοντας όπως οι Onirama "επιστρέφω σε λίγο...", φεύγουμε για άλλα μέρη και άλλες πολιτείες.

Ας είναι γαλήνιες ήρεμες, χαλαρωτικές, ερωτικές, γεμάτες ερεθίσματα και έμπνευση, όνειρα και οπτασίες, αισθαντικές, συναρπαστικές, ανθρώπινες, με εικόνες που δεν θα ξεφτίσουν από τον νου, όταν αλλάξουν οι εποχές, με εσένα απέναντι, σαν μορφή οικεία και όχι άξενη, με τη Σελήνη οδηγό των ψιθύρων και των αγγιγμάτων στη βραδινή δροσιά. Με τα μάτια αιώνιους θαυμαστές του μεγαλείου της Δύσης και τη ψυχή, σαν παιδί να αφήνεται να απολαύσει τις στιγμές που ξεδιπλώνονται εμπρός σου.

Φεύγω, κάνοντας σπονδή με Νέκταρ και Αμβροσία στους Θεούς του Ολύμπου να φανούν επιεικείς μαζί μου, σε μια θνητή που το μόνο που ποθεί είναι να αφήσει το στίγμα της μέσα από την Αγάπη. Ας είναι ούριοι οι άνεμοι που θα συνοδεύουν τα βήματά μου και ας μη λιποψυχήσω, όταν η ομορφιά όσων αντικρίζω δεν θα μοιάζει αρκετή για να ευγνωμονώ το Σύμπαν που τη φανέρωσε εμπρός μου. Αμήν.

Ραντεβού ξανά τον Αύγουστο, μέχρι τότε να είμαστε όλοι καλά,
Επιστρέφω σε λίγο,

Μαριαλένα, 17/7/2009