Δευτέρα 13 Ιουλίου 2009

Επίσκεψη στο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης


all photos by Marialena, 2009

Τι μπορεί να πει κανείς για το νέο στολίδι της Πόλης της Αθήνας, που βρίσκεται στις παρυφές του Ιερού Βράχου? Με τη μεταμοντέρνα του αισθητική, το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης, σε προσκαλεί να το ανακαλύψεις εκ των έσω, μιας και στις προθήκες του φιλοξενούνται πολύτιμοι θησαυροί που ανακαλύφθηκαν από την Αρχαϊκή Περίοδο μέχρι και τον ύστερο 19ο αι μ.Χ.

Το μέγεθος του κτιρίου δεσπόζει στην περιοχή, καθώς περιβάλλεται από έναν μεγάλο προαύλιο χώρο και ξεχωρίζει ανάμεσα στα αμφιβόλου αισθητικής κατασκευάσματα των Νεοελλήνων τριγύρω του, αν εξαιρέσουμε τα καλαίσθητα και μικρά σε μέγεθος νεοκλασικά οικήματα πέριξ της Ακρόπολης.

Η είσοδος του μουσείου φιλοξενεί το εκδοτήριο των εισιτήριων καθώς και το κατάστημα με τα αναμνηστικά. Μόλις περάσει κανείς τον έλεγχο των εισιτηρίων, βρίσκεται στον χώρο όπου παρατίθενται τα ευρήματα που ανακαλύφθηκαν στα πρυνή του βράχου μαζί με διαφωτιστικές επεξηγήσεις. Στον ελαφρά ανηφορικό αυτό χώρο, που συμβολίζει την ανάβαση στην Ακρόπολη, βρίσκεται μια πέτρα όπου οι νεόνυμφοι έριχναν τον οβολό τους για να στεριώσει ο γάμος τους, συνήθεια που μέχρι και σήμερα ισχύει για όσους επισκέπτονται τόπους λατρείας, να ανάβουν ένα κερί όπως το λέμε εμείς στην καθομιλουμένη.

Στη συνέχεια οδηγούμαστε στην αίθουσα των Αρχαϊκών ευρημάτων, που εντυπωσιάζουν με τον όγκο και την πολυχρωμία τους, καθώς και την αυστηρή μορφή των κούρων και των κόρων που από την άκαμπτη μορφή φτάνουν στην έκφραση και την πλαστικότητα στην αναπαράσταση κατά την Κλασσική Εποχή.

Ομολογώ πως το συγκεκριμένο κομμάτι του Μουσείου τράβηξε την προσοχή μου περισσότερο από τα άλλα, μιας και οι ανασκαφές της Ακρόπολης ανέδειξαν τους κρυμμένους θησαυρούς από τους Περσικούς Πολέμους, που είχαν θάψει οι κάτοικοι της πόλης για να μην τους βρουν οι Πέρσες που κατέστρεψαν το Ιερό της Αθηνάς εκείνη τη περίοδο και έτσι ανακαλύφθηκαν σχεδόν ανέπαφα από τους νεώτερους. Η αίθουσα αυτή συνεχιζόταν με αναπαράσταση του Ερεχθείου, του Ναού της Άπτερης Νίκης καθώς και με αγάλματα από την ύστερη αρχαιότητα/ρωμαϊκή εποχή που ανακαλύφθηκαν στην Ακρόπολη.

Καθ οδόν για το τρίτο και τελευταίο επίπεδο, αυτό του Παρθενώνα, η ματιά μας δεν έφευγε στις Καρυάτιδες, τις κόρες από το Ερέχθειο, ναού αφιερωμένου εξίσου στον Ποσειδώνα και την Αθηνά, που ανεγέρθη από τον βασιλιά της πόλης Ερεχθέα και που με την επιβλητική τους εμφάνιση και την πλούσια απεικόνιση των ενδυμάτων και των κομμώσεων των μορφών των νεανίδων που με περήφανο παράστημα κρατούσαν επί της κεφαλής τους τους κίονες της νότιας πλευράς του ιερού. Ειδικά η θέα από πίσω με τις περίτεχνες κώμες και τις πτυχώσεις των ενδυμάτων τους να πλαισιώνουν τα σώματά τους που έστεκαν με περισσή κομψότητα να αντικρίζουν τον Ήλιο, είναι πραγματικά μοναδική!

Στην αίθουσα του Παρθενώνα, η Αθήνα αποκαλύπτεται εμπρός στα μάτια σου, όπου και αν γυρίσεις το κεφάλι σου, ενώ στο κέντρο δεσπόζει ό,τι απέμεινε από τις ζωοφόρους του Παρθενώνα, από τις κατά καιρούς καταστροφές των κατακτητών και την αρπαγή των ακεραίων και κατατεμαχισμένων αποσπασμάτων από το συνεργείο του Πρεσβευτή στην Μεγάλη Πύλη, Λόρδο του Έλγιν, Τόμας Μπρους. Νιώθεις ένα κενό στο στομάχι, ότι μπροστά σου αντικρίζεις ό,τι υπήρχε σαν στολισμός του Ναού της Παλλάδος, σαν κομμάτι της ιστορίας και της μυθολογίας του πολιτισμού των Αρχαίων Ελλήνων, σαν παρακαταθήκη στους κομιστές της Αρμονίας και του Μέτρου, ως τις μέρες μας. Υπέροχο είναι το ακροκέραμο που στόλιζε την κορυφή του Παρθενώνα και αναπαριστάται εδώ με ιδιαίτερη λεπτομέρεια, όπως φαίνεται και στη σχετική φωτογραφία που τράβηξα.

Φεύγοντας, πέρασα από το καφέ που βλέπει στην Διονυσίου Αεροπαγίτου και φέρνει ακόμα πιο κοντά τον περιβάλλοντα χώρο με το μουσείο, που περιβάλλεται με λιόδεντρα που φυτεύτηκαν πρόσφατα και γκαζόν όπου οι περιπατητές μπορούν να το περιδιαβούν καθώς διασχίζουν τα μονοπάτια που έχουν χαραχτεί γύρω από το κτίριο.

Κατεβαίνοντας ξανά από το δεύτερο και πρώτο διάζωμα, βγήκα ξανά στον προαύλιο χώρο με τις ανασκαφές του πρωτοχριστιανικού οικισμού να διεξάγονται ακριβώς κάτω από τα θεμέλια του νέου μουσείου και να διαπιστώνω πόσο διαφορετικά ήταν τα δεδομένα εκείνης της εποχής για την ανθρωπότητα. Η κουκουβάγια, το έμβλημα της Παλλάδος Αθηνάς, δεσπόζει πίσω μου για να θυμίζει προαιώνια σύμβολα που μας ακολουθούν ως τις μέρες μας σε αυτή τη πόλη που ζούμε, άσχετα που πλέον οι κουκουβάγιες δεν είναι πτηνό που ενδημεί σε αφθονία, στο οικοσύστημα της πόλης της Αθήνας.

Το Μουσείο είχε ήδη κλείσει για το κοινό και ο χώρος εκκενωνόταν σταδιακά, καθώς πρόσεξα ότι η αντανάκλαση του Ιερού Βράχου διαγραφόταν στα παράθυρα του Τρίτου Ορόφου του κτιρίου. Στη θολή εικόνα που διαγραφόταν μέσα από τα τζάμια του κτιρίου, πρόβαλλε το μνημείο θρυμματισμένο από τις επιθέσεις των βαρβάρων, καθώς έπεφτε το φως σιγά σιγά στο δειλινό.

Το σίγουρο είναι, ότι μια επίσκεψη σε αυτόν τον χώρο δεν είναι αρκετή για να εντυπωθούν στη μνήμη του επισκέπτη, όλα όσα είδε και με το συμβολικό εισιτήριο του 1€ μέχρι τέλος Δεκεμβρίου του 2009, οι πύλες του είναι ανοιχτές για όλους τους ενδιαφερόμενους.

Σύνδεσμοι: Το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης
The construction of the New Acropolis Museum

Μαριαλένα, 12/7/2009

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου