Ο χρόνος επηρεάζει με πολλούς τρόπους τον άνθρωπο, αλλά φοβάται μόνον ένα πpάγμα. Δεν τολμά ν'αγγίξει την αγάπη που είναι απλή κι αληθινή. Την κάνει ν'ανθίζει περισσότερο, όχι λιγότερο...
Prem Rawat
Επιστρέφω σε λίγο Τα ρολλά μου κλειστά Θέλω μόνο να φύγω Κι ας γυρίσω ξανά..
Επιστρέφω σε λίγο Κι ας είναι αργά Τ' όνειρο δεν αφήνω Κι ας κοστίζει ακριβά..
Επιστρέφω σε λίγο Κι ας μην είσαι εκεί Δεν μπορώ άλλο να μείνω Κι ίσως μια άλλη στιγμή..
Μα πώς να χωρέσει ο χρόνος σε μια ευχή Παράξενο παιχνίδι είν' η ζωή Την κλεψύδρα να γυρνούσα κι ό,τι βγει Αρκεί να ξανα αρχίζαν όλα απ' την αρχή..
Μα πώς να χωρέσει ο χρόνος σε μια ευχή Παράξενο παιχνίδι είν' η ζωή Την κλεψύδρα να γυρνούσα κι ό,τι βγει Αρκεί να ξανα αρχίζαν όλα απ' την αρχή..
Επιστρέφω σε λίγο Δε θα πάω μακριά Την αλήθεια θα κρύβω Για μια μόνο βραδιά..
Επιστρέφω σε λίγο Ειν' η πόλη μικρή Στην υγειά μας θα πίνω Κι ίσως μια άλλη στιγμή..
Μα πώς να χωρέσει ο χρόνος σε μια ευχή Παράξενο παιχνίδι είν' η ζωή Την κλεψύδρα να γυρνούσα κι ό,τι βγει Αρκεί να ξανα αρχίζαν όλα απ' την αρχή..
Μα πώς να χωρέσει ο χρόνος σε μια ευχή Παράξενο παιχνίδι είν' η ζωή Την κλεψύδρα να γυρνούσα κι ό,τι βγει Αρκεί να ξανα αρχίζαν όλα απ' την αρχή Αρκεί να ξανα αρχίζαν όλα απ' την αρχή..
Μα πώς να χωρέσει ο χρόνος σε μια ευχή Παράξενο παιχνίδι είν' η ζωή Την κλεψύδρα να γυρνούσα κι ό,τι βγει Αρκεί να ξανα αρχίζαν όλα απ' την αρχή..
Μα δε θα χωρέσει ο χρόνος σε μια ευχή Παράξενο παιχνίδι είν' η ζωή Την κλεψύδρα να γυρνούσα κι ό,τι βγει Αρκεί να ξανα αρχίζαν όλα απ' την αρχή Αρκεί να ξανα αρχίζαν όλα απ' την αρχή...
σ.σ. Η ώρα σήμανε να πάρουμε μιαν ανάσα και να φύγουμε για λίγο μακριά από τη πόλη, σε μέρη ήρεμα, με γαλανό ουρανό και θάλασσα που βάφει τον ορίζοντα με την αντανάκλαση του Ήλιου απέναντί σου. Οι καλοκαιρινές διακοπές είναι μια ανάσα απόσταση, πριν κλείσει ο υπολογιστής και λέγοντας όπως οι Onirama "επιστρέφω σε λίγο...", φεύγουμε για άλλα μέρη και άλλες πολιτείες.
Ας είναι γαλήνιες ήρεμες, χαλαρωτικές, ερωτικές, γεμάτες ερεθίσματα και έμπνευση, όνειρα και οπτασίες, αισθαντικές, συναρπαστικές, ανθρώπινες, με εικόνες που δεν θα ξεφτίσουν από τον νου, όταν αλλάξουν οι εποχές, με εσένα απέναντι, σαν μορφή οικεία και όχι άξενη, με τη Σελήνη οδηγό των ψιθύρων και των αγγιγμάτων στη βραδινή δροσιά. Με τα μάτια αιώνιους θαυμαστές του μεγαλείου της Δύσης και τη ψυχή, σαν παιδί να αφήνεται να απολαύσει τις στιγμές που ξεδιπλώνονται εμπρός σου.
Φεύγω, κάνοντας σπονδή με Νέκταρ και Αμβροσία στους Θεούς του Ολύμπου να φανούν επιεικείς μαζί μου, σε μια θνητή που το μόνο που ποθεί είναι να αφήσει το στίγμα της μέσα από την Αγάπη. Ας είναι ούριοι οι άνεμοι που θα συνοδεύουν τα βήματά μου και ας μη λιποψυχήσω, όταν η ομορφιά όσων αντικρίζω δεν θα μοιάζει αρκετή για να ευγνωμονώ το Σύμπαν που τη φανέρωσε εμπρός μου. Αμήν.
Ραντεβού ξανά τον Αύγουστο, μέχρι τότε να είμαστε όλοι καλά, Επιστρέφω σε λίγο,
Τι μπορεί να πει κανείς για το νέο στολίδι της Πόλης της Αθήνας, που βρίσκεται στις παρυφές του Ιερού Βράχου? Με τη μεταμοντέρνα του αισθητική, το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης, σε προσκαλεί να το ανακαλύψεις εκ των έσω, μιας και στις προθήκες του φιλοξενούνται πολύτιμοι θησαυροί που ανακαλύφθηκαν από την Αρχαϊκή Περίοδο μέχρι και τον ύστερο 19ο αι μ.Χ.
Το μέγεθος του κτιρίου δεσπόζει στην περιοχή, καθώς περιβάλλεται από έναν μεγάλο προαύλιο χώρο και ξεχωρίζει ανάμεσα στα αμφιβόλου αισθητικής κατασκευάσματα των Νεοελλήνων τριγύρω του, αν εξαιρέσουμε τα καλαίσθητα και μικρά σε μέγεθος νεοκλασικά οικήματα πέριξ της Ακρόπολης.
Η είσοδος του μουσείου φιλοξενεί το εκδοτήριο των εισιτήριων καθώς και το κατάστημα με τα αναμνηστικά. Μόλις περάσει κανείς τον έλεγχο των εισιτηρίων, βρίσκεται στον χώρο όπου παρατίθενται τα ευρήματα που ανακαλύφθηκαν στα πρυνή του βράχου μαζί με διαφωτιστικές επεξηγήσεις. Στον ελαφρά ανηφορικό αυτό χώρο, που συμβολίζει την ανάβαση στην Ακρόπολη, βρίσκεται μια πέτρα όπου οι νεόνυμφοι έριχναν τον οβολό τους για να στεριώσει ο γάμος τους, συνήθεια που μέχρι και σήμερα ισχύει για όσους επισκέπτονται τόπους λατρείας, να ανάβουν ένα κερί όπως το λέμε εμείς στην καθομιλουμένη.
Στη συνέχεια οδηγούμαστε στην αίθουσα των Αρχαϊκών ευρημάτων, που εντυπωσιάζουν με τον όγκο και την πολυχρωμία τους, καθώς και την αυστηρή μορφή των κούρων και των κόρων που από την άκαμπτη μορφή φτάνουν στην έκφραση και την πλαστικότητα στην αναπαράσταση κατά την Κλασσική Εποχή.
Ομολογώ πως το συγκεκριμένο κομμάτι του Μουσείου τράβηξε την προσοχή μου περισσότερο από τα άλλα, μιας και οι ανασκαφές της Ακρόπολης ανέδειξαν τους κρυμμένους θησαυρούς από τους Περσικούς Πολέμους, που είχαν θάψει οι κάτοικοι της πόλης για να μην τους βρουν οι Πέρσες που κατέστρεψαν το Ιερό της Αθηνάς εκείνη τη περίοδο και έτσι ανακαλύφθηκαν σχεδόν ανέπαφα από τους νεώτερους. Η αίθουσα αυτή συνεχιζόταν με αναπαράσταση του Ερεχθείου, του Ναού της Άπτερης Νίκης καθώς και με αγάλματα από την ύστερη αρχαιότητα/ρωμαϊκή εποχή που ανακαλύφθηκαν στην Ακρόπολη.
Καθ οδόν για το τρίτο και τελευταίο επίπεδο, αυτό του Παρθενώνα, η ματιά μας δεν έφευγε στις Καρυάτιδες, τις κόρες από το Ερέχθειο, ναού αφιερωμένου εξίσου στον Ποσειδώνα και την Αθηνά, που ανεγέρθη από τον βασιλιά της πόλης Ερεχθέα και που με την επιβλητική τους εμφάνιση και την πλούσια απεικόνιση των ενδυμάτων και των κομμώσεων των μορφών των νεανίδων που με περήφανο παράστημα κρατούσαν επί της κεφαλής τους τους κίονες της νότιας πλευράς του ιερού. Ειδικά η θέα από πίσω με τις περίτεχνες κώμες και τις πτυχώσεις των ενδυμάτων τους να πλαισιώνουν τα σώματά τους που έστεκαν με περισσή κομψότητα να αντικρίζουν τον Ήλιο, είναι πραγματικά μοναδική!
Στην αίθουσα του Παρθενώνα, η Αθήνα αποκαλύπτεται εμπρός στα μάτια σου, όπου και αν γυρίσεις το κεφάλι σου, ενώ στο κέντρο δεσπόζει ό,τι απέμεινε από τις ζωοφόρους του Παρθενώνα, από τις κατά καιρούς καταστροφές των κατακτητών και την αρπαγή των ακεραίων και κατατεμαχισμένων αποσπασμάτων από το συνεργείο του Πρεσβευτή στην Μεγάλη Πύλη, Λόρδο του Έλγιν, Τόμας Μπρους. Νιώθεις ένα κενό στο στομάχι, ότι μπροστά σου αντικρίζεις ό,τι υπήρχε σαν στολισμός του Ναού της Παλλάδος, σαν κομμάτι της ιστορίας και της μυθολογίας του πολιτισμού των Αρχαίων Ελλήνων, σαν παρακαταθήκη στους κομιστές της Αρμονίας και του Μέτρου, ως τις μέρες μας. Υπέροχο είναι το ακροκέραμο που στόλιζε την κορυφή του Παρθενώνα και αναπαριστάται εδώ με ιδιαίτερη λεπτομέρεια, όπως φαίνεται και στη σχετική φωτογραφία που τράβηξα.
Φεύγοντας, πέρασα από το καφέ που βλέπει στην Διονυσίου Αεροπαγίτου και φέρνει ακόμα πιο κοντά τον περιβάλλοντα χώρο με το μουσείο, που περιβάλλεται με λιόδεντρα που φυτεύτηκαν πρόσφατα και γκαζόν όπου οι περιπατητές μπορούν να το περιδιαβούν καθώς διασχίζουν τα μονοπάτια που έχουν χαραχτεί γύρω από το κτίριο.
Κατεβαίνοντας ξανά από το δεύτερο και πρώτο διάζωμα, βγήκα ξανά στον προαύλιο χώρο με τις ανασκαφές του πρωτοχριστιανικού οικισμού να διεξάγονται ακριβώς κάτω από τα θεμέλια του νέου μουσείου και να διαπιστώνω πόσο διαφορετικά ήταν τα δεδομένα εκείνης της εποχής για την ανθρωπότητα. Η κουκουβάγια, το έμβλημα της Παλλάδος Αθηνάς, δεσπόζει πίσω μου για να θυμίζει προαιώνια σύμβολα που μας ακολουθούν ως τις μέρες μας σε αυτή τη πόλη που ζούμε, άσχετα που πλέον οι κουκουβάγιες δεν είναι πτηνό που ενδημεί σε αφθονία, στο οικοσύστημα της πόλης της Αθήνας.
Το Μουσείο είχε ήδη κλείσει για το κοινό και ο χώρος εκκενωνόταν σταδιακά, καθώς πρόσεξα ότι η αντανάκλαση του Ιερού Βράχου διαγραφόταν στα παράθυρα του Τρίτου Ορόφου του κτιρίου. Στη θολή εικόνα που διαγραφόταν μέσα από τα τζάμια του κτιρίου, πρόβαλλε το μνημείο θρυμματισμένο από τις επιθέσεις των βαρβάρων, καθώς έπεφτε το φως σιγά σιγά στο δειλινό.
Το σίγουρο είναι, ότι μια επίσκεψη σε αυτόν τον χώρο δεν είναι αρκετή για να εντυπωθούν στη μνήμη του επισκέπτη, όλα όσα είδε και με το συμβολικό εισιτήριο του 1€ μέχρι τέλος Δεκεμβρίου του 2009, οι πύλες του είναι ανοιχτές για όλους τους ενδιαφερόμενους.
Έτσι για να πω πως σε κέρδισα θα 'θελα μια φορά να σε πληγώσω εσύ να μου ζητάς όσα σου στέρησα και εγώ να μην μπορώ να σου τα δώσω
Ωραία που τα λες μα έλα που σε ξέρω τα λόγια σου σαν μάγισσα τα ξόρκισα και άσε τις απειλές πως δήθεν θα υποφέρω και να σκεφτείς ότι σαν σήμερα σε γνώρισα
Πώς να γλυτώσει μάτια μου ο ένας απ' τον άλλο πώς θες να αλλάξουμε ουρανό τώρα που μοιάζουμε με δίδυμα φεγγάρια που ξενυχτάνε με τον ίδιο στεναγμό Πώς να γλυτώσει μάτια μου ο ένας απ' τον άλλο πώς θες να αλλάξουμε ουρανό τώρα που μοιάζουμε με δίδυμα φεγγάρια που ξενυχτάνε με τον ίδιο στεναγμό
Έτσι για να πω πως σε κέρδισα θα 'θελα μια φορά να σε πληγώσω εσύ να τρέχεις πίσω μου σαν μέλισσα και εγώ να κάνω τον αδιάφορο καμπόσο
Ωραία που τα λες μα έλα που σε ξέρω με ένα φιλί μου θα σ' αλλάξω την τροχιά κι όταν θα σκέφτεσαι το πως θα υποφέρω καινούριο πόθο θα σ' ανάβω στην καρδιά
Πώς να γλυτώσει μάτια μου ο ένας απ' τον άλλο πώς θες να αλλάξουμε ουρανό τώρα που μοιάζουμε με δίδυμα φεγγάρια που ξενυχτάνε με τον ίδιο στεναγμό Πώς να γλυτώσει μάτια μου ο ένας απ' τον άλλο πώς θες να αλλάξουμε ουρανό τώρα που μοιάζουμε με δίδυμα φεγγάρια που ξενυχτάνε με τον ίδιο στεναγμό
Η Μάλτα δεν είναι μόνον το ομώνυμο νησί από το οποίο πήρε το όνομά της και όλη η χώρα, αλλά ένα σύμπλεγμα επτά νησιών που από τα οποία κατοικούνται τα τρία μεγαλύτερα, η Μάλτα, το Γκότζο και το Κομίνο (με τις παραδεισένιες παραλίες για ερημίτες).
Αυτή τη φορά, σειρά στην περιήγησή μας είχε το δεύτερο σε μέγεθος νησί, το Γκότζο, στο οποίο πήγαμε παίρνοντας το φέρρυ από τη Μάλτα και μετά από περίπλου λιγότερο από μιαν ώρα, είχαμε φτάσει στο περίφημο "Νησί της Καλυψώς". Ξερός τόπος, άνυδρος, με λιγοστές καλλιέργειες και τα σπίτια να ξεφυτρώνουν στην απόχρωση της ανοιχτής κίτρινης χαρακτηριστικής ασβεστολιθικής πέτρας, που αφθονεί στη Μάλτα και που αποτελεί το κύριο υλικό κατασκευής των κτιρίων τους, μιας και είναι εύκολη στην χάραξη και την επεξεργασία.
Πρώτος σταθμός μας ήταν το περίφημο μεγαληθικό μνημείο της Μνάιντρα, ναός που χρονολογείται από το 3500 π.Χ. και που εντυπωσιάζει με το μέγεθος και την κατασκευή του. Στον δρόμο που μας οδηγούσε προς τα ερείπια, οι Μαλτέζοι είχαν στήσει το μνημείο της Παγκόσμιας Ειρήνης, έναν οβελίσκο με την λέξη Ειρήνη γραμμένη σε όλες τις γλώσσες του κόσμου, κίνηση ιδιαίτερα συγκινητική, όπως θα δείτε και στη σχετική φωτό.
Έξω από τον αρχαιολογικό χώρο της Mnajdra, βρισκόταν ένα περίπτερο με γυναίκες που έπλεκαν με το βελονάκι πανέμορφα ρουχαλάκια, όπως ζακέτες, μπλούζες κλπ, φτιαγμένα όπως θα έκανε η γιαγιά μας κάποτε στα εγγόνια της.
Συνεχίσαμε προς τη περίφημη Σπηλιά της Καλυψώς, εκεί όπου λέγεται σύμφωνα με τον Ομήρειο Μύθο, ότι η θελκτική Καλυψώ αιχμαλώτισε για επτά χρόνια τον Οδυσσέα, όταν βρέθηκε ναυαγός στη Μάλτα! Κατεβαίνοντας μέσα από απόκρυμνα βράχια, βρεθήκαμε κοντά στην επιφάνεια της θάλασσας μέσα σε έναν δροσερό χώρο, σκαμμένο μέσα στα φυσικά πετρώματα, που λέγεται πως η Καλυψώ είχε το άνδρο της στην άκρη του κόσμου και κράτησε αιχμάλωτό της τον Οδυσσέα. (Τότε φαίνεται πως η χρονία αποχή από το σεξ των δύο Ομηρικών ηρώων ερμηνεύονταν σύμφωνα με τις πιο αθώες, εκδοχές της εξιστόρισης της ιστορίας!)
Λίγο μετά επιβιβαστήκαμε σε μικρές βαρκούλες που έκαναν τον περίπλου της περιοχής, χαρίζοντάς μας εκτός από ομαδική "ώρα του παιδιού εν πλω" και υπέροχες εικόνες από σμαραγδένια νερά που έπαιζαν κρυφτούλι με τον ήλιο και τα βράχια, αλλάζοντας συχνά χρώματα!
Το μεσημέρι είχε ήδη φτάσει και κατευθυνθήκαμε προς τη Ραμπάτ, τη πρωτεύουσα του Γκότζο, μια πόλη που συνδίαζε την τοπική αρχιτεκτονική με μνημεία του παρελθόντος σπαρμένα σε δρόμους και πλατείες που περίμεναν να τα ανακαλύψουμε. Εκεί είδα την Όπερα της Ραμπάτ, δείγμα της κουλτούρας των Μαλτέζων και της αγάπης τους προς την μουσική, αλλά και μπήκα σε μικρά μαγαζάκια με καλλιτεχνικές δημιουργίες από φυσητό γυαλί που τράβηξαν την προσοχή μου!
Όμως, κάτι που πραγματικά δεν σε αφήνει να στρέψεις το βλέμμα σου αλλού στη Μάλτα, είναι τα λεωφορεία που καθημερινά κάνουν τα δρομολόγια, που είναι τόσο ξεχωριστά. Μοντέλα της δεκαετίας του 50 και του 60, βαμμένα σε χαρούμενα χρώματα και χωρίς κλιματισμό, είναι εμπειρία να ανεβείς και να κατευθυνθείς στον προορισμό σου, μιας και είναι όντως γραφική η ατμόσφαιρα μέσα στα οχήματα αυτά!
Και φυσικά, μην ξεχνάμε πως όπως η Κύπρος, η Μάλτα ήταν και εκείνη κομμάτι της Βρεταννικής Κοινοπολιτείας, οπότε οδηγούν ανάποδα ακόμα και μέχρι τώρα, γι' αυτό προσοχή!
Με ιδιαίτερη χαρά σας προσκαλούμε στην εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί με αφορμή την έκδοση του Λευκώματος αφιερωμένου στην Ένωση "Μαζί για το Παιδί" ευγενική προσφορά της εταιρείας ΤΙΤΑΝ.
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί
τη Δευτέρα 6 Ιουλίου 2009 και ώρα 20:00 στο Πολιτιστικό Κέντρο "Λεωνίδας Κανελλόπουλος", στην Ελευσίνα, οδός Δραγούμη (πλησίον Ι.Κ.Α.), τηλ. 210-55 37 302.
Σε αυτό το link θα βρείτε χάρτη & οδηγίες για το πως θα πάτε:
Χρειάζεται να τιμήσουμε αυτή την τόσο σημαντική πρωτοβουλία δίνοντας το παρόν στην εκδήλωση.
Από το Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσης "Μαζί για το Παιδί"
ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ Αγίου Θωμά 14, Αθήνα 11527 τηλ. 210 77 82 281 fax 2107482664 Web: www.mazigiatopaidi.gr
σ.σ. Και η δική μας η χαρά είναι μεγάλη που πραγματοποιείται αυτή η εκδήλωση, καθώς 14 παιδιά, μέλη και φίλοι της Πανελλήνιας Ένωσης Αγώνος Κατά του Νεανικού Διαβήτη, έχουν προσφέρει τις ζωγραφιές τους για την έκθεση και θα είμαστε όλοι εκεί για να καμαρώσουμε τις δημιουργίες τους! Σας περιμένουμε!
Μάλτα, η Μελίττη των αρχαίων Ελλήνων, καθώς στο ξερικό της έδαφος παράγονταν μέλι και το όνομα αυτό την ακολουθεί μέχρι και σήμερα. Το σύμπλεγμα των επτά νησιών, από τα οποία κατοικούνται τα τρία μεγαλύτερα, η Μάλτα, το Γκότζο και το Κομίνο, που συνδέονται μεταξύ τους με ακτοπλοϊκή συγκοινωνία.
Η Μάλτα, αυτή η κουκκίδα στον χάρτη της Μεσογείου, μεταξύ Σικελίας στον Βορρά και Τυνησίας στον Νότο, κατοικήθηκε από τα προϊστορικά χρόνια και συνεχίζει να είναι μια ζωντανή χώρα, μέχρι και σήμερα. Από τα εδάφη της λόγω της στρατηγικής της θέσης, ανάμεσα στην Ευρώπη και την Αφρική, την έκανε να αποικηθεί από τους Αρχαίους Έλληνες, τους Φοίνικες, τους Καρχηδονίους, τους Ρωμαίους, τους Άραβες, τους Γάλλους και τέλος τους Άγγλους, από τους οποίους απέκτησε την ελευθερία της το 1964 και είναι πλέον Προεδρευόμενη Δημοκρατία.
Η γλώσσα τους είναι επηρρεασμένη από την αγγλική, την ιταλική, την αραβική και δημιουργούν στο αυτί του ανύποπτου επισκέπτη μιαν αίσθηση πολυπολιτισμική. Οι Μαλτέζοι μιλούν τη τοπική διάλεκτο, αλλά και αγγλικά απαραιτήτως, όπως και μιαν ακόμα ευρωπαϊκή γλώσσα, πριν ακόμα αποφοιτήσουν από το σχολείο. Λαός βαθιά θρησκευόμενος, κατά πλειοψηφία είναι Ρωμαιοκαθολικοί στο θρήσκευμα και έχουν πολύ ισχυρή την αίσθηση της πίστης μέσα τους. Η χώρα είναι γεμάτη από μεγαλοπρεπείς ναούς αφιερωμένους σε διαφόρους αγίους και με την ευκαιρία της εορτής τους κάθε χρόνο, οι γειτονιές σημαιοστολίζονται με τα τοπικά εμβλήματα και γίνονται λιτανείες με περιφορές των αγαλμάτων των αγίων ή της Παναγίας μέσα στις ενορίες με κάθε επισημότητα και κατάνυξη από τους πιστούς που ακολουθούν.
Litany in Malta, Valetta
Η πρώτη στάση στην περιήγηση της Μάλτας, είναι η μεσαιωνική πόλη της Μντίνα, της πρώτης πρωτεύουσας του νησιού που πήρε το όνομά της από τους άραβες κατακτητές. Χαρακτηριστικό της πολιτείας αυτής είναι οι δαιδαλώδεις διάδρομοι μέσα στο κάστρο που προστάτευαν τους κατοίκους της καστροπολιτείας από την αφόρητη ζέστη, αλλά και προσέφεραν δίοδο διαφυγής από τις επιθέσεις.
Mdina, Malta
Είναι ιστορικά αποδεδειγμένο πως στη πορεία του προς τη Ρώμη, το 60 μ.Χ. ο Απόστολος Παύλος, ο Απόστολος των Εθνών πέρασε και από τη Μάλτα και μάλιστα επειδή ήταν θύμα ναυαγίου που τον ξέβρασε στις ακτές της Μάλτας, έμεινε στο νησί και δίδαξε τα Λόγια του Κυρίου στους γηγενείς κατοίκους που έκτοτε, ασπάσθηκαν τον Χριστιανισμό και σε ανάμνηση της επίσκεψης του Αγίου Παύλου, τιμούν τη μνήμη του σε κάθε ευκαιρία.
Η πόλη αυτή είναι επίσης γνωστή για την αργυροχρυσοχοοϊα αλλά και τις κατασκευές από φυσητό γυαλί που μπορεί κανείς να πάρει από τα εκθετήρια στις παρυφές της πόλης σε προσιτές τιμές. Νόμισμα της Μάλτας ήταν η Λίρα, που από το 2007 αντικαταστάθηκε με το ευρώ, αλλά διατηρεί μια πολλή καλή ισοτιμία, που ισούται με αυτήν την αγγλικής λίρας.
Valetta, Malta
Σημείο αναφοράς στην ιστορία της Μάλτας αποτελεί το γεγονός ότι οι Ιωαννίτες ιππότες μετά την φυγή τους από τους Αγίους Τόπους μετά την Τέταρτη Σταυροφορία και αφού επιχείρησαν να μείνουν στη Κύπρο για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, στη συνέχεια έφυγαν και εγκαταστάθηκαν στη Μάλτα που έκτοτε έγινε η βάση του Τάγματος των Ιπποτών του Αγίου Ιωάννη με σύμβολο τον οκτάγωνο σταυρό στο οικόσημό τους, που έδειχνε τις οκτώ εθνικότητες που αποτελούσαν το τάγμα των Ιωαννιτών.
Η πρωτεύουσα Βαλέττα, πήρε το όνομά της από τον ιδρυτή της Jean de la Valette, ιππότη του Τάγματος και είναι κατασκευασμένη σε απόλυτο σχέδιο πόλεως, έτσι που να αερίζεται από τη θάλασσα και κάθετα αλλά και οριζόντια. Μνημείο πλέον της Παγκόσμιας Κληρονομιάς, προσφέρεται για περιήγηση με τα πόδια, για να δει κανείς τα κτήρια της Αγγλοκρατίας, τους Κήπους που αποτελούν όαση δροσιάς αλλά και ευχάριστη βόλτα με θέα τη θάλασσα, όπως και τις χαρακτηριστικές γειτονιές με τα πολύχρωμα πολυόροφα σπίτια που φιλοξενούν μικροσκοπικές αυλές και γλάστρες που τις αντικρύζεις καθώς περνάς από μπροστά τους.
Όταν επισκευθήκαμε τις φυλακές της πόλης στον Μεσαίωνα, έκπληκτοι διαπιστώσαμε πως σε μια πλάκα σε έναν τοίχο έγραφε πως παρά τα βασανιστήρια, ένας Έλληνας που είχε καταδικαστεί για μικροκλοπές, κατόρθωσε να διαφύγει τυλιγμένος μέσα σε κουβέρτες στα άπλυτα. Πραγματικά αυτός ο άγνωστος πρόγονος επιβεβαίωνε τα γονίδια της φυλής ότι "ο τράχηλος του έλληνος ζυγό δεν υπομένει!"
My truth is yet to be revealed to the eyes of those who dare to seek it!
Join me in one of the most thought provoking adventures of discovering what lies beneath the lines of my self-driven but not necessarily self-centered blogs! What does "Marialena" mean?
Click here!