Like last summer...

…I want you like last summer

Μέσα στη καρδιά του καλοκαιριού, μέσα στη πόλη που βαριανασαίνει καθώς ο καυτός λιβάς μας καίει σαν τα σπαρτά στον κάμπο, το μυαλό ξεφεύγει σε όλα εκείνα που σε συσχετίζουν με τη πιο όμορφη εποχή του χρόνου!

Σαν παιδί, θυμάμαι στην πίσω αυλή του σπιτιού μας να παίζω με το νερό από τη βρύση της αυλής, να κάνω κούνια με τις ώρες και με το ποδηλατάκι πάνω κάτω ή μεγαλώνοντας γύρω γύρω στη πλατεία μπροστά από το σπίτι. Κι έπειτα κυνηγητό με τα παιδιά της γειτονιάς, κρυφτό, μήλα, σχοινάκι, στρατιωτάκια ακούνητα μέχρι το βράδυ που μας φωνάζανε για να μαζευτούμε. Φρεσκοκομμένη ντομάτα στο τάπερ και ψωμί με τυρί και μουρταδέλλα για βραδυνό, κεράσια και βερίκοκα με τα κουκούτσια να τα πετάω στον κήπο και να φυτρώνουν μικρές ριζούλες λίγο καιρό μετά. Διάβασμα του Μίκυ Μάους και του Ποπάυ σε εβδομαδιαία βάση, πριν καταλήξουν στους στρατεύσιμους της μονάδας που υπηρετεί ο πατέρας.

Διακοπές στον Άγιο Ανδρέα της Αεροπορίας ή στην Αγία Μαρίνα του Ναυτικού, επίγειοι παράδεισοι για τα παιδιά, παιχνίδι όλη μέρα, μπάνιο, βουτιές στην εξέδρα, ποδήλατα θαλάσσης, κανώ, παιδικός κινηματογράφος, παιδική χαρά, ποδηλατάδα, ιστορίες για φαντάσματα και σαγανάκι ή σουβλάκι απαραιτήτως για βραδυνό, ενώ ξαμολιόμασταν στο θέρετρο, χωρίς ανησυχία για το που είμαστε και τι κάνουμε. Πρώτη εκμάθηση τέννις, προπονήσεις, παιχνίδι στον τοίχο με τη ρακέτα και πάλι ραντεβού του χρόνου…

Πιο μεγάλη, με το ποδήλατο να οργώνω το Αλεποχώρι (ακόμα πολυαγαπημένο μου μέρος, έστω και για μια βουτιά), ή η διαδρομή Λέχαιο-Βραχάτι ή Βραχάτι-Κιάτο παραλιακά, σε καθημερινή βάση για να εκτονωθεί η εφηβική ενέργεια και να κορεστεί η διάθεση ανακάλυψης ιδανικών διαδρομών ξανά και ξανά μέχρι να βραδιάσει. Ταξιδάκια στο παππού και τη γιαγιά στο Ηράκλειο, παιχνίδι στον κήπο με τις γάτες, εκδρομές και βόλτες με θείους και ξαδέλφια που περίμεναν να μας δουν.

Κι έπειτα, τα άγαρμπα χρόνια της νιότης, θερινά μαθήματα στο κολλέγιο, η άδεια οδήγησης αυτοκινήτου, μπανάκια στον Κορινθιακό, ποδήλατο ξανά για το φευγιό εντός ορίων, θερινό σινεμά τακτικά, πρώτες έξοδοι στις καφετέριες του Βραχατίου με τη παρέα εκεί, κατασκήνωση με τα παιδιά με διαβήτη στο Διόνυσο, εκμάθηση οδήγησης πενηνταριού σκούτερ, απέλπιδοι έρωτες κι έτσι τριανταρίσαμε λοχία!

Παρέα με τα φιλαράκια από την Αθήνα, γέλια, εκδρομές, φλερτ, αλλαγή δουλειάς, πλατωνικοί έρωτες και σεξ στα πεταχτά, οι πρώτες σχέσεις κρυφά και φανερά, τριανταπενταρίζεις και δεν το έχεις πάρει χαμπάρι ακόμα? Ψάξιμο πολύ εσωτερικά, «μα τι έχω πάθει και όλα μου φταίνε?», μοναξιές κι ο έρωτας που ξεφουσκώνει, μέχρι να αναζωπυρωθεί μέσα από νέα ερεθίσματα, ανακαλύπτω το παιχνίδι με τις λέξεις, τη μαγεία του γραπτού λόγου ως προέκταση της προσωπικής έκφρασης, «μα πόσες φορές μπορεί να αγαπήσει κάποιος?», γυμναστική, οδήγηση μοτοσυκλέτας, ταξίδια με ή δίχως αφορμή, «μ’ αγαπάς?», «θα είμαστε μαζί για πάντα…», πρωτόγνωρες εμπειρίες, βήματα μικρού παιδιού σε ενήλικη στράτα, αξέχαστες στιγμές, σώπα σαρανταρίσαμε!

Baby, I want you like last summer… τώρα πια μόνη, έρχονται τα σ/κ, μπανάκια σε κοντινές παραλίες, επιστροφή στο σπίτι για ηρεμία, η άδεια έχει ακόμα μέρες, σε τρώει που δεν μοιράζεσαι τη ζωή, τον έρωτα, τις μικρές στιγμές της καθημερινότητας με το έτερον ήμισυ, κάνεις όνειρα ψαλιδισμένα από μια πραγματικότητα που ούτε καν ήταν δική σου, την άγγιξες, σε έριξε στο πυρ το εξώτερο και τώρα αναρωτιέσαι αν θα χορέψεις το χορό της φωτιάς ή δεν σε αφορά το παιχνίδι πλέον. Ρακέτες με έναν δεν παίζονται, ούτε υπάρχουν καλοκαιρινά βράδια που τα πετάς όλα και είσαι εσύ μαζί με τον άλλον, σαν τους πρωτόπλαστους στον κήπο της Εδέμ. Και πάλι ποδήλατο τα βράδια στη παραλία, οι φίλοι του καλοκαιριού που περιμένεις να τους δεις όταν έρχονται από μακριά για να ανταμώσετε, «πως είναι η ζωή σου?» θα πείτε και αν η απάντηση είναι «σκατά, αλλά να μην το συζητήσουμε», μην δώσεις σημασία, η ηχώ στο κεφάλι σου είναι, μέχρι να βγεις από το λούκι, όταν θα βγεις από το λούκι, την ευλογημένη εκείνη ημέρα!

Ένα καλοκαίρι που μεσουρανεί, ένα καλοκαίρι που η γη γυρίζει, είτε είσαι εσύ καλά μέσα σου, είτε όχι, ένα καλοκαίρι που συνεχίζεις να βλέπεις γύρω σου τα παιδιά των φίλων να μεγαλώνουν, συναδέλφους σου να παντρεύονται στα ξωκλήσια, ανθρώπους στο περίγυρο να συνεχίζουν να είναι αγαπημένοι ή να μην είναι, γιατί αυτοί το επέλεξαν, βλέπεις το ένστικτο να οδηγεί τα βήματα των νέων ανθρώπων, βλέπεις ανθρώπους μαζί, βλέπεις τον ήλιο να δύει στις 9, ακούς τα τζιτζίκια να δίνουν το ρυθμό ενώ διαβάζεις τα βιβλία που περίμενες να διαβάσεις στη καλοκαιρινή σου ραστώνη όλη τη χρονιά, ξεχνάς τις συνήθειες του χειμώνα και της πόλης που ζεις, like last summer, I just want you in my life...

Τραγούδια που σε συντροφεύουν, μουσικές που σε συνοδεύουν καθώς τα βράδια στη βεράντα πίνεις παγωμένο τσάι στη ξαπλώστρα κι αφήνεις το μυαλό να ταξιδέψει πως είναι να τα δίνεις όλα όταν μαθαίνεις να αγαπάς, όταν σκέφτεσαι πια για δυο αντί μόνο για σένα, το φθινόπωρο θα συγκατοικούσατε επιτέλους για εκείνον και «βούτα στα βαθιά» για σένα, πόσα βουνά δεν περπατήσατε μαζί, πόσους απόμερους κόλπους δεν βουτήξατε παρέα, πόσα και πόσα δεν ζήσατε, τώρα που συνειδητοποιείτε ότι η ζωή δεν ήταν έτσι όπως τη βλέπατε εν μέσω του καλειδοσκοπίου μιας αγάπης μικρής, που ήθελε να μεγαλώσει και να γίνει μια αγάπη μεγάλη ε?

Στη παραλία θα είμαι και εγώ εκεί, ήσυχα, στον απογευματινό ήλιο να με ζεσταίνει, να φοράω το μαγιό μου, να βουτάω στη θάλασσα κοιτάζοντας τη παραλία, να βλέπω τον ήλιο να γέρνει στο γιόμα του, να ακούω το κύμα να σκάει στην ακροθαλασσιά, να κλείνω τα μάτια, να αντικρίζω το γαλάζιο του ουρανού, να χαλαρώνω, να ντύνομαι και να φεύγω μέχρι την επόμενη φορά που θα βρεθώ εκεί παρέα με τον εαυτό μου. Θα ακούω τις φωνές των παιδιών να παίζουν, το μπαλάκι να χοροπηδάει στις ρακέτες, ανθρώπους να συζητούν, να περπατούν, να χαίρονται τις στιγμές ενός καλοκαιριού που τα έχει όλα, αρκεί να το νιώθεις και να το αφήνεις να πλημμυρίζει όλο σου το Είναι, αλλιώς θα ονειροσκοπείς ασύστολα, μέχρι το επόμενο καλοκαίρι…


Nicko - Last summer (2010)

Μαριαλένα 7/7/2011