Μοναχικές Γυναίκες

Μοναχικές Γυναίκες ~ Γλυκερία, Δήμου & Τσανακλίδου

Μοναχικές Γυναίκες

Στίχοι: Σαράντης Αλιβιζάτος
Μουσική: Αντώνης Βαρδής
Πρώτη εκτέλεση: Γλυκερία - Ελένη Δήμου - Τάνια Τσανακλίδου

Είναι βραδιές που θέλω κάπου να μιλήσω,
από ένα χέρι να πιαστώ,
να βγω έξω να ζήσω,
για ένα τσιγάρο, ένα ποτό,
να πιάσω κάποιον να του πω:
"δώσ' μου το χρόνο σου...
κι εγώ θα γείρω το κεφάλι μου στον ώμο σου."
Μα η τρομαγμένη μου καρδιά μου λέει:
"δε γίνεται".
Στου πρώτου άγνωστου το πρώτο "γεια"
δεν παραδίνεται.

Εγώ δεν ξέρω αν έχω στάλα λογική.
Φτάνω στο σπίτι, λέω "μπαίνω φυλακή".
Εκείνος έρχεται κοντά μου, μ' αγκαλιάζει
κι ύστερα μόνος στα προβλήματα βουλιάζει.
Παραπονιέται, βλαστημάει τον εαυτό του,
και λίγο πριν το τελευταίο χασμουρητό του
με πιάνει κρίση,
σέρνεται απάνω μου
τον έρωτα να ζήσει.

Κι εγώ είμαι μόνη, για χρόνια έχτιζα έναν τοίχο.
Ύστερα τρόμαξα και θέλησα να φύγω.
Άρχισα τότε με αγωνία να γκρεμίζω,
να λέω "βοήθα με, Χριστέ" και να δακρύζω.
Πήρα τους δρόμους και διέξοδο ζητούσα,
χαμένα όνειρα και χρόνια κυνηγούσα.
Καπνός και σκόνη,
και όλα γύρω μου φωνάζουν
"είμαι μόνη".

Οι πιο μεγάλες νύχτες
είναι αυτές που κλαις και δε σ' ακούν.
Θυμίζουνε γυναίκες,
μοναχικές γυναίκες που πονούν.

σ.σ. Για την Ημέρα της Γυναίκας, 8 του Μάρτη.

Μια μέρα σαν τις άλλες, μια μέρα όπου τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα, έρχονται σε αντίθεση με τη Γυναίκα που ζει ανάμεσά μας.

Δεν θα πω ότι το να είσαι Γυναίκα, είναι ευχή ή κατάρα στη σύγχρονη εποχή μας. Θα πω όμως ότι το να είσαι Γυναίκα, βιώνεις μέσα σου το μεγαλείο της Πλάσης τούτης που εξανθρωπίζεται μέσα από σένα. Είσαι η Αόρατη Δύναμη που κρατά τις ισορροπίες σε έναν κόσμο που τρέχει με ταχύτητες φωτός μπροστά σου, είσαι η Γη που δέχεται, που υπομένει, που αντέχει και ελπίζει σε ένα καλύτερο αύριο.

Είσαι η Πηγή της Ζωής, είσαι η κόρη της θεάς Εστίας, η ιέρεια της Αφροδίτης, η συνεχιστής της θεάς Αθηνάς και η ενσάρκωση της Αρτέμιδας σε έναν αέναο κύκλο που ξεκινά από σένα και καταλήγει πάλι σε εσένα.

Είσαι εκείνη που ανδρώνει τους άνδρες, που συμπληρώνει τον σύντροφό της, φροντίζει τους γονείς και τα παιδιά της, είσαι εκείνη που βάζει τα στήθη μπροστά για ό,τι συμβεί με εκείνο το θάρρος που βγαίνει από τα σωθικά σου εν καιρώ κινδύνου. Είσαι αυτή που κρατά τις τύχες του Κόσμου στα χέρια της, κάθε ώρα και κάθε στιγμή που περνά και εσύ καλείσαι να παίξεις τον ρόλο της μάνας, της αδελφής, της συντρόφου, της ερωμένης, της εργαζόμενης, του θύτη και του θύματος στο δυαδικό σύστημα των εναλλασσόμενων ρόλων και προσωπείων που σε έχουν βάλει να ζεις για να υπάρχεις.

Για την Ημέρα της Γυναίκας 2010, ένα συγκλονιστικό τραγούδι τραγουδισμένο από Γυναίκες για Γυναίκες...

Να μας χαίρεστε, να μας αγαπάτε και να μας εκτιμάτε που υπάρχουμε στη ζωή σας!

Μαριαλένα, 6/3/2010