The other side

Χάζευε τα περιοδικά μόδας από ανία, ένα απόγευμα λίγο πριν πει αντίο στο καλοκαίρι και ετοιμαστεί ψυχολογικά για την αναπόφευκτη συνάντηση με το φθινόπωρο. Τα μάτια της έπεσαν επάνω σε ένα ζευγάρι Allstar σε προσφορά, μαύρα με λουλουδάκια. Έμεινε για λίγο στη σελίδα και τα κοιτούσε, μάλλον καλύτερα χανόταν το βλέμμα της μέσα στο σχέδιο των παπουτσιών, σε προορισμούς που μόνο εκείνη ήξερε τη ταυτότητά τους.

Πήγε πίσω είκοσι ολόκληρα χρόνια, όταν φοιτούσε για τελευταία χρονιά στο Λύκειο. Φορεματάκια, βερμουδίτσες, η μπλούζα εκείνη η καλοκαιρινή η ροζ από την Ocean Pacific με τα σερφ, τζιν που έλιωναν επάνω της 501 με τα κουμπιά, το "καλό" παιδί που αποκτούσε ταυτότητα μέσα στο κοινωνικό σύνολο που κινείτο, μέσα από τα Benetton της εποχής και την ανέφελη ευμάρεια που δικαιολογούσε τη "μάρκα" ως κομμάτι του εφηβικού ντυσίματος.

Allstar όμως, όχι, δεν είχε πάρει, άσχετα που έβλεπε τις "ροκούδες" συμμαθήτριές της να τα φορούν μέχρι που τα έσκιζαν από τη χρήση, χειμώνα καλοκαίρι. Η Γιάννα που λάτρευε τον Jim Morisson, η Σία που άκουγε Παπακωνσταντίνου και κάπνιζε κρυφά στις τουαλέτες, αυτές ναι, ήταν άγρια νιάτα, ήταν αυτό που δεν τολμούσε εκείνη να γίνει. Break on through to the other side...

Χάζευε τα Allstar στο περιοδικό και της γεννήθηκε η επιθυμία να τα αποκτήσει. Δεν ήταν πια έφηβη, αλλά αυτό στο μυαλό της δεν είχε καμία μα καμία σημασία. Πέρασε από το πολυκατάστημα των αθλητικών ειδών την επόμενη, καθοδηγούμενη από ένα μυστήριο κίνητρο να πάει να τα περιεργαστεί από κοντά. Εκεί έβλεπες συνήθως τη πιτσιρικαρία να αγοράζει παπούτσια για την καινούργια σχολική χρονιά και όχι μια γυναίκα στο κατώφλι των σαράντα να ορέγεται ένα ζευγάρι πάνινα παπούτσια τόσο πολύ.

Δεν την ένοιαζε όμως, πιο πολύ σκεφτόταν τo concept της διαφήμισης όπου ένας ντραμίστας φορώντας τα allstar του μπροστά στα κρουστά του δείχνει να έχει βρει το μυστικό της ευτυχίας, παρά ότι αντί για άλλα κομψά γυναικεία παπούτσια, εκείνη έβλεπε μπροστά της αυτό που ήθελε να νιώσει, αυτό που δεν είχε γίνει τόσα χρόνια που πέρασαν.

Πήρε ένα ζευγάρι φούξια μποτάκια, αν και της άρεσαν και τα ασημένια, αλλά διάλεξε τελικά τα φούξια με το δερμάτινο σήμα στο πλάι. Πήγε σπίτι, άνοιξε το κουτί, τα πήρε στα χέρια της και τα περιεργαζόταν για ώρα, λες και ήταν ξανά παιδί και έπαιζε με το παιχνίδι της. "Για φαντάσου", είπε μονολογώντας, "έφτασα τόσο χρονών γαϊδούρα και αυτά είναι τα πρώτα μου allstar"!

Την επόμενη μέρα άφησε τις γόβες κατά μέρους, ενώ ντυνόταν να πάει στο γραφείο. "Θα βάλω τα allstarάκια" είπε από μέσα της "και να πάει να γαμηθεί το σύμπαν, σκασίλα μου!". Ντύθηκε ανάλαφρα, με φουλάρι στο λαιμό και φορεματάκι πάνω από κολάν, ενώ καμάρωνε τα καινούργια της παπούτσια στον καθρέπτη. Τελικά ήθελε να ήταν σαν εκείνον τον τύπο στη διαφήμιση με τα ντραμς, που αποτύπωνε τόσο πειστικά την ευδαιμονία της στιγμής φορώντας τα συγκεκριμένα παπούτσια. Τελικά ήθελε να έχει ζήσει αυτά τα είκοσι χρόνια της ενηλικίωσης στην "άλλη πλευρά" και αυτό ήταν που τώρα, φορώντας ένα ζευγάρι χρωματιστά παπούτσια από καμβά, έψαχνε μέσα της να δει που στο καλό είχε πάει και που την είχε οδηγήσει...



Marialena, 23/9/2010